Για 18η φορά θα βρεθούν σήμερα στις δικαστικές αίθουσες του Πρωτοδικείου Καλαμάτας οι πρωταγωνιστές του σίριαλ των σκουπιδιών στην Καλαμάτα. Μέλη της δημοτικής αρχής και κάτοικοι του Ταϋγέτου συνοδευόμενοι από τους νομικούς τους εκπροσώπους θα προσπαθήσουν για μία ακόμα φορά να πάρουν τη Δικαιοσύνη με το μέρος τους σε μία υπόθεση που όλοι -έστω και κατά βάθος- ξέρουν προς τα πού γέρνει η ζυγαριά του δικαίου, ακόμα κι αν δεν το παραδέχονται ευθέως. Σε μία υπόθεση που κατά καιρούς έχει επιτρέψει σε αρκετούς να πιστέψουν ότι η Δικαιοσύνη μπορεί να μην είναι εντελώς τυφλή, αλλά παίζει και να βλέπει... λιγάκι. Εχετε αναρωτηθεί όμως ποτέ τι θα γινόταν αν στη θέση των κατοίκων του Ταϋγέτου βρισκόταν για παράδειγμα μία μέση ελληνική οικογένεια και το διακύβευμα ήταν, ας πούμε, η κατάσχεση του σπιτιού της και αν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει οικονομικά σε αυτή τη δικαστική διαμάχη με αντίδικο έναν κρατικό φορέα και να πληρώσει... 18 φορές έξοδα παράστασης; Οι επαναλαμβανόμενες δίκες, το παιχνιδάκι από αναβολή σε αναβολή αλλά και τα διάφορα παραθυράκια του νόμου που επιτρέπουν πολλές φορές στους δικηγόρους να υπερασπίζονται παράλογες υποθέσεις, διατηρούν στο ακέραιο το πλεονέκτημα του ισχυρού διαδίκου -που προφανώς είναι το κράτος- και κόβει τον βήχα του αδύνατου που είναι ο πολίτης. Βεβαίως εύκολα κάποιος μπορεί να πει ότι το παρόν κείμενο είναι προϊόν συνωμοσιολογίας, αλλά στην ουσία δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Η ίδια η καθημερινότητα έχει να μας επιδείξει αρκετά παραδείγματα τέτοιων καταστάσεων, όπου η κρατική μηχανή αποφασίζει περιέργως να δουλέψει και να εξοντώσει τον πολίτη. Ο Τόμας Χομπς άλλωστε από τα μέσα του 17ου αιώνα έχει ήδη περιγράψει το κράτος ως ένα θαλάσσιο τέρας, τον Λεβιάθαν, - που το παρομοιάζει με το κράτος- το οποίο έχει ως στόχο να προστατεύσει τους πολίτες από εσωτερικές και εξωτερικές απειλές μέσω της αστυνομίας και του στρατού αντίστοιχα αλλά και από το ίδιο το τέρας - κράτος μέσα από τους νόμους και φυσικά το Σύνταγμα. Στην περίπτωσή μας όμως μάλλον ο Λεβιάθαν προτιμάει να αυτοπροστατευθεί αντί να προστατεύσει τους πολίτες από τον ίδιο. Το αν θα νικήσει ο Λεβιάθαν ή οι πολίτες είναι κάτι που θα το δούμε στο άμεσο μέλλον, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι οι πολίτες δεν πρόκειται να παραδοθούν άνευ όρων στο θαλάσσιο τέρας και εδώ που φτάσαμε πιθανόν η μόνη λύση είναι να τα βάλουν στα ίσα με αυτό.