Η ανεξέλεγκτη κατάληψη των κοινόχρηστων χώρων όμως αναδιανέμει την οικονομική πίτα προς όφελος εκείνων που έχουν συνδεδεμένη την επιχείρησή τους με τα άτυπα πελατειακά πολιτικά δίκτυα, που κάνουν τα στραβά μάτια για τους ψηφοφόρους τους. Ανοίγοντας παρένθεση, αξίζει να επισημάνουμε ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί έχουν καθαρά διακοσμητικό χαρακτήρα, με συνέπεια να υπηρετούν εμμέσως τα πελατειακά δίκτυα που αφήνουν ανενόχλητο όποιο όργανο της τάξης δεν δείχνει υπερβάλλοντα ζήλο και κόβει κλήσεις μόνο μετά από παραγγελίες. Μέσα σε αυτό το άτυπο θεσμικό πλαίσιο, μόνο ένας τρελός θα βάλει το κεφάλι του στον ντορβά προσπαθώντας να εφαρμόσει τον νόμο και τις αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων. Οι φυσιολογικοί άνθρωποι, που υπηρετούν στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, θα απολαύσουν τον φρέντο τους, ξέροντας ότι κανένας δεν θα τους ενοχλήσει επειδή δεν έκοψαν κλήση στον ακομμάτιστο μαγαζάτορα, που έχει νταραβέρια με δημάρχους και αντιδημάρχους. Ανενόχλητες όμως αφήνουν τις τοπικές αρχές και οι χιλιάδες αλλοδαποί επισκέπτες που γνωρίζουν ότι έρχονται σε μια χώρα του Νότου, στην οποία ο νόμος εφαρμόζεται αλά καρτ. Προφανώς οι Ευρωπαίοι θεωρούν την ανομία αναπόφευκτο κακό των ηλιόλουστων διακοπών τους και για αυτό αφήνουν ασχολίαστη την παράνομη κατάληψη των κοινόχρηστων χώρων.
Η κατάσταση προφανώς θα επιδεινωθεί τα επόμενα χρόνια, αφού δεν είναι ορατός στον ορίζοντα ένας κοινωνικός ή οικονομικός φορέας που θα ζητήσει να μπει τάξη στο βασίλειο της παρανομίας. Σε μια ιδανική κοινωνία, η αγορά θα αυτορυθμιζόταν με πρωτοβουλία των ίδιων των επιχειρηματιών. Στη Μεσσηνία, περισσότερο ίσως από πολλές περιοχές της υπόλοιπης Ελλάδας, ο ένας επιχειρηματίας δεν εμπιστεύεται τον άλλο και για αυτό προσφεύγει στα πελατειακά δίκτυα, με στόχο να προστατευτεί από τη γειτονική επιχείρηση «καρφώνοντας» ταυτόχρονα τις παρανομίες της. Το έλλειμμα εμπιστοσύνης και ο χαφιεδισμός συμβάλλουν στη διατήρηση της κατεστημένης τάξης πραγμάτων και διευκολύνουν αφάνταστα το έργο των τοπικών αρχόντων που υπόσχονται συνέχεια του βασιλείου της ανομίας.