Μόνο έτσι θα γνώριζαν οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό πόσες χρονοθυρίδες (slots) μπορούν να πουλήσουν στις αεροπορικές εταιρείες και αν θα μπορούν να εξυπηρετηθούν αεροσκάφη ευρείας ατράκτου πτήσεων από την Αμερική, την Ασία και την Αυστραλία.
Ανοίγοντας παρένθεση, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι όλα αυτά η στήλη τα έχει επισημάνει πολλές φορές επιχειρώντας να ανοίξει ουσιαστικό δημόσιο διάλογο τόσο για τη συνύπαρξη του πολιτικού και του στρατιωτικού αερολιμένα όσο κυρίως για την ανάγκη επέκτασης του διαδρόμου, προκειμένου να εξυπηρετούνται και πτήσεις αεροσκαφών ευρείας ατράκτου. «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω», καθώς οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην της τοπικής κοινωνίας και της Περιφέρειας. Και όταν ο κόμπος φτάσει στο χτένι, όταν δηλαδή οι επενδυτές ρωτούν αν θα επεκταθεί ο διάδρομος για να γίνει περιφερειακό το αεροδρόμιο, δεν υπάρχει απάντηση, με συνέπεια να καθυστερεί περαιτέρω ο εκσυγχρονισμός του Αερολιμένα Καλαμάτας με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στα ταξιδιωτικά έσοδα της Πελοποννήσου.
Κοντολογίς και επειδή δεν έχει νόημα να υπενθυμίσουμε όλα όσα έχει επισημάνει η στήλη και δεν απασχόλησαν τουλάχιστον τις τοπικές αρχές, ας εξετάσουμε συνοπτικά τις προοπτικές του Αερολιμένα Καλαμάτας για ακόμα μια φορά. Κατ’ αρχάς και παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις, η ταυτόχρονη χρήση του διαδρόμου από εκπαιδευτικά στρατιωτικά αεροπλάνα στερεί χρονοθυρίδες από τους επενδυτές, που δεν θα ρισκάρουν τα χρήματά τους χωρίς έγγραφες εγγυήσεις για την απρόσκοπτη χρήση των υποδομών στους συμφωνηθέντες χρόνους. Εννοείται ότι τα εκπαιδευτικά αεροπλάνα κάνουν περισσότερες πτήσεις από τα μαχητικά και για αυτό είναι ανούσια η σύγκριση του Αερολιμένα Καλαμάτας με τον Αερολιμένα Χανίων, που φιλοξενεί μαχητικά αεροσκάφη. Ιδανικά θα έπρεπε να συζητηθεί, πριν τη συμφωνία με το Ισραήλ, η μεταστέγαση της στρατιωτικής εκπαιδευτικής μονάδας σε άλλο αεροδρόμιο της Πελοποννήσου. Οι περισσότεροι Μεσσήνιοι όμως είναι συναισθηματικά δεμένοι με τις στρατιωτικές μονάδες του νομού και για αυτό οι ψηφοθήρες πολιτικοί ενδιαφέρονται κυρίως για τις μεταθέσεις παρά για την τουριστική ανάπτυξη.
Με δεδομένη λοιπόν τη συλλειτουργία του στρατιωτικού και πολιτικού αεροδρομίου, θα πρέπει να αποφασιστεί το μήκος του διαδρόμου, για να διαπιστωθεί αν οι επενδυτές θα ρισκάρουν τα χρήματά τους σε έναν αερολιμένα που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει αεροσκάφη ευρείας ατράκτου χωρητικότητας 500 ή και 800 θέσεων. Ακόμα όμως και αν αποφασιστεί η επέκταση του διαδρόμου, θα πρέπει να αποφασιστεί επίσης αν θα επεκταθεί προς Νότο με βύθιση του (νέου;) δρόμου Ασπρόχωμα - Μεσσήνη ή προς Βορρά με μετατόπιση της σιδηροδρομικής γραμμής. Τέλος πρέπει να αποφασιστεί ποιος θα πληρώσει τα έξοδα της επέκτασης και αν επεκταθεί τελικά, και ο χρόνος παραχώρησης του Αερολιμένα Καλαμάτας.
Θανάσης Λαγός
