Σάββατο, 23 Μαρτίου 2019 12:03

Ευκαιρία να δούμε τη μεγάλη εικόνα

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)
Ευκαιρία να δούμε τη μεγάλη εικόνα

Αυτά που συμβαίνουν στη Βρετανία το τελευταίο χρονικό διάστημα μετά την απόφαση του δημοψηφίσματος για Brexit έχουν λειτουργήσει συγκολλητικά για την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ενωση.

Οι διάφοροι λαϊκιστές που ευδοκιμούσαν σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., από το ακροδεξιό έως το ακροαριστερό φάσμα, και πουλούσαν διάφορα φύκια και μαντζούνια, έχασαν το πρόθυμο ακροατήριο για τις αμπελοφιλοσοφίες τους. Οι πολίτες βλέποντας τις δυσκολίες μιας τεράστιας οικονομικής και πολιτικής δύναμης, όπως η Βρετανία, κατάλαβαν ότι δεν υπάρχει τζάμπα έξοδος. Εγινε ευρύτερα κατανοητό αυτό που υποστήριζαν επί σειρά ετών οι διαρκώς προπηλακιζόμενοι... «ευρωλιγούρηδες»: ότι δηλαδή το κόστος παραμονής στο μαντρί της Ε.Ε. είναι ελάχιστο σε σχέση με αυτό της αποχώρησης. Και μιλάμε για αποχώρηση από την Ε.Ε., όχι από το ευρώ, με το οποίο φλέρταρε ανοιχτά με το δημοψήφισμα-παρωδία του 2015 ο… εξυπνότερος λαός του κόσμου!

Οι θεωρίες που καταναλώνονταν ως μαρούλια στις πλατείες της Αγανάκτησης αποτελούν πλέον παρελθόν, και οι εμπνευστές τους είτε εξαφανίστηκαν είτε έχουν λουφάξει. Η διάλυση όμως της Ε.Ε. παραμένει ακόμα ως ενδεχόμενο - έστω και με μικρότερες πιθανότητες. Τα οικονομικά και πολιτικά εθνικά αδιέξοδα σε μια σειρά χωρών μπορούν να πυροδοτήσουν αντιδράσεις ικανές να τινάξουν στον αέρα το οικοδόμημα. Είναι προφανές ότι αν τα επόμενα χρόνια δεν υπάρξουν δομικές αλλαγές, στην κατεύθυνση όμως της ομοσπονδοποίησης -δηλαδή κοινής οικονομικής πολιτικής αλλά και άμυνας- δύσκολα θα αντέξει τόσο το ευρώ όσο και η Ε.Ε.

Το παρήγορο είναι ότι στη χώρα μας μετά τον κύκλο της μεγάλης αυταπάτης έχει γίνει πλέον κατανοητό, από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, ότι αν η Ε.Ε. τιναχτεί στον αέρα, αυτοί που θα χάσουν περισσότερο είναι οι μικρότερες χώρες. Η προώθηση, λοιπόν, πολιτικών που θα στηρίζουν το οικοδόμημα είναι προς το συμφέρον της χώρας μας και των πολιτών της.

Σε μερικές εβδομάδες έχουμε ευρωεκλογές, αλλά για μια ακόμα φορά συζητούμε τα λάθος πράγματα. Η συζήτηση, αντί να αφορά την πολιτική και οικονομική ενίσχυση της Ε.Ε., επικεντρώνεται στην εσωτερική μας πολιτική επικαιρότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ με διάφορους πρόθυμους πολιτικούς γυρολόγους προσπαθεί να αναδείξει τον μπαμπούλα της Ακροδεξιάς για να συγκροτήσει δήθεν προοδευτικό μέτωπο, στοχεύοντας φανερά στην εκλογική του διάσωση. Η Ν.Δ. από την πλευρά της ενισχύει την εθνικιστική ατζέντα χρησιμοποιώντας τη συμφωνία των Πρεσπών ως καλάμι ψαρέματος «πατριωτικών» ψηφοφόρων για να αυξήσει τα εκλογικά της ποσοστά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι δεν θέλει να πάρει θέση στο ζήτημα της υποχώρησης των εθνικών θεσμών σε οικονομία και άμυνα, έναντι των κοινοτικών. Και πώς θα μπορούσε να το κάνει άλλωστε, αφού αναδείχτηκε μέσα από το καμίνι της αντιευρωπαϊκής ρητορείας, με επιχειρήματα κοινά κατά της Ε.Ε. με αυτά του ναζιστικού μορφώματος; Μαζί με τους ακροδεξιούς προπηλάκιζαν τους μνημονιακούς... προδότες.

