Αντιθέτως, όλο και πιο σπάνια βλέπουμε απλούς πολίτες σε πολιτικές εκδηλώσεις, ενώ ακόμα και σε προεκλογικές συγκεντρώσεις τις περισσότερες φορές μαζεύονται μόνο συγγενείς και φίλοι των αιρετών και των υποψηφίων στην αυτοδιοίκηση. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, τα πάλαι ποτέ μαζικά ελληνικά κόμματα έχουν μετατραπεί σε «λέσχες συγγενών και φίλων» που πολιτεύονται είτε έχοντας το βλέμμα στραμμένο στο δημόσιο ταμείο είτε με μοναδικό στόχο τη διατήρηση της θέσης εξουσίας που διασφαλίζει πραγματικά ή φαντασιακά προνόμια.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τις δυνατότητες ή τις φαντασιώσεις των πολιτικών και των παρατρεχάμενων, η απομαζικοποίηση των κομμάτων όχι μόνο οδηγεί τη δημοκρατία σε αχαρτογράφητα νερά, αλλά εγκυμονεί και… προβλέψιμους κινδύνους, όπως η εκλογή ενός Έλληνα Ντόναλντ Τραμπ που θα σαγηνέψει το κοινό των ριάλιτι σόου. Έτσι και αλλιώς στις εκλογικές αναμετρήσεις δεν εκλέγεται όποιος βγάλει καλύτερη φωτογραφία με τον μητροπολίτη και τον διοικητή της Πυροσβεστικής. Εκλέγεται όποιος περάσει περισσότερες φορές από τα τηλεοπτικά πρωινάδικα και απαντήσει χαμογελαστός σε ερωτήσεις που θα τους θέσουν οι αρχιερείς της ψυχαγωγικής ενημέρωσης. Και η απομαζικοποίηση των κομμάτων διευκολύνει υπέρμετρα τους αιθεροβάμονες δημοσιοσχεσίτες, που προφανώς πιστεύουν ότι η πολιτική ταυτίζεται με την επικοινωνία και κυρίως ότι δεν θα τύχει η στραβή στη βάρδιά τους για να αναγκαστούν να πάρουν δυσάρεστες αποφάσεις.
Έτσι και αλλιώς η αποσύνδεση των κομμάτων από την κοινωνία οδηγεί στην ηγεσία τους αφελείς πολιτικούς, που πραγματικά πιστεύουν ότι αρκεί η βούληση είτε για να αλλάξει ο κόσμος είτε για να γραφτούν ένδοξες σελίδες στο βιβλίο της Ιστορίας. Από εκεί και πέρα οι ΗΠΑ έχουν την στρατιωτική ισχύ και το βαθύ κράτος που απαιτείται για τη μεσοπρόθεσμη προστασία των κεκτημένων. Αντιθέτως η Ελλάδα, όπως αποδείχθηκε και κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, δεν διαθέτει τους μηχανισμούς προστασίας (γραφειοκρατία, ανεξάρτητες αρχές, δικαιοσύνη, Τύπο, αστική τάξη) από την πολιτική ενός άφρονος πρωθυπουργού. Και δυστυχώς η εκλογή ενός άμυαλου σόουμαν δεν είναι πλέον σενάριο κωμικής ταινίας. Είναι εφιάλτης πάνω από το Μαξίμου.
Θανάσης Λαγός
