Το γεγονός προκαλεί αίσθηση, γιατί αφορά την εταιρεία που σχετίζεται οικογενειακά με τον περιφερειάρχη Πελοποννήσου. Προκαλεί επιπλέον αίσθηση, γιατί πρόκειται για δύο μικρομεσαία έργα της Μεσσηνίας, με προϋπολογισμούς 100.000 και 240.000 ευρώ, αντίστοιχα. Το γεγονός που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, είναι ότι πρόκειται για δύο έργα με αρχικές προθεσμίες υλοποίησης 2 και 6 μήνες, αντίστοιχα. Που έπρεπε, δηλαδή, να έχουν ολοκληρωθεί από το Μάιο και τον Ιούνιο του 2016!!!
Δυόμισι χρόνια μετά και τα έργα όχι μόνο δεν έχουν ολοκληρωθεί, αλλά έπειτα από συνεχείς προκλητικές παρατάσεις, έφθασαν στο σημείο να υπάρχει κίνδυνος μη ολοκλήρωσής τους, με οριστική έκπτωση του αναδόχου.
Με την κοινή λογική, με το μυαλό ενός μέσου πολίτη, αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν, ποιες είναι οι αιτιολογίες με τις οποίες δίνονται παρατάσεις 2 και πλέον χρόνων, για έργα που έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί σε λίγους μήνες. Πώς δικαιολογούνται τεχνικά, επιστημονικά και κοινωνικά τέτοιες παρατάσεις; Και τη λάσπη να έφτιαχναν τα μαστόρια με τα χέρια, με την αξίνα και το φτυάρι, μετά από τόσα χρόνια θα είχαν ολοκληρωθεί τα έργα.
Οπως αναφέρεται μάλιστα, η ανάδοχος εταιρεία δικαιούται να υποβάλει ένσταση ενώπιον της προϊσταμένης αρχής, εντός της νομίμου προθεσμίας και με τη διαδικασία που ορίζεται στο νόμο 3669/2008 και επί της ενστάσεως αποφασίζει οριστικά η προϊσταμένη αρχή (Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Πελοποννήσου) μετά από τη γνώμη του Τεχνικού Συμβουλίου Δημοσίων Εργων της Περιφέρειας. Είναι πιθανόν το Συμβούλιο και η Οικονομική Επιτροπή να απορρίψουν τις ενστάσεις και να δώσουν κι άλλες παρατάσεις.
Ο μέσος πολίτης καταλαβαίνει ότι με αυτόν τον τρόπο δεν υπηρετείται το δημόσιο συμφέρον. Οταν ένα έργο βελτίωσης - συντήρησης της 6ης επαρχιακής οδού, στο τμήμα Μεσσήνη - Μπούκα - Σπιτάλι - Πιλαλίστρα, προϋπολογισμού 240.000 ευρώ, δεν ολοκληρώνεται ούτε σε 2,5 χρόνια, ο δρόμος αυτός θα παραμένει προβληματικός κι επικίνδυνος.
Είναι επιτακτική ανάγκη να αλλάξει άμεσα το σύστημα υλοποίησης των δημοσίων έργων στον τόπο, σε επίπεδο νομού και πανελλαδικά. Με τέτοιες πρακτικές δεν θα γίνουμε ποτέ κανονική χώρα.
