Την ίδια ώρα όμως η σιωπή των πρώτων ωρών δίνει τη θέση της στην οργή των αναπάντητων γιατί.

Γιατί δεν αποτράπηκε η τραγωδία; Γιατί δεν περιορίστηκε η καταστροφή; Γιατί τόσες ώρες μετά δεν έχουμε ακόμα τον ακριβή αριθμό των νεκρών και των αγνοουμένων; Ολα είναι καλά καμωμένα και φταίνε αυτοί που ρωτούν και δεν σιωπούν; Η σιωπή σε τι τελικά συμβάλλει; Βοηθά να γίνει κάτι καλύτερα ή μήπως απλώς είναι μια βολική συνθήκη; Τη σιωπή των μέσων ενημέρωσης ήθελαν και όταν η φωτιά έμπαινε στα σπίτια του κόσμου -τον οποίο κανείς δεν φρόντισε να ενημερώσει να τα εγκαταλείψει-, γιατί η ενημέρωση που δεν ελέγχεται είναι κακή στην καθεστωτική αντίληψη. Η ενημέρωση όμως ακόμα και αν είναι υπερβολική είναι καλύτερη από τη σιωπή.

Οι δημοσιογράφοι ήξεραν από νωρίς το βράδυ της Δευτέρας ότι υπάρχουν νεκροί. Στους προσωπικούς τους λογαριασμούς στα σόσιαλ μίντια το υπονοούσαν, στα επίσημα μέσα δεν το ανέφεραν για να μην προκαλέσουν πανικό. Περίμεναν τις επίσημες ανακοινώσεις, οι οποίες ήρθαν με καθυστέρηση μετά τα μεσάνυκτα, με στοιχεία κατώτερα των πραγματικών μεγεθών και του μεγέθους της τραγωδίας. Η προσπάθεια να επιβληθεί σιωπή ήταν φανερή, με αιχμή του δόρατος το γνωστό εσμό του Διαδικτύου, όπου ενοχοποιούνταν μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφοι γιατί μετέδιδαν την τραγωδία. Θλιβερά υπονοούμενα, εξυπνακισμοί και θεωρίες συνωμοσίας για να επιβάλουν τη σιωπή και την αυτολογοκρισία. Μακάρι όμως ο κρατικός μηχανισμός και οι υπεύθυνοι να έδειχναν το ίδιο μέγεθος «υπερβολής» στην αντιμετώπιση της πυρκαγιάς με αυτήν που έδειξαν τα μέσα ενημέρωσης. Τότε ίσως να μην είχαμε θύματα ή να είχαμε πολύ λιγότερα. Καλύτερα λοιπόν κραυγές και υπερβολές που κινητοποιούν και αναδεικνύουν, παρά ψίθυροι και σιωπές που υποτιμούν τα γεγονότα και τελικά οδηγούν στη συγκάλυψη των ευθυνών.

panagopg@gmail.com