Το ζήτημα των σκουπιδιών ήταν και παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Περιφέρειας. Ενα πρόβλημα που υποτίθεται ότι ο Τατούλης είχε δρομολογήσει τη λύση του από την πρώτη του θητεία, όμως με τη λήξη της δεύτερης είμαστε ακόμα στη… δρομολόγηση. Οταν χρειάζονται 8 χρόνια για να ολοκληρωθεί ένας διαγωνισμός και να ανατεθεί η διαχείριση των απορριμμάτων, δεν χρειάζεται να προσθέσει κανείς τίποτα άλλο για να αποδείξει το μέγεθος της αναποτελεσματικότητας.
Η Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι αυτή τη στιγμή η μοναδική στη χώρα η οποία δεν έχει δρομολογημένη λύση ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων. Οι κομπασμοί περί πρωτοπορίας προκαλούν πλέον γέλιο μέχρι δακρύων! Η περιφερειακή αρχή έχει να επιδείξει άλλη μια τεράστια αποτυχία, και αυτό γιατί ουδέποτε και σε κανένα θέμα δεν επιδίωξε τη συνεννόηση και τη συναίνεση. Δεν προσπάθησε να λύσει ένα θέμα και να εισπράξει στη συνέχεια τα εύσημα της επιτυχίας, αλλά από την αρχή επιδίωξε να εισπράξει πολιτικό όφελος με το να κατηγορεί το σύνολο της αντιπολίτευσης, αλλά και δημοτικές αρχές, για... ανευθυνότητα. Η αλαζονεία όμως πληρώνεται στην πολιτική - και αυτό εισπράττει σήμερα η περιφερειακή αρχή.
Οι παρατάξεις του περιφερειακού συμβουλίου αλλά και οι δημοτικές αρχές έχουν κάθε δικαίωμα να έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις για την επίλυση ενός θέματος. Η περιφερειακή αρχή, που έχει στόχο να δίνει λύσεις και όχι να κάνει καβγά ρούγας, οφείλει να επικεντρώνεται στη δημιουργία συναίνεσης με τις δυνάμεις που αντιλαμβάνονται την ανάγκη επίλυση του προβλήματος. Με άλλα λόγια, χτίζει συμμαχίες και δεν ανοίγει χαρακώματα. Η ηγετική ομάδα Τατούλη, αντίθετα, πολιτεύεται με το ζωνάρι διαρκώς λυμένο για καβγά, σκάβοντας χαρακώματα στο πιο βαθύ σημείο του πολιτικού βάλτου. Οι κραυγές και οι μπουγαδοκαβγάδες ταιριάζουν σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα, που δεν διαθέτουν άλλα προσόντα ή ειδικές γνώσεις - και σίγουρα δεν βοηθούν στην επίλυση πραγματικών προβλημάτων, αλλά αντίθετα, δημιουργούν νέα.
Η περιφερειακή αρχή στην παρούσα φάση θα δυσκολευτεί να πάρει νέα απόφαση για τους χώρους εγκατάστασης του σκουπιδοεργοστασίου. Είμαστε στο μέσον μια προεκλογικής περιόδου με την παράταξη της πλειοψηφίας διαλυμένη και με το διάλογο να διεξάγεται με ακραίο τρόπο. Οταν κατηγορείς τους πολιτικούς σου αντιπάλους για έλλειψη γνώσης και αμφισβητείς ακόμα και το δικαίωμά τους να παρίστανται σε λιτανείες, πως θα καταφέρεις να τους πείσεις να βάλουν πλάτη για να ξεπεραστεί ο συγκεκριμένος σκόπελος; Καμία συναίνεση δεν μπορεί να επιτευχθεί όταν δεν υπάρχει σεβασμός στον θεσμικό ρόλο και στην προσωπικότητα του καθενός.
Τα πράγματα είναι λοιπόν εξαιρετικά δύσκολα στο ζήτημα της διαχείρισης των σκουπιδιών. Η νέα καθυστέρηση μπορεί να οδηγήσει σε συνολικό ναυάγιο και να αφήσει όλη την Πελοπόννησο με τόνους σκουπίδια στους δρόμους. Οι προσωρινές λύσεις που εφαρμόζονται σε όλους τους δήμους έχουν τεράστιο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος. Οι κηρύξεις δήμων σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και οι απευθείας αναθέσεις μεταφοράς σκουπιδιών δεν μπορούν να συνεχιστούν άλλο. Η περιφερειακή αρχή Τατούλη είναι αδύναμη και ανίσχυρη να πάρει απόφαση και να ξεμπλοκάρει τη διαδικασία. Οι υπόλοιπες παρατάξεις του Περιφερειακού Συμβουλίου, μετά από όσα έχουν υποστεί στο «διάλογο» εντός του Σώματος, αποκλείεται να συναινέσουν ή έστω να διευκολύνουν με τη στάση τους την εξεύρεση λύσης. Οι μόνοι που μπορούν να «σώσουν» την ηγετική ομάδα Τατούλη αλλά και την Πελοπόννησο είναι οι αποχωρήσαντες σύμβουλοι της πλειοψηφίας. Είναι προφανές ότι την ομάδα Τατούλη δεν θέλουν και δεν πρόκειται να τη σώσουν. Υπάρχει όμως και η ουσία, που είναι η επίλυση του προβλήματος: Εκεί οφείλουν να δείξουν υπευθυνότητα, και αυτό υπό προϋποθέσεις μπορεί να το κάνουν.
Η αποδοχή από την περιφερειακή αρχή της αδυναμίας να προχωρήσει η ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων, και ένα ταπεινό κάλεσμα σε συναίνεση και συνεννόηση με στόχο την επίλυση του προβλήματος, είναι το πρώτο και αναγκαίο βήμα. Η υπεύθυνη στάση όλων των υπολοίπων μπορεί να ζητηθεί μόνο αν εγκαταλειφθεί η αλαζονεία της... υπερεπάρκειας. Οσο αυτό δεν συμβαίνει, τα προβλήματα δεν επιλύονται, αλλά σέρνονται και δημιουργούν τον απαραίτητο βάλτο για πολιτική λασπομαχία.
Η πλευρά Τατούλη, αν δεν ομολογήσει την ανάγκη για συναίνεση και δεν μοιραστεί τα εύσημα της επιτυχίας, κινδυνεύει να χάσει εντελώς το επιχείρημα ότι δρομολόγησε λύση στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Το σίγουρο είναι ότι χάνει οριστικά τη δυνατότητα να κάνει αποκλειστικά προεκλογικό παιχνίδι με το συγκεκριμένο θέμα. Τις επόμενες μέρες θα φανεί ποιος δρόμος θα ακολουθηθεί. Επειδή όμως κάποιοι… δεν αλλάζουν περπατησιά, το ζήτημα των σκουπιδιών όλα δείχνουν ότι θα αντιμετωπιστεί μετά τις εκλογές, από άλλη πλειοψηφία, άλλη περιφερειακή αρχή και πιθανώς άλλη κυβέρνηση. Τα πράγματα δηλαδή μπαίνουν πια σε διαφορετική τροχιά, με πολλούς άγνωστους παράγοντες και μεταβλητές, που μπορούν να φέρουν δομικές ανατροπές.
Ας ελπίσουμε μέχρι τότε να μην έχουμε πνιγεί από τα σκουπίδια μας.
