Ενα έργο που το ακούω εδώ και χρόνια κι έγινε πράξη μόλις στις αρχές του 2019 με την ένταξή του στο πρόγραμμα “Φιλόδημος”. Και αν δεν ήταν ο μεσσήνιος στην καταγωγή υπουργός Εσωτερικών Αλέξης Χαρίτσης δεν ήταν σίγουρο πως θα εντασσόταν, παρά τη μείζονα αναγκαιότητά του.
Ο τέως δήμαρχος Καλαμάτας - περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας, μάλιστα, που το είχε χαρακτηρίσει έργο στρατηγικής σημασίας, είχε αναγνωρίσει ότι εγκρίθηκε κατά παρέκκλιση με την προσωπική παρέμβαση του κ. Χαρίτση.
Οσον αφορά τις ευθύνες που ένα τόσο σπουδαίο έργο τόσα χρόνια δεν είχε ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα και δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί, το μεγαλύτερο μερίδιο ανήκει στις προηγούμενες δημοτικές αρχές. Κι επειδή ο τέως δήμαρχος Π. Νίκας διοίκησε τον τόπο για 12,5 χρόνια, είναι αυτός που έχει και τις περισσότερες.
Δυστυχώς, τέτοια έργα δεν ήταν προτεραιότητα της δημοτικής αρχής, όπως και των εκάστοτε αυτοδιοικητικών αρχών της χώρας. Προτιμούσαν έργα βιτρίνας, αναπλάσεις κι εξωραϊσμούς με την ανοχή και τις ευλογίες των κυβερνήσεων που μοίραζαν Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και ΕΣΠΑ.
Ευθύνη - αυτή που τους αναλογεί - έχουν και οι αντιπολιτεύσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο, που έριχναν μια “τουφεκιά” αντιπολίτευσης και διαμαρτυρίας και το ξεχνούσαν. Δεν παρακολουθούσαν συστηματικά και δεν πίεζαν.
Ευθύνη αυτή που μας αναλογεί - έχουμε και εμείς οι δημοσιογράφοι που ρίξαμε τη δική μας “τουφεκιά” κριτικής κι επικρίσεων στη δημοτική αρχή και το ξεχάσαμε, δεν ασκήσαμε τον έλεγχο που έπρεπε.
Η αβεβαιότητα και η αγωνία που υπάρχει σήμερα στο Δήμο Καλαμάτας, στους αιρετούς και στον κόσμο για τη διασφάλιση του αγαθού του νερού με την τραγική κατάσταση του αγωγού Φ 600 αποτελεί ένα μάθημα για όλους: Οτι τέτοια σπουδαία έργα πρέπει να είναι προτεραιότητας για όλους και να αντιμετωπίζονται ως τέτοια στην πράξη, στην αποστολή που είναι ταγμένος ο καθένας.
Οπως προτεραιότητα πρέπει να αποτελέσει και το μεγάλο αντιπλημμυρικό έργο του “Μορέα” και να μην το θυμηθεί ο κάθε αδιάφορος και α το εκμεταλλευτεί κατά πώς τον βολεύει, όταν θα έχει πνιγεί η πόλη.