Ο ένας έχει να κάνει με αυτό καθαυτό το γεγονός και ο άλλος με την αντίδραση της ηγεσίας της Περιφέρειας. Το κακούργημα της παρακολούθησης του γραφείου της αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας πρέπει να διαλευκανθεί και να αποδοθούν ευθύνες σε όλες τις κατευθύνσεις. Μέσα από τους φυσικούς θα προκύψουν προφανώς και οι ηθικοί αυτουργοί και όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, ανάλογα με την εξέλιξη των ερευνών το θέμα θα έχει και τις αντίστοιχες προεκτάσεις του.

Το πολιτικό ζήτημα της αντίδρασης της ηγετικής ομάδας της Περιφέρειας έχει επίσης τη δική του σημασία. Η ηγεσία της Περιφέρειας ανέδειξε ως κεντρικό ζήτημα το διαδικαστικό, έδειξε με τη στάση της ότι δεν την νοιάζει το αν και από ποιους παρακολουθείται ένας αντιπεριφερειάρχης, αλλά γιατί δεν ενημερώθηκε ότι υπάρχει αυτή η υπόνοια και επίκειται έρευνα από τον εισαγγελέα. Και μόνο ότι προτάσσεται το ζήτημα της ενημέρωσης, δηλαδή της διαδικασίας, από την ουσία δημιουργεί ερωτηματικά. Ενας άνθρωπος όταν υποπτεύεται ότι κάποιος μπορεί να τον παρακολουθεί και απευθύνεται στον εισαγγελέα, βάζει και δικαίως τα πάντα στο μυαλό του και ακολουθεί τη μυστικότητα που απαιτεί μια έρευνα αυτού του είδους.

Η ηγεσία της Περιφέρειας θα έπρεπε να λάβει υπόψη της τον ανθρώπινο παράγοντα, να δηλώσει τη στήριξη στη διαλεύκανση της υπόθεσης και όταν ξεκαθαρίσει τι, πώς και για ποιο λόγο, να θέσει ως δευτερεύον ζήτημα το πώς θα πρέπει να λειτουργεί η ομάδα διαδικαστικά σε αυτές τις περιπτώσεις και τότε να ζητήσει εξηγήσεις ή να αποδώσει ευθύνες. Γιατί δεν το έκανε και βιάστηκε να αποδώσει ευθύνες για το έλλειμμα ενημέρωσης δεν γνωρίζουμε, αλλά μετά και από αυτή την αντίδραση είναι προφανές ότι οριστικοποιείται το διαζύγιο με τους περιφερειακούς συμβούλους που προέρχονται από τη Ν.Δ. Μπαίνουμε σε μια περίεργη πολιτικά περίοδο, το τέλος της οποίας μοιάζει αβέβαιο και για κάποιους μπορεί να εξελιχθεί… εφιαλτικά.

panagopg@gmail.com