Την ίδια ώρα ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα κάθε είδους είναι γεμάτα. Το ζήτημα είναι ότι η εικόνα του «βουλιάγματος» δεν έχει διάρκεια αλλά περιορίζεται στις μέρες γύρω από τον Δεκαπενταύγουστο και αυτό προφανώς δεν αρκεί. Η διασκέδαση μέσα από τα πανηγύρια -τα οποία δεν έχουν και κανένα τοπικό χρώμα- και το «ξεπέταμα» της υποχρέωσης φιλοξενίας με 2 κιλά γουρνοπούλα, δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη η περιοχή για να αναπτυχθεί τουριστικά.
Να το πούμε διαφορετικά, η κρίση έφερε στη Μεσσηνία κόσμο με βασικό κριτήριο την οικονομικότητα. Η περιοχή είναι κοντά στην Αθήνα, ενώ κάποιοι φίλοι ή συγγενείς διαθέτουν σπίτι στο χωριό και υπάρχει ευκαιρία για ολιγοήμερες διακοπές. Με τσάμπα διαμονή, έναν καφέ στην παραλία και μια επίσκεψη στο πανηγύρι όπου κάνουν «αρπαχτές» διάφορες -μεγάλες κάποτε-φίρμες δεν στήνεται τουριστικό προϊόν και είσπραξη. Και αυτό είναι το μεγάλο θέμα για τους επαγγελματίες του τουρισμού. Ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει και τους τοπικούς συλλόγους και φορείς. Το να δίνουν πεδίο για αρπαχτές με λαϊκοπανήγυρα της συμφοράς για να ενισχυθεί τάχα ο σύλλογος του χωριού να φτιάξει μια βρύση, είναι κοντόφθαλμο. Αφαιρούν έσοδα από τις τοπικές επιχειρήσεις που και αυτές τον Αύγουστο περιμένουν να κάνουν μια καλή είσπραξη και δεν συμβάλλουν στην ανάπτυξη ενός τουριστικού προφίλ που θα κάνει την περιοχή διαφορετική.
Η κίνηση όμως που έστω και έτσι έχει αναπτυχθεί μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία. Καταρχήν όσοι διαθέτουν σπίτια σε χωριά τα οποία μένουν κλειστά, αρχίζουν να σκέπτονται την αξιοποίησή τους μέσα από τις σχετικές πλατφόρμες αλλά και τις εταιρείες που μπορούν να αναλάβουν τη διαχείρισή τους. Η κινητοποίηση σε αυτή την προοπτική μπορεί να επιμηκύνει την τουριστική σεζόν και να δημιουργήσει μια νέα αγορά. Το να ανοίξουν σπίτια, να ανακαινιστούν και να επιφέρουν εισόδημα σε ένα νέο κύκλο ανθρώπων είναι μια προοπτική πολύ σημαντική και ελπιδοφόρα. Στην κατεύθυνση αυτή ήδη κάτι κινείται και αυτό είναι ελπιδοφόρο.
Το άπλωμα των ενοικιαζόμενων στη Μεσσηνία θέτει το ζήτημα των υποδομών και αυτό νομίζουμε ότι είναι το μεγάλο ζήτημα για τους τοπικούς άρχοντες. Η εξασφάλιση της υδροδότησης είναι το πρώτο και βασικό στοιχείο για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για οτιδήποτε άλλο. Είναι τραγικό να μένουν χωρίς νερό περιοχές με τόσο πολύ κόσμο, όπως η Κυπαρισσία και οι Γαργαλιάνοι. Οι βλάβες είναι αποτέλεσμα της μεγάλης ζήτησης. Χρειάζονται δηλαδή δίκτυα τα οποία να μπορούν να ικανοποιήσουν τις αυξημένες ανάγκες της περιόδου. Η ύδρευση με την αποχέτευση είναι τα βασικά έργα υποδομής που οι δήμοι θα πρέπει να θέσουν σε άμεση προτεραιότητα. Το να μην γίνει μια ανάπλαση ή να μην ενισχυθεί ένα πανηγύρι δεν έχει καμία συνέπεια στην τοπική οικονομία -μάλλον το αντίθετο θα συμβεί-, το να μείνουν όμως χωρίς νερό οι επισκέπτες είναι τραγικό γιατί πολύ απλά δεν θα ξανάρθουν.
Το ζήτημα των επαρχιακών δρόμων είναι το θέμα που πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για περιφέρεια και κυβέρνηση. Η ουσιαστική βελτίωση του επαρχιακού δικτύου με στοχευμένες παρεμβάσεις και το ξεμπλοκάρισμα των μεγάλων οδικών τμημάτων Καλό Νερό - Τσακώνα και Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη και Κορώνη αντίστοιχα είναι οι μεγάλες προτεραιότητες των επόμενων μηνών. Για να συνεχίσει «να βουλιάζει» θετικά και όχι αρνητικά η Μεσσηνία, χρειάζεται συγκεκριμένα έργα υποδομής και όχι ευχές και εξυπνάδες. Η φετινή καλοκαιρινή περίοδος έδειξε τις αντοχές τόσο του οδικού δικτύου όσο και των δικτύων που είναι θαμμένα στο χώμα. Τα πανηγύρια τελειώνουν μαζί με τις δικαιολογίες και τις υπεκφυγές. Η τουριστική ανάπτυξη της Μεσσηνίας για να επιτευχθεί χρειάζεται σοβαρές δημόσιες επενδύσεις στα δίκτυα υποδομής. Οποιος συνεχίζει ακόμα να σκέπτεται μπαλώματα και μικροεπεμβάσεις είναι εκτός του παρόντος, υπονομεύοντας ταυτόχρονα το μέλλον της περιοχής.
panagopg@gmail.com
