Μόνο η Αττική, η Στερεά Ελλάδα (δηλαδή η βιομηχανική ζώνη της Αττικής στη Βοιωτία) και το Νότιο Αιγαίο έχουν κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε ΜΑΔ μεγαλύτερο από το 65% του μέσου ευρωπαϊκού των 27 κρατών-μελών.
Οι υπόλοιπες 10 ελληνικές Περιφέρειες έχουν κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε ΜΑΔ μικρότερο από 60% του μέσου ευρωπαϊκού των 27 κρατών-μελών και είναι πλέον φτωχότερες και από πολλές Περιφέρειες κρατών, όπως η Σερβία και η Τουρκία που είναι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Εννοείται ότι οι 10 ελληνικές Περιφέρειες με ΑΕΠ μικρότερο από 60% του μέσου ευρωπαϊκού των 27 κρατών είναι φτωχότερες από όλες τις Περιφέρειες της Λιθουανίας, της Λετονίας, της Εσθονίας και από πολλές Περιφέρειες της Πολωνίας, της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας που εντάχθηκαν στην ΕΕ το 2004.
Σε μια κανονική χώρα η δημοσιοποίηση των παραπάνω στοιχείων θα προκαλούσε μεγάλη πολιτική κρίση και διάλογο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων για τα αίτια της φτώχειας. Οι Έλληνες όμως εξακολουθούν να πιστεύουν πως είναι ο περιούσιος λαός, επειδή ζουν σε μια ηλιόλουστη χώρα, με θάλασσα, αμπέλια και ελιές. Οι Έλληνες πολίτες αρνούνται να παραδεχτούν ότι τις τελευταίες δεκαετίες επέλεξαν πολιτικούς που υπονόμευσαν την οικονομική ανάπτυξη διογκώνοντας υπέρμετρα τον δημόσιο τομέα (στα πρότυπα των πρώην σοβιετικών χωρών) και υπηρετώντας τα συμφέροντα των ολιγαρχών σε βάρος του κοινού καλού.
Ειδικά στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, με κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε ΜΑΔ που αντιστοιχεί στο 59% του ευρωπαϊκού των 27 κρατών-μελών, οι πολίτες αρνούνται πεισματικά να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος πολιτικές επιλογές και εξακολουθούν να δίνουν λευκή επιταγή σε εκείνους, που τους χαϊδεύουν τα αυτιά με ανούσιες κοινοτοπίες για τον «ευλογημένο τόπο». Εννοείται ότι τα λάθη των πολιτών δεν αθωώνουν τους πολιτικούς και τους ολιγάρχες, που έχουν την κύρια ευθύνη για την υπανάπτυξη στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Δεν αθωώνουν ούτε την πνευματική ηγεσία του τόπου που αφήνει στο απυρόβλητο τους υπαίτιους της φτώχειας, για να εξασφαλίσει λίγα ψίχουλα από το μεγάλο φαγοπότι των νέων κοτζαμπάσηδων.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τις αιτίες της φτώχειας, που έχουν καταγραφεί επαρκώς, η Περιφέρεια Πελοποννήσου αν θέλει πραγματικά να αναπτυχθεί δεν έχει να κάνει τίποτα διαφορετικό από όσα έκαναν οι πρώην σοβιετικές χώρες, που εντάχθηκαν στην ΕΕ το 2004 και σήμερα είναι πιο πλούσιες από 10 ελληνικές Περιφέρειες. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου πρέπει να απελευθερώσει την οικονομία από τα δεσμά της κομματοκρατίας, που εδράζεται στην οικογενειοκρατία, στον τοπικισμό και στη θρησκοληψία. Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή συνεχιστεί η εσωστρεφής άρνηση της πραγματικότητας, σε μια πενταετία οι Πελοποννήσιοι θα λέμε "μισθοί Βουλγαρίας" και θα κλαίμε
lathanasis@yahoo.gr
Θανάσης Λαγός
