Ανοίγει λοιπόν ξανά ο φάκελος με τα γεωγραφικά όρια των δήμων και μαζί με αυτόν αναμένεται να ξεκινήσει ο... χορός των αιτημάτων από διάφορες περιοχές, οι οποίες είτε θέλουν να αποσχιστούν από τους σημερινούς δήμους και να αποτελέσουν νέο αυτόνομο φορέα, είτε να μεταπηδήσουν σε διπλανό δήμο, ή ακόμα να δώσουν το όνομά τους στους νέους ΟΤΑ, που ενδεχομένως θα συσταθούν.

Αναμφισβήτητα ο Καλλικράτης έχει -διαπιστωμένες ήδη από πολλούς- σημαντικές παθογένειες, που δημιουργούν με τη σειρά τους διοικητική δυσλειτουργία, η οποία φυσικά αντανακλάται στην καθημερινότητα των πολιτών.

Καταστάσεις, που όμως δεν πρέπει να οδηγήσουν σε νέες βιαστικές αλλαγές υπό το κράτος είτε των λαϊκών πιέσεων, είτε της... κοπτοραπτικής, που θα επιχειρήσουν να κάνουν οι σημερινοί δήμαρχοι δημιουργώντας ευνοϊκό πεδίο για τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

Σίγουρο θα πρέπει πάντως να θεωρείται ότι εφόσον υπάρξουν τελικά γεωγραφικές αλλαγές στον πρώτο βαθμό αυτοδιοίκησης, θα έχουμε και πάλι την γνωστή περίοδο προσαρμογής κατά την οποία οι νέοι φορείς μέχρι να βρουν τα πατήματά τους και να οργανώσουν τα νομικά τους πρόσωπα και τις υπηρεσίες τους τη... νύφη θα πληρώνει και πάλι ο δημότης.

Συμπερασματικά λοιπόν και περιμένοντας πιο συγκεκριμένα πράγματα για το σχεδιασμό και τις προθέσεις της νέας ηγεσίας του υπουργείου Εσωτερικών για τον γεωγραφικό επαναπροσδιορισμό των δήμων όλης της χώρας, το μόνο σίγουρο είναι ότι εφόσον υπάρξουν και πάλι βιαστικές κινήσεις, σε 5-6 χρόνια θα έχουμε συζητήσεις για Καλλικράτη Νο 3 και οι νέες δυσλειτουργίες που θα προκύψουν, θα αποτελούν μία πρώτης τάξεως δικαιολογία για όσα θα κάνουν και όσα δεν θα κάνουν κατά καιρούς οι δημοτικές αρχές.