Για να μην χαθεί ούτε μια μέρα, για να μην πάει χαμένη η κάθε ευκαιρία.
Είναι έργο για το οποίο δεν επιτρέπεται η παραμικρή κομματική αντιπαράθεση και πολύ περισσότερο οι εσωκομματικοί διαγκωνισμοί, οι επικοινωνιακές σκοπιμότητες, οι εγωιστικοί τσακωμοί και τα καπελώματα.
Είναι έργο για την ανάπτυξη της Μεσσηνίας, για την προοπτική της, για να αποκτήσουν πιο εύκολη και ασφαλή πρόσβαση οι ελκυστικοί προορισμοί του νομού μας, που σήμερα βρίσκονται μακριά από την Καλαμάτα, τον αυτοκινητόδρομο του “Μορέα” και το διεθνές αεροδρόμιο “Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος”.
Αν αποδεχθούμε όλα αυτά τα αυτονόητα, υπάρχει ελπίδα να προχωρήσει και να υλοποιηθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα το πιο σημαντικό για τον τόπο μας έργο.
Και να πάμε και στα συγκεκριμένα: Ο πρώην υπουργός και βουλευτής Μεσσηνίας Γ. Λαμπρόπουλος που ασχολείται με το έργο, άλλαξε θέση. Αλλα έλεγε για τον οδικό άξονα το Φεβρουάριο που η Ν.Δ. ήταν αξιωματική αντιπολίτευση και άλλα τώρα που έγινε κυβέρνηση και ο ίδιος επέστρεψε στη Βουλή ως κυβερνητικός βουλευτής. Με την αλλαγή της θέσης του δικαιώνει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξε τη βελτίωση - ανακατασκευή του υφιστάμενου δρόμου, με παρακάμψεις της Μεσσήνης και της Βελίκας, εγκαταλείποντας την παραλιακή χάραξη.
Τελικά, όπως φαίνεται, η επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν κι επιλογή των υπηρεσιακών στελεχών του υπουργείου Υποδομών, που γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις, έχουν αντικειμενική και σφαιρική άποψη για τα δημόσια έργα. Και αυτή την επιλογή στηρίζει και η κυβέρνηση Ν.Δ.
Η κατασκευή με ΣΔΙΤ είναι μονόδρομος, γιατί ούτε το ΕΣΠΑ ούτε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έχουν χρήματα για ένα τέτοιο έργο. Και όταν τα χρήματα τα βάζει ο ιδιώτης, τα βάζουν οι τράπεζες που δεν τα έχουν για πέταμα.
Ο δρόμος Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη δεν είναι του Λαμπρόπουλου, του Σουφλιά (καμία σχέση με το έργο), των βουλευτών της Ν.Δ. και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Είναι έργο της Μεσσηνίας, το οποίο έχει καθυστερήσει χρόνια. Και είναι ανεπίτρεπτη οποιαδήποτε άλλη καθυστέρηση.