Η αποδοχή της διεύρυνσης των κοινοτικών εξουσιών ακουμπά ζητήματα που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει καν να συζητήσει. Για παράδειγμα, κοινός προϋπολογισμός, κοινή εξωτερική πολιτική, κοινές πολιτικές σε κρίσιμους τομείς όπως η εκπαίδευση, δηλαδή ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ετσι ο ΣΥΡΙΖΑ βολεύεται με ένα δήθεν προοδευτικό μέτωπο, χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, αλλά με το κυνήγι ενός φανταστικού εχθρού. Ο κίνδυνος της Ακροδεξιάς δεν προέρχεται όμως από κάτι ανεγκέφαλους με αγκυλωτούς σταυρούς και ξυρισμένα κεφάλια (αυτά είναι ζητήματα του ποινικού κώδικα), αλλά από την εθνικιστική πολιτική της απομόνωσης. Προοδευτική πολιτική έναντι αυτού του κινδύνου είναι λοιπόν η προώθηση της οικονομικής και νομισματικής εμβάθυνσης της Ε.Ε.

Η Ν.Δ. από την πλευρά της, παρότι στα λόγια είναι υπέρ της ενίσχυσης των ευρωπαϊκών θεσμών, προτιμά να θέτει στην κορυφή της προεκλογική μάχης εθνικιστικά ζητήματα. Δεν μπορείς όμως να λες ότι αντιλαμβάνεσαι το μέλλον της χώρας μέσα στην Ε.Ε. και να χειροκροτείς τους εθνικιστές που κυνηγούν τους υπουργούς ως προδότες για τη συμφωνία των Πρεσπών. Δεν μπορεί να είναι κυρίαρχο ζήτημα αυτό το θέμα όταν θες να δεις πέρα από τον εθνικό σου μικρόκοσμο. Η εκλογική σκοπιμότητα συσκοτίζει τα πραγματικά προβλήματα και ανακυκλώνει τη ρητορεία του εθνικισμού και του απομονωτισμού.

Το μέλλον της Ε.Ε. προφανώς και δεν θα κριθεί από το τι θα ψηφίσουν οι Ελληνες στις ευρωεκλογές. Είναι όμως πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι το μέλλον μας βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. Ο λόγος που η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων δεν μετατράπηκε σε εθνική καταστροφή είναι ακριβώς το ότι συμμετείχαμε σε αυτόν τον υπερεθνικό θεσμό. Η δημοκρατία και οι θεσμοί της χώρας μας άντεξαν, η οικονομία βρίσκει ξανά αναπτυξιακό ρυθμό. Ολα αυτά δεν θα συνέβαιναν αν δεν υπήρχε η Ε.Ε. Θα μετατρεπόμασταν κι εμείς σε μια ακόμα αποτυχημένη και απομονωμένη βαλκανική χώρα. Οσοι εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν, ας κοιτάξουν γύρω για να καταλάβουν ποια τύχη θα είχαμε ως χώρα και ως πολίτες.

Οι ευρωεκλογές είναι λοιπόν μια καλή ευκαιρία για να στοχαστούμε, να δούμε τη μεγάλη εικόνα και να κλείσουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες του διχασμού και του απομονωτισμού.

panagopg@gmail.com

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 22 Μαρτίου 2019 18:12

NEWSLETTER