Ουσιαστικά 2 στους 3 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους δεν πήγαν να ψηφίσουν τη δεύτερη Κυριακή. Το ποσοστό αυτό πρέπει να προβληματίσει όχι μόνο την κυβέρνηση, την περιφερειακή αρχή και τα κόμματα, αλλά κυρίως τους πολίτες που στην πρώτη στραβή θα ουρλιάξουν «πού είναι το κράτος;», ενώ οι ίδιοι προτίμησαν να πάρουν απουσία στις εκλογές αφήνοντας τους υπόλοιπους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.
Προφανώς πολλοί από τους απέχοντες πήγαν για ούζα, επειδή δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι στη ζωή πολλές φορές αναγκάζεσαι να επιλέξεις μεταξύ δυσάρεστου και καταστροφικού - και ότι δεν βρίσκεις πάντα στα ψηφοδέλτια τον ιδανικό υποψήφιο. Στην πραγματικότητα ένα μεγάλο ποσοστό του εκλογικού σώματος πιστεύει ότι μπορούμε να είμαστε όλοι «πλούσιοι, υγιείς και νέοι», σε μια κοινωνία με πολιτικούς που θα μοιράζουν χρήματα στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του. Η λαϊκίστικη αυτή ουτοπία οδηγεί αρχικώς σε άρνηση της πραγματικότητας και στη συνέχεια σε αποχή από τη διαχείριση των κοινών. Προφανέστατα, η αποχή στις εκλογές είναι η κορυφή του παγόβουνου της αδιαφορίας για τα κοινά, όπως και της οθωμανικής αντίληψης για το κράτος. Οι καθημερινές εικόνες κατάληψης του δημόσιου χώρου και η διασπάθιση των εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων κάτω από τα αδιάφορα βλέμματα των πολιτών… απλώς επιβεβαιώνουν του λόγου το ασφαλές.
Έτσι κι αλλιώς τα συστήματα εξουσίας στην Ελλάδα καλλιεργούν λαϊκίστικες ουτοπίες για να μπορούν να ασχολούνται ανενόχλητα με την αναδιανομή του… γάλακτος από την κατσίκα του γείτονα, αντί να λογοδοτούν επειδή δεν καταφέρνουν να αξιοποιήσουν τους ευρωπαϊκούς πόρους. Και η αποχή από τα κοινά και τις εκλογές απλώς διευκολύνει το έργο όσων πολιτεύονται σύμφωνα με το δόγμα «Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να… κερδάνε -και οι άλλοι…». Τελικώς όμως ο Ολυμπιακός νικάει μόνο στην Ελλάδα και το Αιγάλεω παίζει με άδειες εξέδρες στη Β’ κατηγορία ενώ κινδυνεύει να υποβιβαστεί.
Θανάσης Λαγός
