Αν αθροίσουμε επίσης τους 36.531 τόνους μούστου για κρασί που παρήγαγε η Περιφέρεια Πελοποννήσου, με τους 29.842 τόνους που παρήγαγε η Αχαΐα και τους 10.431 που παρήγαγε η Ηλεία, θα διαπιστώσουμε ότι στη γεωγραφική ενότητα της Πελοποννήσου παρήχθη το 30,6% της ελληνικής παραγωγής, που το 2022 άγγιξε τους 250.800 τόνους. Η παραγωγή μόνο αυτών των δύο δυναμικών προϊόντων θα οδηγούσε οποιαδήποτε κανονική Περιφέρεια στις κορυφές της ευρωπαϊκής οικονομικής κλίμακας.
Η γεωγραφική ενότητα της Πελοποννήσου όμως δεν είναι μια κανονική Περιφέρεια, επειδή τη διχοτόμησαν και την κρατούν διαιρεμένη τα κοντόφθαλμα μικροκομματικά συμφέροντα, που δεν νοιάζονται για τη φτώχεια των Περιφερειών Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας. Εννοείται ότι τα ίδια κοντόφθαλμα συμφέροντα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα στις Περιφέρειες Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, ενώ γνωρίζουν ότι η ενοποίηση της πελοποννησιακής αγοράς είναι αναγκαία προϋπόθεση για να πετύχουν οι τοπικές γεωργικές και κτηνοτροφικές επιχειρήσεις οικονομίες κλίμακας και αύξηση των εξαγωγών. Εννοείται επίσης ότι τουριστική ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει όσο οι ταξιδιώτες αναζητούν την Αρχαία Ολυμπία στην Πελοπόννησο και τη βρίσκουν στη… Δυτική Ελλάδα.
Για να ξεφύγει όμως η Πελοπόννησος από τον βάλτο της στασιμότητας θα πρέπει να ενοποιηθεί άμεσα διοικητικά, με πρωτεύουσα είτε την Αρχαία Ολυμπία είτε τις Μυκήνες είτε τη Σπάρτη, που είναι παγκοσμίως διάσημα ονόματα. Επίσης πρέπει να ενοποιηθούν άμεσα τα Πανεπιστήμια Πατρών και Πελοποννήσου με έδρα την αχαϊκή πρωτεύουσα, έτσι ώστε μεταξύ άλλων ολόκληρη η Πελοπόννησος να εξυπηρετείται από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών. Σε μια κανονική χώρα θα καταργούνταν τα Εφετεία Πατρών, Καλαμάτας και Ναυπλίου και θα γινόταν δικαστική έδρα της Πελοποννήσου η Τρίπολη, αλλά στην Ελλάδα δεν γίνονται αυτά, γιατί η συμπαθής συντεχνία των δικηγόρων πιστεύει ότι τα πολυτελή αυτοκίνητα των μελών της είναι αστικού τύπου και δεν μπορούν να ταξιδέψουν 80 χιλιόμετρα σε αυτοκινητόδρομο, όπως ταξιδεύουν τα ίδια οχήματα στην υπόλοιπη Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.
Ανεξάρτητα όμως από τις τοπικιστικές και μικροκομματικές εμμονές, που κρατούν δέσμια την Πελοπόννησο, θα πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι στενεύουν απελπιστικά τα δημογραφικά και χρονικά περιθώρια για τη λήψη ριζοσπαστικών αποφάσεων, οι οποίες μπορούν να αποτρέψουν την κατάρρευση. Κατά την ταπεινή μου άποψη η κατάρρευση μπορεί να αποφευχθεί μόνο αν ενοποιηθεί άμεσα διοικητικά η Πελοπόννησος και ταυτόχρονα χαρακτηριστεί Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ) για την προσέλκυση επενδύσεων. Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή οι τοπικοί αιρετοί συνεχίσουν να πηγαίνουν από λιτανεία σε συνέδριο και από ημερίδα σε πανηγύρια, η κατάσταση στις Περιφέρειες Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας θα γίνει ανεξέλεγκτη και μη αναστρέψιμη.
lathanasis@yahoo.gr
Θανάσης Λαγός
