«Η σημασία των μηχανισμών, η σημασία των θεσμών, ειδικά την ώρα των μεγάλων κρίσεων. Τίποτα δεν μπορεί να αφήνεται στην τύχη. Τίποτα δεν μπορεί να αποφασίζεται με περιστασιακούς συνομιλητές σε σκοτεινά δρομάκια και με καθαρά προσωπικά κριτήρια. Οι σοβαρές χώρες δεν λειτουργούν έτσι ή τουλάχιστον δεν πρέπει να λειτουργούν έτσι...». Και: «...Με τρομάζει πόσα λιγότερα θα ξέραμε για τη δική μας ιστορία, εάν δεν υπήρχαν τα ξένα αρχεία. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Είμαστε πολύ πίσω σαν κράτος και στην τήρηση αρχείων και στη διαφάνεια, και αυτό είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να θεραπευτεί».
Πιθανόν οι περισσότεροι Μεσσήνιοι πολιτικοί και πολίτες να σκέφτονταν ότι για άλλους χτυπά η καμπάνα κι ότι οι μηχανισμοί και η διαφάνεια πρέπει να λειτουργούν μόνο στα ανώτατα κλιμάκια του κράτους, που είναι υπεύθυνα για την εθνική άμυνα και την ασφάλεια της χώρας. Στην πραγματικότητα όμως το έλλειμμα μηχανισμών και διαφάνειας ξεκινάει από τον μικρό οργανισμό της διπλανής πόρτας, που διοικείται από "χαρισματικούς ηγέτες", οι οποίοι μισούν τους διοικητικούς μηχανισμούς, τα αρχεία και τα πρωτόκολλα. Δεν έχει σημασία αν ο οργανισμός είναι σύλλογος, επιχείρηση ή δήμος. Σημασία έχει ότι σε αυτούς τους οργανισμούς εκπαιδεύονται οι αυριανοί τυχάρπαστοι ταγοί που θα κληθούν να λάβουν μεγάλες αποφάσεις σε ώρες κρίσης. Και τότε θα διαπιστώσουν ότι δίπλα τους έχουν μόνο "yes men" και αυλοκόλακες, σαν αυτούς που έκαψαν την Πελοπόννησο το 2007 και το Μάτι το 2018. Σαν αυτούς που βλέπουμε σε όλες τις συσκέψεις, όπου δεν τηρούνται πρακτικά -και για τις οποίες θα αναρωτιέται ο ιστορικός του μέλλοντος αν γίνονταν κυρίως για τις κάμερες ή επειδή οι τυχάρπαστοι πιστεύουν ότι η ανεπάρκεια θεραπεύεται με κολακείες.
Θαανάσης Λαγός
