Πριν όμως σχολιάσουμε την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα ας δούμε τις ψήφους που έλαβαν τα κόμματα δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας στις ευρωεκλογές. Το 2024 τα κόμματα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας έλαβαν 720.154 ψήφους, το 2019 έλαβαν 711.034 ψήφους, το 2014 έλαβαν 888.779 ψήφους, το 2009 έλαβαν 390.225 ψήφους, το 2004 έλαβαν 268.267, το 1999 έλαβαν 146.760 ψήφους, το 1994 έλαβαν 572.294 (από τις οποίες 564.989 η Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά) το 1989 έλαβαν 77.095 ψήφους, το 1984 έλαβαν 136.263 ψήφους ενώ το 1981 δεν υπήρχε κόμμα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.
Η πρώτη ανάγνωση των αποτελεσμάτων δείχνει ότι η πόρτα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας άνοιξε από τον Αντώνη Σαμαρά το 1994 αφού μέχρι τότε το κόμμα της ΕΠΕΝ συγκέντρωνε μόνο νοσταλγούς της χούντας των συνταγματαρχών. Η πόρτα που άνοιξε ο Αντώνης Σαμαράς το 1994 διευρύνθηκε, κατά τραγικό τρόπο επί πρωθυπουργίας του και προεδρίας του στην Νέα Δημοκρατία, από τον Πάνο Καμένο που ήταν επικεφαλής στους Ανεξάρτητους Έλληνες. Νωρίτερα το 2011 ο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη συμμετείχε στην τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας του Λουκά Παπαδήμου ανοίγοντας το δρόμο προς την εξουσίας στα κόμματα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.
Σε κάθε περίπτωση ο πολιτικός χώρος δεξιά της Νέας Δημοκρατίας ούτε ενιαίος είναι, ούτε μπορεί να ενοποιηθεί εύκολα καθώς πίσω από την εθνικιστική ρητορική είναι δύσκολο να κρυφτούν τόσο οι διαφωνίες για τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας όσο και η σύγκρουση ελληνορθόδοξων και νοσταλγών του αρχαιοελληνικού κλέους που πιστεύουν ότι ο Χριστιανισμός γκρέμισε τον ελληνικό πολιτισμό. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι Έλληνες ακροδεξιοί λατρεύουν το ρουσφέτι και για αυτό δίνουν λευκή επιταγή στο δήμαρχο που θα ρίξει τσιμέντο στην κατοικία ή το εξοχικό τους. Και όταν ο εθνικισμός παντρεύεται την ιδιοτέλεια η κατάσταση γίνεται πιο επικίνδυνη από όση φαίνεται.
Θανάσης Λαγός
