Στις αρχές του 2014 αναμενόταν να ξεκινήσει η επέκταση του αεροσταθμού, αλλά και η αναβάθμιση των υποδομών του αεροδρομίου της Καλαμάτας, το οποίο πλέον με την τόσο αυξημένη κίνηση που καλείται να υποστηρίξει έχει σχεδόν φτάσει στα όριά του την τουριστική περίοδο. Από την άλλη ναυτιλιακοί πράκτορες επισημαίνουν τους παράγοντες που, μεταξύ άλλων, κρατούν μακριά από το λιμάνι της Καλαμάτας τα κρουαζιερόπλοια. Θέματα που φυσικά θα έπρεπε να αποτελέσουν σημαία των τοπικών αρχών. Προς το παρόν όμως, αρκούμαστε ως θεατές να παρακολουθούμε τα συγκεκριμένα ζητήματα -ιδίως το αεροδρόμιο- να γίνονται μέρος του μικροπολιτικού παιχνιδιού, όπου αυτοί που τα “αγγίζουν” όχι μόνο δεν είναι ικανοί να τα λύσουν, αλλά μόνο εμπόδια θέτουν με τη στάση τους. 

Και σαν να μην μας έφταναν όλα αυτά, έχουμε και την παγερή αδιαφορία που επιδεικνύουν δήμοι της Μεσσηνίας απέναντι στην τήρηση των δεσμεύσεών τους -οικονομικών και ηθικών- γύρω από το θέμα της επιδοτούμενης γραμμής Καλαμάτα - Μιλάνο (Μπέργκαμο) της Ryanair. Μεταξύ άλλων η στάση σημαντικής μερίδας των τοπικών αρχόντων (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων) και ο ρόλος... Κινέζου που παίζουν με τον καλύτερο τρόπο, αναγκάζουν τους Ιρλανδούς της Ryanair να πριονίσουν την πτητική περίοδο για το συγκεκριμένο δρομολόγιο, και αντί για τον Απρίλιο που προγραμματιζόταν αρχικά, να ξεκινάει κατά τα φαινόμενα τον Ιούνιο. Πώς είναι δυνατόν να προβάλλουμε ως σημαία την προσπάθεια για επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και από την άλλη να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να απομακρύνουμε κάθε θετική προοπτική γύρω από αυτό το θέμα; 

Την απάντηση ας μας τη δώσουν αυτοί που κινούνται σε αυτές τις κοντόφθαλμες λογικές. Δυστυχώς αν δεν αλλάξουμε μυαλά θα περάσουν τα χρόνια και, αντί να έχουμε όντως ανέβει επίπεδο, θα κάνουμε και πάλι τις ίδιες συζητήσεις όπως τα προηγούμενα χρόνια για την προσέλκυση επισκεπτών. 

Υ.Γ.: Μπορεί να λέμε συχνά και να επιμένουμε ότι τώρα είναι ο καιρός της Μεσσηνίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αν επαναπαυτούμε θα δουλέψει κανείς άλλος για δικό μας όφελος.