Γι’ αυτό και κανένας δεν εξεπλάγη όταν οι “Financial Times” αποκάλυψαν την επιστολή που έστειλε ο Αλέξης Τσίπρας στην Ανγκελα Μέρκελ, ζητώντας νέα δανεικά γιατί τα χρήματα δεν φτάνουν για την πληρωμή των δόσεων, των συντάξεων και των μισθών. Ουσιαστικά ο κ. Τσίπρας στέλνοντας την επιστολή στις 15 Μαρτίου προειδοποιεί την κ. Μέρκελ ότι, αν δεν συνεχιστεί το μνημόνιο, είτε θα κηρύξει στάση πληρωμών μη καταβάλλοντας τις δόσεις στο ΔΝΤ, είτε θα κηρύξει εσωτερική στάση πληρωμών μη καταβάλλοντας συντάξεις και μισθούς.
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα η αποκάλυψη αυτής της επιστολής θα προκαλούσε πολιτικό σεισμό, καθώς ψηφοφόροι και βουλευτές θα ζητούσαν από τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί επειδή απέκρυψε την αλήθεια για την οικονομική κατάσταση. Στην Ελλάδα όμως όλοι γνωρίζουν ότι η οικονομία έχει χρεοκοπήσει και γι’ αυτό κανένας δεν εξεπλάγη, ούτε από την αποκάλυψη των “Financial Times” ούτε και από τη στροφή του πρωθυπουργού, που εγκατέλειψε την αντιμνημονιακή του ρητορική δηλώνοντας: “Είναι απλουστευτικό το να λέμε πως για όλα αυτά φταίνε μόνο οι ξένοι. Υπάρχουν και εσωτερικές αιτίες. Η αναποτελεσματικότητα του κράτους παραμένει, η διαφθορά παραμένει, η φοροδιαφυγή των πλουσίων παραμένει”.
Ουσιαστικά ο μέσος αγανακτισμένος Ελληνας ψηφοφόρος, ακόμα και όταν διαδήλωνε στις πλατείες κατά του μνημονίου, γνώριζε πολύ καλά ότι για τη μείωση των μισθών και των συντάξεων “δεν φταίνε μόνο οι ξένοι”. Γνώριζε πολύ καλά ότι το ελληνικό κράτος είναι αναποτελεσματικό, ότι υπάρχει διαφθορά και ότι υπάρχει φοροδιαφυγή. Γιατί λοιπόν διαδηλώνει κατά του μνημονίου και δεν διεκδικεί ένα αποτελεσματικό κράτος που θα πατάξει τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή; Η απάντηση είναι απλή και την έχουμε επισημάνει, με άλλες αφορμές, πολλές φορές στο παρελθόν: Ο μέσος Ελληνας ψηφοφόρος αρνείται να παραδεχτεί ότι αυτός ψήφιζε τους πολιτικούς που ευθύνονται για τη χρεοκοπία της Ελλάδας και ότι ο ίδιος στήριξε το διεφθαρμένο καθεστώς, με αντάλλαγμα ένα δάνειο, μια ρύθμιση χρέους ή μια θέση στο Δημόσιο.
Η υποσυνείδητη άρνηση ανάληψης της ευθύνης για τη χρεοκοπία πήρε κάποια στιγμή ανεξέλεγκτες διαστάσεις, κυρίως εξαιτίας δηλώσεων στελεχών του διεφθαρμένου πολιτικού καθεστώτος, που επιχείρησαν με ισοπεδωτικό τρόπο να επιμερίσουν τις ευθύνες, απομονώνοντας και αξιοποιώντας την περίφημη δήλωση του Θεόδωρου Πάγκαλου “μαζί τα φάγαμε”. Ο μέσος ψηφοφόρος διαισθάνθηκε τότε ότι κινδυνεύει να κατηγορηθεί αυτός για το πάρτι που είχε στηθεί με τη δική του ανοχή, γι’ αυτό στράφηκε γενικώς και αορίστως κατά των… άλλων και των ξένων, που φταίνε για όσα δεν φταίει ο Χατζηπετρής. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε το αντιμνημονιακό μέτωπο που έστρεψε τα βέλη της κριτικής του κατά της λαομίσητης τρόικας, αφήνοντας στο απυρόβλητο όσους πραγματικά χρεοκόπησαν τη χώρα.
Η αντιμνημονιακή πολιτική, όπως ήταν φυσικό, στηρίχτηκε και εξακολουθεί να στηρίζεται κυρίως από όσους ελπίζουν να συνεχίσουν το πάρτι όταν με το καλό τελειώσει η κρίση. Ας μην ξεχνάμε ότι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ακολούθησαν αγόγγυστα την αντιμνημονιακή πορεία του Αντώνη Σαμαρά από το Ζάππειο έως το Μέγαρο Μαξίμου, πριν ανακαλύψουν ότι δεν φταίνε για όλα οι ξένοι, αλλά για όλα φταίει η… αριστερή κυρίαρχη ιδεολογία. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που αναβαπτίστηκαν στην αντιμνημονιακή κολυμβήθρα του Σιλωάμ συνεχίζουν απρόσκοπτα την καριέρα τους στον ΣΥΡΙΖΑ. Ας μη ξεχνάμε, τέλος, ότι οι μεγαλοδημοσιογράφοι των χρεοκοπημένων μέσων μαζικής ενημέρωσης συνεχίζουν το θεάρεστο έργο τους σε άλλα ΜΜΕ, βρίζοντας από το πρωί έως το βράδυ την τρόικα και τους Γερμανούς.
Ολα αυτά και ακόμα περισσότερα τα γνωρίζει τόσο ο μέσος ψηφοφόρος όσο και ο μέσος πολιτικός που κερδίζει ψήφους πουλώντας φρούδες ελπίδες. Το μόνο που δεν γνωρίζουν κάποιοι είναι τι θα κάνει ο μέσος ψηφοφόρος, όταν θα βρει μικρότερο ή καθόλου μισθό στον τραπεζικό του λογαριασμό. Η συνέχεια στα… ΑΤΜ.
Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr
