Ουσιαστικά θα πρέπει να εξεταστεί επιστημονικά η προσάμμωση 80-100 μέτρων νότια της σημερινής ακτογραμμής, ώστε να δημιουργηθεί νέα στεριά από το μόλο του "Τετράγωνου" μέχρι το “Φιλοξένια”. Ετσι θα μπορέσουν να συνυπάρξουν ταυτόχρονα: πάρκινγκ (σε δύο τουλάχιστον λωρίδες της σημερινής Ναυαρίνου), δρόμος (στο σημερινό νότιο πεζοδρόμιο και μέρος της σημερινής ακτής), δύο λωρίδες κίνησης μέσου σταθερής τροχιάς, ποδηλατόδρομος (στη σημερινή ακτή και στη νέα στεριά) και φυσικά ένας μεγάλος πεζόδρομος στη νέα στεριά. Εννοείται ότι η νέα ακτή θα πρέπει να διαθέτει περισσότερες θέσεις, τόσο για οργανωμένες ξαπλώστρες όσο και για τους λουόμενους που θέλουν να απλώσουν τη δική τους ψάθα κάτω από τη δική τους ομπρέλα».
Την παραπάνω πρόταση καταθέσαμε φέτος το Μάρτιο στο άρθρο με τίτλο «Διαπλάτυνση της ανατολικής παραλίας Καλαμάτας», αλλά ως συνήθως αγνοήθηκε πλήρως από τους αιρετούς που αδιαφορούν για την ανάπτυξη της Καλαμάτας και ενδιαφέρονται μόνο για τη νομή της εξουσίας. Έτσι λίγο αργότερα διαπιστώσαμε, για μια ακόμα χρονιά, ότι τα καλοκαίρια η ανατολική παραλία της Καλαμάτας δεν μας χωράει όλους – ενώ ταυτόχρονα, δεν αρκεί η πεζοδρόμηση της Ναυαρίνου για να γίνει η παραλιακή επισκέψιμη δώδεκα μήνες το χρόνο.
Ας δούμε όμως τώρα και «Το παραλιακό "θαύμα" του Τελ Αβίβ», όπως περιγράφεται στο ρεπορτάζ του Γιώργου Λιάλιου στην "Καθημερινή" : «Από τις 7 το πρωί, συχνά και νωρίτερα, η παραλία του Τελ Αβίβ αρχίζει να έχει ζωή. Hδη από τόσο νωρίς το πρωί τα γήπεδα beach volley είναι γεμάτα, άνδρες και γυναίκες κάνουν τζόγκινγκ δίπλα σε άλλους που απλά πηγαίνουν στη δουλειά τους. Το παραλιακό μέτωπο είναι αναμφισβήτητα το πιο ζωντανό κομμάτι της πόλης, και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Ο σχεδιασμός της το 2018 από το αρχιτεκτονικό γραφείο MKR (Mayslits-Kassif-Roytman) Architects έχει αποσπάσει διεθνή βραβεία, καταφέρνοντας όχι απλώς να “σπάσει” το τείχος μεταξύ θάλασσας και πόλης, αλλά κάτι ακόμη πιο σημαντικό: να δημιουργήσει μια νέα αστική κουλτούρα».
Πώς έγινε άραγε αυτό το θαύμα; Μεταξύ άλλων: «...Τοποθέτησαν κυματοθραύστες, που βοήθησαν να μειωθεί η ορμή της θάλασσας και να υπερδιπλασιαστεί η αμμουδιά. Αυτά τα 2 χιλιόμετρα περιπάτου έγιναν η εικόνα του Τελ Αβίβ σε όλες τις διαφημιστικές εκστρατείες της εποχής. Ηταν κάτι μοναδικό για το Ισραήλ. Περίπου την ίδια περίοδο άρχισαν να χτίζονται και τα πρώτα μεγάλα ξενοδοχεία. Η ανάπλαση εκείνη έβαλε για πρώτη φορά την παραλιακή ζώνη του Τελ Αβίβ στη ζωή της πόλης, η οποία έως τότε ήταν στραμμένη στο κέντρο, στο εσωτερικό». Θα συζήσουμε κάποτε σοβαρά για την ανάπτυξη της Καλαμάτας και της Μεσσηνίας; Ή θα συνεχιστεί η άσκοπη συζήτηση για την ημερομηνία των εκλογών και η αναζήτηση του σωτήρα που θα διαχειριστεί καλύτερα τη βαλκανική μιζέρια;
Φωτ. Aviad Bar-Ness από το ρεπορτάζ της “Καθημερινής” Για περισσότερες φωτογραφίες και για να διαβάσετε το ρεπορτάζ πατήστε εδώ
lathanasis@gmail.com
Θανάσης Λαγός
