Κυριακή, 24 Αυγούστου 2014 18:28

Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2021: Τη θέλει τελικά η Καλαμάτα ή όχι;

Γράφτηκε από τον

Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2021: Τη θέλει τελικά η Καλαμάτα ή όχι;

 

Ο Αύγουστος οδεύει προς το τέλος του και μαζί με αυτόν μας αποχαιρετά και η τρέχουσα δημοτική περίοδος. Εν τω μεταξύ τους τελευταίους μήνες έχει έρθει στην επιφάνεια η πρόθεση της δημοτικής αρχής να διεκδικήσει η πόλη την Πολιτιστική Πρωτεύουσα του 2021, γεγονός που, όπως έχουμε επανειλημμένως σημειώσει, σε μεγάλο βαθμό θα κριθεί το φθινόπωρο του 2015. Δηλαδή σε έναν χρόνο και κάτι ψιλά από σήμερα. Οι χρόνοι στενεύουν ασφυκτικά πλέον και επί της ουσίας η Καλαμάτα -όχι μόνο ως δημοτική αρχή, αλλά ως πόλη- φαίνεται να μην έχει αποφασίσει αν τελικά θέλει να διεκδικήσει αυτό το θεσμό ή αν για οποιονδήποτε λόγο κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό.

 

Οπως είχαμε σημειώσει και σε ρεπορτάζ της προηγούμενης εβδομάδας, με αφορμή δημοσιεύματα κυκλαδίτικης ιστοσελίδας που επιχειρούσε να δυναμιτίσει το κλίμα μεταξύ της υποψηφιότητας της Καλαμάτας και αυτής της Σύρου, πρόθεση της εδώ δημοτικής αρχής ήταν μέσα στον Αύγουστο το θέμα της Πολιτιστικής να περάσει από το Δημοτικό Συμβούλιο, ώστε τουλάχιστον τυπικά να αρχίσει η... μάχη της διεκδίκησης και στις πρώτες συνεδριάσεις του νεοεκλεγέντος συμβουλίου να γίνει διεξοδική συζήτηση πάνω στη βάση της υπόθεσης (οργανόγραμμα, διαγωνισμοί, μέθοδος και στρατηγική διεκδίκησης, οικονομικά ζητήματα κ.α.)

Την περασμένη Πέμπτη μάλιστα είχαμε, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, την τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου για την κουτσουρεμένη δημοτική περίοδο 2011-2014, κατά την οποία επί της ουσίας δεν έγινε καμία απολύτως συζήτηση σε επίσημο επίπεδο για το συγκεκριμένο θέμα - την ώρα που άλλες πόλεις σε Ελλάδα και Ρουμανία έχουν ξεκινήσει την προσπάθειά τους εδώ και τουλάχιστον 2 χρόνια.

Φυσικά πρόκειται για ένα θεσμό, η οργάνωση της διεκδίκησης του οποίου μόνο “παιχνιδάκι” δεν είναι, και όπως έχουμε επισημάνει, τυχόν ελλιπής προετοιμασία μπορεί να φέρει καταστροφικές συνέπειες και σε οικονομικό επίπεδο. Θυμόμαστε άλλωστε ακόμα ανάλογα παραδείγματα του παρελθόντος με έντονο ελληνικό χρώμα.  

Δεν θα έπρεπε όμως εδώ και τόσο καιρό να έχει ανοίξει στην πόλη μία συζήτηση για το θέμα; Ωστε σε πρώτη φάση να μάθουν οι πολίτες περί τίνος ακριβώς πρόκειται, τι σημαίνει για την πόλη η διεκδίκηση και η πιθανή ανάληψη του θεσμού και τι έγινε σε άλλες πόλεις που είτε επιτυχώς είτε όχι φιλοξένησαν τη διοργάνωση; 

Η απάντηση είναι προφανής και η αλήθεια είναι ότι, με εξαίρεση την ημερίδα του Μεσσηνιακού Ευρωπαϊκού Συνδέσμου και της Μεσσηνιακής Αμφικτιονίας στα τέλη Ιουλίου, καμία άλλη δραστηριότητα γύρω από το θέμα δεν έχει υπάρξει.

Εναν θεσμό δηλαδή, που εμφορείται κατά κύριο λόγο από εξωστρέφεια η πόλη φαίνεται να τον αντιμετωπίζει σε αυτή τη φάση με εσωστρέφεια - κάτι που μόνο θετικούς οιωνούς δεν γεννά για τη συνέχεια.

Ασφαλείς πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι ήδη οι πρώτες απώλειες από τη χρονοκαθυστέρηση έκαναν την εμφάνισή τους και αφορούν την απόσυρση του ενδιαφέροντος της ομάδας Τσατσούλη, η οποία είχε θέσει ως καταληκτική ημερομηνία για την έναρξη λειτουργίας Γραφείου Υποψηφιότητας την 1η Σεπτεμβρίου. Την ίδια ώρα βεβαίως δεν έχουν ακόμα προχωρήσει ούτε καν οι δημόσιες συζητήσεις για την οργάνωση των διαγωνιστικών διαδικασιών και του οργανωτικού πλαισίου για την υποψηφιότητα...

Μέσα σε όλα αυτά φυσικά, η πρόταση που καταθέσαμε μέσα από τις στήλες της “Ε”, να διοργανωθεί η πρώτη επίσημη εκδήλωση της υποψηφιότητας της πόλης για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα στο πλαίσιο της "Λευκής Νύχτας", το επόμενο Σάββατο, προφανώς αγγίζει τα όρια της ουτοπίας.

Θα ήταν πάντως μία πρώτης τάξεως ευκαιρία εάν, σε μια περίσταση που χιλιάδες κόσμου -ντόπιοι και επισκέπτες- θα βρεθούν για ώρες στους δρόμους της πόλης, υπήρχε μία καμπάνια ενημέρωσης και προώθησης του σκοπού αυτού. Διάχυσης δηλαδή της πληροφορίας σε ευρύ κοινό μέσα σε λίγες ώρες, με αναλογικά μικρό κόστος. 

 

Μετά και από όλα τα παραπάνω, δεν μπορούμε παρά για μία ακόμα φορά να καταλήξουμε στο ότι η Καλαμάτα θα πρέπει "χθες" (όπως συνηθίζουμε να λέμε) να αποφασίσει αν τελικά επιθυμεί ή όχι να μπει στη διαδικασία διεκδίκησης του θεσμού. Είναι καλύτερα να πούμε πρώτα στους εαυτούς μας και στη συνέχεια και δημοσίως, ότι για τον Α ή Β λόγο δεν θα προχωρήσει το θέμα της υποψηφιότητας, παρά να το αφήνουμε να αιωρείται και στο τέλος να έχουμε ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα.