Δεν χρειάζεται να είσαι συγκοινωνιολόγος για να διαπιστώσεις ότι αυξάνουν καθημερινώς οι μετακινήσεις με ποδήλατο στην Καλαμάτα και ότι το οικολογικό αυτό μέσο μετακίνησης έχει συμβάλει τα μέγιστα στη βελτίωση των κυκλοφοριακών συνθηκών στο κέντρο της πόλης. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Πριν την κατασκευή του ποδηλατοδρόμου η κυκλοφορία ποδηλάτων στην Καλαμάτα ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Ηταν όμως υπαρκτή η ανάγκη για κατασκευή ποδηλατοδρόμων στην πόλη. Η πρώτη προσπάθεια κατασκευής ποδηλατοδρόμου επί δημαρχοντίας Γιώργου Κουτσούλη απέτυχε επειδή πολλοί δημότες αντέδρασαν για την χάραξη τονίζοντας ότι θα χαθούν εκατοντάδες θέσεις στάθμευσης. Ο κ. Κουτσούλης ήθελε πραγματικά να κατασκευαστεί ο ποδηλατοδρόμος αλλά εξαιτίας λαθών που έγιναν λόγω απειρίας στη χάραξή του κανένας δεν υπερασπίστηκε το έργο με συνέπεια να μείνουν μόνο... οι κίτρινες γραμμές.
Η δεύτερη προσπάθεια κατασκευής ποδηλατοδρόμου ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του σημερινού δημάρχου Καλαμάτας Παναγιώτη Νίκα. Η χάραξη δεν ήταν... ιδανική αλλά οι φίλοι του ποδηλάτου έκαναν τα στραβά μάτια γνωρίζοντας ότι η αυστηρή κριτική μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση του έργου. Ετσι ο ποδηλατόδρομος στρίβει για να αποφύγει περίπτερα και κολόνες. Οι ατέλειες αυτές δεν εμπόδισαν τους ποδηλάτες να τον χρησιμοποιήσουν. Στη αρχή διστακτικά και στη συνέχεια... φανατικά. Παράλληλα πολλοί δημότες αγόρασαν ποδήλατο και το χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους από και προς το κέντρο της πόλης. Τα ποδήλατα αυξήθηκαν με γεωμετρική πρόοδο και πλέον δεν χωρούν στον ποδηλατοδρόμο, στους δρόμους και στα πεζοδρόμια. Τα ποδήλατα "στριμώχνονται" ανάμεσα σε αυτοκίνητα και πεζούς με συνέπεια να γίνονται αναπόσπαστο μέρος του κυκλοφοριακού προβλήματος. Οι οδηγοί των αυτοκινήτων και οι πεζοί διαπληκτίζονται με τους ποδηλάτες ενώ είναι θέμα χρόνου να γίνουν σοβαρά τροχαία ατυχήματα, καθώς κανένας δεν τηρεί τους κανόνες κυκλοφορίας.
Είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερον ότι χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα δίκτυο ποδηλατοδρόμων το οποίο θα εξυπηρετεί τις μετακινήσεις των δημοτών και των επισκεπτών από, προς και εντός του κέντρου της πόλης. Η δημοτική αρχή όμως μελετά μόνο την επέκταση του υπάρχοντος ποδηλατοδρόμου έως το "Φιλοξένια" και την Αύρας καθώς και τη δημιουργία ενός νέου που θα συνδέει το κέντρο με τη μαρίνα μέσω της οδού Αρτέμιδος. Ουσιαστικά η δημοτική αρχή επεκτείνει τους τουριστικούς ποδηλατοδρόμους και δεν εντάσσει το ποδήλατο στην κυκλοφοριακή λειτουργία της πόλης.
Υπάρχει άλλη πρόταση; Υπάρχει, είναι χρυσοπληρωμένη και αραχνιάζει στα συρτάρια του Δημαρχείου. Είναι η πρόταση του συγκοινωνιολόγου Κώστα Ζέκκου για δημιουργία ενός δικτύου δρόμων ήπιας κυκλοφορίας στους οποίους θα απαγορεύεται η κυκλοφορία μηχανοκίνητων οχημάτων. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, λωρίδες των οδών Αθηνών και Λακωνικής θα γίνουν ποδηλατοδρόμοι ώστε να μετακινούνται μέσω αυτών προς και από το κέντρο οι κάτοικοι της δυτικής και της ανατολικής πόλης αντίστοιχα. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη προβλέπεται η ήπια πεζοδρόμηση πολλών δρόμων του κέντρου έτσι ώστε ανά δυο παράλληλους δρόμους ο ένας να χρησιμοποιείται μόνο από πεζούς και ποδήλατα. Για παράδειγμα θα κυκλοφορούν αυτοκίνητα στην Παναγιώτη Καίσαρη, ενώ η Πολυχάρους θα είναι δρόμος ήπιας κυκλοφορίας.
Οπως γίνεται άμεσα αντιληπτό η εφαρμογή της μελέτης του κ. Ζέκκου δεν απαιτεί χρήματα. Το μόνο που χρειάζεται για τη δημιουργία ενός δικτύου δρόμων ήπιας κυκλοφορίας, είναι πολιτική βούληση. Αν η δημοτική αρχή κλείσει τα αυτιά της και δεν ακούσει τις σειρήνες των κοντόφθαλμων συμφερόντων θα γράψει... Ιστορία. Διαφορετικά θα γράφουμε εμείς άρθρα για τον ποδηλατοδρόμο. Σε κάθε περίπτωση τα πολλαπλασιαστικά οφέλη από τη δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων θα είναι περισσότερα από αυτά των πεζοδρόμων. Η πεζοδρόμηση της Αριστομένους και της Ιατροπούλου έδειξαν και στους πλέον ανόητους το δρόμο της ανάπτυξης. Το δίκτυο των ποδηλατοδρόμων μπορεί να απογειώσει τον αριθμό των επισκεπτών της Καλαμάτας ειδικά αν το ποδήλατο αναδειχθεί σε λειτουργική ατραξιόν της πόλης. Αρκεί να σκεφτούμε ότι Γερμανοί έκαναν κρουαζιέρα για να κάνουν με ποδήλατο τη διαδρομή Καλαμάτα - Πεταλίδι. Αρκεί να σκεφτούμε ότι οι μετακινήσεις με ποδήλατο αυξάνουν καθημερινώς τόσο στην Ευρώπη όσο και κάτω από δύσκολες συνθήκες στην Αθήνα. Αυτή τη φορά θα προλάβουμε το τρένο των εξελίξεων ή θα μείνουμε με το... ποδήλατο στα χέρια;
Υ.Γ.: Είναι πολύ δύσκολο να γράφεις για θέματα τοπικού ενδιαφέροντος τη στιγμή που κινδυνεύει να χρεοκοπήσει η χώρα. Ισως τούτες τις δύσκολες ώρες να φαντάζει άκαιρο το θέμα των ποδηλατοδρόμων και ίσως να αποδειχθεί ότι είναι. Δυστυχώς οι άθλιοι στυλοβάτες του πελατειακού κράτους κατόρθωσαν το ακατόρθωτο. Μας αναγκάζουν να γράφουμε συνεχώς για τις συνέπειες των άθλιων πράξεών τους και σπανιότερα για θέματα καθημερινότητας που απασχολούν τους δημότες.