Κι όμως, το καλοκαίρι είναι κατά βάση η εποχή που είχε τη δυνατότητα να κατευθύνει την περιοχή μας προς ένα καλύτερο μέλλον.

Η επιλογή του αόριστου -στο «είχε»- έγινε βεβαίως, γιατί στο εξής οι πιθανότητες για ποιοτικό τουρισμό στη Μεσσηνία είναι σημαντικά περιορισμένες, λόγω της βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στη χώρα μας. Γιατί Μεσσηνία, φυσικά, δεν είναι μόνο η Costa Navarino ή οι νέες ξενοδοχειακές μονάδες στην περιοχή της Ανάληψης, στη Μεσσήνη.

Τα σημάδια μέχρι τώρα, ωστόσο, δείχνουν να διαψεύδουν τον πιο πάνω πεσιμισμό του υπογράφοντα. Η Καλαμάτα μέσω τακτικών πτήσεων συνδέεται με όλο και περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις, ενώ συνεχίζει να αποτελεί προορισμό για πτήσεις τσάρτερ από σημαντικές τουριστικές αγορές. Θετικά πρέπει να δούμε και τη λειτουργία της αεροπορικής σύνδεσης με τη Θεσσαλονίκη -και φέτος το καλοκαίρι και με την Αθήνα.

Ωστόσο, ποια είναι η διαφορετική μας πρόταση στους ανθρώπους που θα θελήσουν να έρθουν στον τόπο μας, ακόμα και εν μέσω κρίσης; Οχι τίποτ’ άλλο, αλλά παραθαλάσσια μπαράκια και κέντρα μπορεί να βρει ο καθένας σε όλη την Ελλάδα, δεν έχουμε την αποκλειστικότητα εμείς, εδώ... Κι όντως, οι συνήθεις «τουριστικές επενδύσεις» στην περιοχή μας είχαν -και έχουν- αυστηρά τρίμηνη διάρκεια και πολλά... ντεσιμπέλ, ακόμα και σε περιοχές που θα πρέπει να προστατεύεται η άγρια ζωή.

Δεν είναι αργά να επιδιώξουμε έναν πιο ποιοτικό τουρισμό, τουρισμό από ανθρώπους που γι’ αυτούς διακοπές δεν σημαίνει «ξεσάλωμα» δίπλα στο κύμα -και στα 3 μέτρα πυκνή κυκλοφορία αυτοκινήτων και εκκωφαντική «μουσική» από τα θερινά μπαράκια- αλλά κάτι πιο χαλαρό.

Οσο κι αν δεν μπορεί να περιμένει κανείς να αλλάξουν νοοτροπίες χρόνων μέσα σε λίγους μήνες, ίσως η κρίση που βιώνουμε να δείξει την κατεύθυνση.

Αν μάλιστα υπάρξουν και πολιτικές αποφάσεις-ακόμα κι αν κοστίσουν σε αυτούς που τις έλαβαν- που θα αποδυναμώνουν «αρπαχτές» και θνησιγενείς «θερινές επενδύσεις», ίσως μπορέσουμε να δούμε τα πράγματα να αλλάζουν προς το καλύτερο...