Του Γιώργου Παναγόπουλου
Η οικονομία είναι και ζήτημα ψυχολογίας και οι προηγούμενες ημέρες στην περιοχή μας έδειξαν ότι μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε σε ανατροπή των αρνητικών δεδομένων και σε διάψευση των απαισιόδοξων προβλέψεων. Ενα καλό τριήμερο προφανώς και δεν αρκεί. Αποτελεί όμως μια ένδειξη για το πώς θα κινηθούν τα πράγματα το επόμενο διάστημα του φετινού καλοκαιριού.
Η κρίση στη Μεσσηνία, όπως έχει πολλές φορές επισημανθεί, είναι μικρότερης έντασης. Τα αγροτικά εισοδήματα τα οποία αποτελούν το βασικό τροφοδότη της τοπικής οικονομίας δεν επηρεάστηκαν δραματικά. Η κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου στα όρια του νομού προσθέτει εισόδημα και αναπληρώνει έστω λίγο αυτά που χάθηκαν στον κλάδο της οικοδομής. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η περιοχή λόγω λειτουργίας της Costa Navarino έγινε επώνυμος προορισμός για Ελληνες και ξένους. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την παράδοση στην κυκλοφορία του αυτοκινητοδρόμου δημιουργούν πλέον ένα εντελώς νέο περιβάλλον για τον τουρισμό σε όλη την περιοχή. Με βάση αυτά τα δεδομένα η Μεσσηνία μπορεί να βγει γρηγορότερα από την ύφεση και να βρεθεί πολύ σύντομα σε πολύ καλύτερη κατάσταση -τουλάχιστον στο μέσο όρο- από ό,τι ήταν πριν την κρίση.
Η εορταστική περίοδος έδωσε το αισιόδοξο μήνυμά της. Για να επιβεβαιωθούν όμως οι θετικές προβλέψεις για το φετινό καλοκαίρι -αλλά και για το μέλλον- χρειάζονται να γίνουν πάρα πολλά ακόμα. Είναι λάθος να θεωρηθεί από τους επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην πώληση του τουριστικού προϊόντος ότι δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα και βέβαια καταστροφική αν κυριαρχήσει η αντίληψη «ό,τι αρπάξουμε» τα Σαββατοκύριακα. Το ζήτημα δεν είναι να πάνε φέτος και ένα δυο ακόμα χρόνια καλά τα πράγματα λόγω των ειδικών συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί, αλλά να καταστεί η περιοχή προορισμός. Και για να γίνει αυτό χρειάζονται σημαντικές ιδιωτικές επενδύσεις και υψηλός επαγγελματισμός. Τα ψέματα με τα «κουτσά» τραπέζια, τις ξεχαρβαλωμένες καρέκλες, το προσωπικό «της κακιάς ώρας» και τις τιμές πολυτελείας θα τελειώσουν πριν το καταλάβουν. Οι εποχές της ευδαιμονίας που όλα θεωρούνταν «γραφικά» και λίγο χαβαλέ να έχουμε να λέμε, έχουν τελειώσει. Ολοι πλέον ξένοι και Ελληνες έχουν απαιτήσεις και θέλουν να απολαμβάνουν αυτό που πληρώνουν. Ο πήχης έχει ανέβει και πρέπει να προσαρμοστούν όλοι αν θέλουν να υπάρξει επόμενη μέρα στον τουριστικό τομέα.
