Η εικόνα των δημοπρασιών και της υλοποίησης των έργων στη Μεσσηνία, και των πιο μικρών, επιβεβαιώνει την ανάγκη αυτή.

Την περασμένη Τρίτη σε έργο βελτίωσης - συντήρησης επαρχιακού δρόμου, προϋπολογισμού 240.000 ευρώ, όπου κατέθεσαν προσφορές 10 εργολάβοι, δόθηκε έκπτωση 51,16%. Σε άλλη δημοπρασία, σε διπλανό γραφείο στη Διεύθυνση Τεχνικών Εργων της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας, για το έργο προστασίας του δρόμου Αγίου Νικολάου - Τραχήλας  από βραχώδεις καταπτώσεις στο Δήμο Δυτικής Μάνης, προϋπολογισμού 300.000 ευρώ, δε δόθηκαν προσφορές από εργολάβους. 

Προχθές η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Πελοποννήσου ενέκρινε παρατάσεις προθεσμιών σε 11 έργα, μικρής κλίμακας, στη Μεσσηνία.

Ακόμα: Στο έργο βελτίωσης - συντήρησης της 6ης επαρχιακής οδού, στο τμήμα Μπούκα - Μεσσήνη - Πιλαλίστρα - Σπιτάλι, προϋπολογισμού 240.000 ευρώ, δόθηκε παράταση, γιατί καθυστερούν οι εργασίες, καθώς αντιδρούν οι ιδιοκτήτες κτημάτων και οικοπέδων που εφάπτονται με το έργο. Αναρωτιέσαι, υπάρχουν απαλλοτριώσεις ή νόμιμα αντιδρούν οι άνθρωποι; Πώς δημοπρατήθηκε και ξεκίνησε το έργο;

Στο έργο αποκατάστασης της υποχώρησης της 7ης επαρχιακής οδού, 700 μέτρα πριν το Στάσιμο, χρειάστηκε δεύτερη παράταση, καθώς διαπιστώθηκε η ανάγκη ολοκλήρωσης της γεωτεχνικής μελέτης και για τη διαπλάτυνση από την επάνω πλευρά του δρόμου, πέραν της αποκατάστασης της υποχώρησης. Τώρα, με την υλοποίηση του έργου το διαπίστωσαν; Οταν το μελετούσαν και το σχεδίαζαν, δεν το έβλεπαν;

 Ολα αυτά τονίζουν πως η παθογένεια και η αρρώστια με τα δημόσια έργα στον τόπο μας καλά κρατεί. Μήπως ήρθε η ώρα να δοθεί ένα τέλος σε αυτά τα φαινόμενα και να εξυγιανθεί ο τομέας, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον; Το υπουργείο Υποδομών έχει το λόγο.