Τα χρόνια πέρασαν, οι φόβοι για το αρκαδικό λόμπι ατόνησαν και ξεκίνησε σιγά σιγά να χτίζεται και από τη μεσσηνιακή πλευρά ένα δίκτυο με σκοπό την προώθηση της περιοχής. Με τη βοήθεια της Μεσσηνιακής Αμφικτιονίας έγιναν αρκετές προσπάθειες, που απέδωσαν κάποιους καρπούς. Αξιοποιεί όμως η Μεσσηνία όλο το έμψυχο δυναμικό της από τα άτομα που εδώ και χρόνια βρίσκονται στο εξωτερικό; Οσα κι αν έχουν γίνει, η αλήθεια είναι ότι ακόμα δεν έχουμε φτάσει ούτε μέχρι τη μέση. Στα σκαριά βρίσκεται τους τελευταίους μήνες η οργάνωση ενός δικτύου Μεσσηνίων, οι οποίοι βρίσκονται σε χώρες όπως η Σουηδία, η Ρωσία, η Τσεχία και η Αγγλία και από ό,τι μαθαίνουμε υπάρχει αρκετή διάθεση συνεργασίας μεταξύ τους για να αναληφθούν πρωτοβουλίες προώθησης της περιοχής. Υπάρχουν όμως ακόμα περισσότεροι, οι οποίοι βρίσκονται σε διάφορες περιοχές, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά ολόκληρου του πλανήτη. Ατομα με εμπειρία σε διπλωματικούς κύκλους, εν ενεργεία διπλωμάτες, αλλά και μία σειρά επιστημόνων διαφόρων ηλικιών και αντικειμένων, οι οποίοι μπορεί να βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, αλλά όπως λέει και η κλισέ πλέον φράση “η καρδιά τους χτυπάει δυνατά για τη Μεσσηνία”.

Η ουσία είναι ότι πολλοί από αυτούς έχουν πραγματικά διάθεση προσφοράς στον τόπο και μέσα από τις γνωριμίες τους, τις ικανότητές τους και το δικό τους... δίκτυο μπορούν να φανούν κάτι παραπάνω από χρήσιμοι στην προσπάθεια οικοδόμησης ενός υγιούς μοντέλου ανάπτυξης με βασικούς άξονες τον τουρισμό και γιατί όχι και την καινοτομία.

Υ.Γ.: Εχουμε αναφέρει και στο παρελθόν ότι θα ήταν ευχής έργον να δημιουργηθεί “πελοποννησιακή ταυτότητα” σε όλους όσοι ζούμε ή καταγόμαστε... κάτω από τ' αυλάκι. Δυστυχώς όμως τα κατάλοιπα του παρελθόντος, αλλά και οι στρεβλοί χειρισμοί αυτών που επί της ουσίας καπηλεύονται το Μοριά μόνο προς αυτή την κατεύθυνση δεν οδηγούν. Ας κάνει τουλάχιστον κάθε τόπος ό,τι πρέπει και μπορεί για να πάει μπροστά.