Η Μεσσηνία έχει μπροστά της μια μεγάλη πρόκληση και για να μπορέσει να απαντήσει θετικά πρέπει να γνωρίσει τι κάνουν άλλες περιοχές, να αντιγράψει επιτυχημένα μοντέλα και να προσαρμόσει πρακτικές. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε ξανά τον τροχό, ούτε να κυλήσουμε βουνά. Απλά πράγματα χρειάζονται, που όμως όταν δεν αντιμετωπίζονται έγκαιρα, μετατρέπονται σε βαρίδια. Η αντιγραφή, για παράδειγμα, του επιτυχημένου κρητικού μοντέλου στον τομέα της εστίασης με την επιβολή ποιοτικών προδιαγραφών στην κουζίνα και κυρίως με την υποχρεωτική χρησιμοποίηση, ελαιόλαδου σε όλα τα φαγητά είναι κάτι που έπρεπε ήδη να έχει γίνει. Να ξέρει ο επισκέπτης ότι το μαγαζί που φέρει τη συγκεκριμένη πιστοποίηση έχει τοπικές ποιοτικές προδιαγραφές. Μόνο έτσι θα προστατευθεί το ποιοτικό τοπικό προϊόν, αλλά και θα απομονωθεί ο κακός επαγγελματίας που νοθεύει τον ανταγωνισμό και τελικά δυσφημεί την περιοχή.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Καλαμάτα, αυτές τις μέρες έγινε παραπάνω από εμφανές ότι θα πρέπει άμεσα να υπάρξει προώθηση μιας ολοκληρωμένης κυκλοφοριακής μελέτης που θα προβλέπει την επέκταση της πεζοδρόμησης στην Αριστομένους -τουλάχιστον μέχρι την Φραντζή- και βέβαια θα πεζοδρομηθεί το μεγαλύτερο μέρος της Ναυαρίνου. Η Καλαμάτα για να καταστεί προορισμός του Σαββατοκύριακου, θα πρέπει να αποκτήσει χώρους απαλλαγμένους από τα αυτοκίνητα, το θόρυβό τους και το κίνδυνο που αυτά δημιουργούν. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι δεν μπορεί ο επισκέπτης που έρχεται να κάνει μπάνιο ή να πιει καφέ, να περνάνε από πάνω του οι «κάγκουροι» με δίκυκλα και τετράτροχα προκαλώντας πανικό. Δεν μπορεί να φοβάται το παιδί και ο ηλικιωμένος να πάει από τη θάλασσα στο περίπτερο, ούτε οι εργαζόμενοι να χορεύουν με τους δίσκους ανάμεσα στα διερχόμενα αυτοκίνητα. Η λογική ότι τα αυτοκίνητα φέρνουν κίνηση και ο πεζόδρομος ερημιά έχει αποδειχτεί ότι δεν στέκεται και εν πάση περιπτώσει αυτό μπορεί να ισχύει μόνο για κάποια μαγαζιά, το συμφέρον των οποίων δεν μπορεί να μπαίνει πάνω από το γενικότερο της πόλης και των πολιτών. Οι μικρές αυτές αγκυλώσεις κρατούν καθηλωμένη την περιοχή. Είναι οι ίδιες αγκυλώσεις των μικρών συμφερόντων που πρέπει να ανατραπούν σε πανελλήνιο επίπεδο για να επιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη όλων.
Υ.Γ. Η κινητικότητα που έχει αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα, δείχνει ότι κάτι ετοιμάζεται σε σχέση με το δρόμο Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος. Η σπουδαιότητα του συγκεκριμένου οδικού άξονα είναι αναμφισβήτητη, όπως και τα νέα αναπτυξιακά δεδομένα που θα δημιουργήσει η κατασκευή του. Είναι προφανές ότι αν εξευρεθούν οι πόροι για την υλοποίηση του συγκεκριμένου δρόμου, δεν μπορούμε να συζητάμε για ανοικτό δρόμο αλλά για κλειστό αυτοκινητόδρομο -τουλάχιστον μέχρι το Ριζόμυλο- όσο και αν αυτό δεν εξυπηρετεί διάφορα μικρά ή μεγάλα συμφέροντα παρόδιων ή επενδυτών. Είναι καιρός να ξεφύγουμε από το τι συμφέρει τον έναν ή τον άλλο, και τις συνήθεις συνωμοσιολογικές προσεγγίσεις, και να επικεντρωθούμε στο τι συμφέρει τους πολλούς που θέλουν να μετακινηθούν με ταχύτητα και ασφάλεια.
panagopg@gmail.com