Είναι απόφαση - πρόκληση, που προκαλεί δυσφορία και θυμό, καθώς ο νομός μας έχει άλλες προτεραιότητες στα έργα οδοποιίας. Ο τόπος μας έχει ανάγκη πολύ σημαντικά και με μελετητική ωριμότητα έργα, που περιμένουν εδώ και χρόνια τη δημοπράτηση και την υλοποίησή τους. Εργα που έπρεπε να είχαν γίνει από τα δύο προηγούμενα χρηματοδοτικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το Γ’ ΚΠΣ και το ΕΣΠΑ.

Είναι πρόκληση να βάζεις σε προτεραιότητα έναν δρόμο στο πουθενά και να δεσμεύεις 3 εκ. ευρώ, τη στιγμή που αδιαφορείς και δεν βάζεις ευρώ για την 1η επαρχιακή οδό, τον κεντρικό δρόμο της Μάνης. Τον δρόμο που οδηγεί στην Καρδαμύλη, στη Στούπα και τον Αγιο Νικόλαο, που ενώνει τη Μεσσηνιακή με τη Λακωνική Μάνη. Είναι πρόκληση να δημοπρατείς τον συγκεκριμένο δρόμο, όταν έχεις βάλει στα αζήτητα το έργο - σημαία, σύμφωνα με τις δικές σου μεγαλόστομες αναφορές, τον δρόμο Μεσσήνη - Λάμπαινα - Αρχαία Μεσσήνη. Είναι πρόκληση να ψάχνεις να τροποποιήσεις τη μελέτη του συγκεκριμένου δρόμου και απλά να τον βελτιώσεις, γιατί τα χρήματα του νέου ΕΣΠΑ είναι μετρημένα, λιγότερα και δεν επαρκούν.

Οταν βάζεις 3,5 εκ. ευρώ για το δρόμο Μηλέα - Παναγία Γιάτρισσα, για την 1η επαρχιακή πόσα πρέπει να βάλεις, για να υπηρετήσεις το καλώς εννοούμενο δημόσιο συμφέρον, να μεγαλώσεις το όφελος σε βάρος του κόστους και να δώσεις ώθηση στην αναπτυξιακή προοπτική της Μάνης;

Είναι σαν τα 3 εκ. ευρώ που δόθηκαν για το δρόμο από την 7η επαρχιακή έως το Κούβελα, χωρίς να έχει δοθεί ούτε ευρώ για την 7η.

Οι λογικές Μαυρογιαλούρου οδήγησαν τον τόπο στην απαξίωση, την καταδίκη και την καταστροφή. Και όταν συνεχίζονται, δεν υπάρχει ελπίδα για ανάκαμψη, ανάπτυξη και ξεπέρασμα της κρίσης και της μιζέριας.