Αλλοι πάλι καταριούνται γενικώς και αορίστως τους πολιτικούς που έδιωξαν τα παιδιά τους στο εξωτερικό ξεχνώντας ότι οι ίδιοι ψήφιζαν και συνεχίζουν να ψηφίζουν όποιον υποψήφιο πλειοδοτούσε σε υποσχέσεις και σε ρουσφέτια. Ειδική κατηγορία αποτελούν οι αξιωματούχοι που οδήγησαν την ελληνική οικονομία στη χρεοκοπία και τώρα κλαίγονται γιατί τα παιδιά τους δουλεύουν στο εξωτερικό.
Πέρα όμως από τα αληθινά κλάματα και τα κροκοδείλια δάκρυα, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ακόμα και αν δεν είχε ξεσπάσει η κρίση, χιλιάδες επιστήμονες θα έφευγαν στο εξωτερικό αναζητώντας μεγαλύτερο εισόδημα και καλύτερη ποιότητα ζωής. Ουσιαστικά θα ακολουθούσαν το δρόμο που χάραξαν τις προηγούμενες δεκαετίες χιλιάδες νέοι επιστήμονες εγκαταλείποντας την ελληνική περιφέρεια για να βρουν εργασία ή μεγαλύτερο εισόδημα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.
Βεβαίως, όπως τότε έτσι και σήμερα, η μετανάστευση θα ήταν μικρότερη αν οι νέοι επιστήμονες έβρισκαν καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας στον τόπο τους. Αντί λοιπόν να κλαίμε στα κοινωνικά δίκτυα για το “παιδομάζωμα” των νέων επιστημόνων από τους δυτικούς καπιταλιστές, καλό είναι να συζητήσουμε σοβαρά γιατί δεν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας στην Ελλάδα. Σε αυτή τη συζήτηση όμως θα αισθανθούν πολύ άβολα όσοι τα προηγούμενα χρόνια πολέμησαν με λύσσα κάθε επενδυτική πρωτοβουλία κατηγορώντας ως… εγκληματική την επιχειρηματική δραστηριότητα. Υπενθυμίζω ότι ακόμα και σήμερα μετά από 6 χρόνια ύφεσης, κυβερνήσεις, κόμματα και πολίτες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η ανάπτυξη θα έρθει με φορολόγηση του μεγάλου πλούτου και όχι με μείωση των φόρων προκειμένου να γίνουν μεγάλες επενδύσεις ώστε να δημιουργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίες για νέους επιστήμονες. Βεβαίως στη δημοκρατία ο καθένας έχει δικαίωμα όχι μόνο να πιστεύει ό,τι θέλει αλλά και να κλαίει στη συνέχεια στα κοινωνικά δίκτυα για τις επιπτώσεις των επιλογών του που έχει φορτώσει στην… τρόικα και στο μνημόνιο. Τα δάκρυα όμως δεν πρόκειται να βγάλουν την ελληνική οικονομία από το τούνελ της ύφεσης. Αντιθέτως όσο παραμένει ζωντανό το μετεμφυλιακό κρατικοδίαιτο οικονομικό μοντέλο παραγωγής, ολοένα και περισσότεροι νέοι επιστήμονες θα μεταναστεύουν στο εξωτερικό για να βρουν μια αξιόλογη θέση εργασίας. Μόνο ένα επενδυτικό τσουνάμι μπορεί να ανακόψει το νέο μεταναστευτικό ρεύμα, αλλά οι περισσότεροι Ελληνες εμποδίζουν τις μεταρρυθμίσεις που θα το δημιουργούσαν επειδή δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα προκειμένου να διατηρήσουν τα προνόμια που είχαν τον… 20ό αιώνα. Για να μη χάσουν τα προνόμια, εξορίζουν τα παιδιά τους.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
