Ενα έργο προϋπολογισμού 400.000 ευρώ, με έκπτωση 57%, κανείς δεν ξέρει πόσα χρόνια χρειάζεται τελικά για να ολοκληρωθεί. Και συμπτωματικά, ανάδοχος στο έργο είναι η ΚΑΣΤΑΤ, η εταιρεία της οικογένειας Τατούλη.

Και η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας, που αποτελείται από αιρετούς, από ανθρώπους που έχουν ψηφιστεί για να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον, δίνουν τη μία παράταση μετά την άλλη, χωρίς να προβληματίζονται. Βλέπουν ένα έργο που έπρεπε να έχει τελειώσει το 2016 να έχει φτάσει το 2018 και να μην προχωράει, και δεν αντιδρούν. Δε θυμώνουν, δεν εξοργίζονται, δε νιώθουν πως έχουν ευθύνη.

Αλήθεια, στον κόσμο που περιμένει να δει το έργο να ολοκληρώνεται, για να κυκλοφορεί με μεγαλύτερη ασφάλεια, τι θα πουν; Πως κάνουν ό,τι θέλουν ο ανάδοχος ή η επιβλέπουσα υπηρεσία; Οτι διαφωνούν και αυτοί αλλά απλά τους κοιτάζουν και δίνουν τη μια παράταση μετά την άλλη;

Δεν καταλαβαίνουν ότι έχουν ευθύνη, πως οφείλουν να αντιδράσουν και να υπηρετήσουν τον πολίτη της Αρκαδίας, ο οποίος περιμένει την αποκατάσταση των ζημιών σε δρόμους της περιοχής του από το 2016;

Η λειτουργία των συλλογικών οργάνων της Περιφέρειας εντείνει την αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος του τόπου. Οι σύμβουλοι της περιφερειακής αρχής φαίνεται πως είναι για τα... μεγάλα και τα τρανά, για τα... πρωτοποριακά, τα "έργα-σημαία" που εξαγγέλλονται αλλά μένουν στα λόγια. Στην πράξη είναι κι αυτά εξίσου άφαντα για τους πολίτες της Πελοποννήσου. Οσο θα δούμε το δρόμο Μεσσήνη - Λάμπαινα - Αρχαία Μεσσήνη στη Μεσσηνία, άλλο τόσο θα δουν και στη Λακωνία τον Ανατολικό Αξονα, ή το φράγμα του Ασωπού στην Κορινθία.

Μετά από 9 παρατάσεις στο έργο αποκατάστασης οδοποιίας, που λέγαμε, η Οικονομική Επιτροπή περιμένει να μάθει αν γνωμοδότησε το Τεχνικό Συμβούλιο Δημοσίων Εργων για την ένσταση του αναδόχου. Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας...