Το ξέσπασμα αυτό έγινε σε όλες τις παρελάσεις, σε όλη τη χώρα. Τόσο πολλοί χειροκροτητές προφανώς δεν είναι ακροδεξιοί, φασίστες, ναζιστές και διάφορες άλλες ταμπέλες που χρησιμοποιεί η κυβερνητική προπαγάνδα.

Αν προσπαθούσε κάποιος να ακτινογραφήσει το πλήθος, θα διέκρινε πολίτες με αυξημένη την αίσθηση του πατριωτισμού· ανθρώπους που δεν αντιλαμβάνονται πώς έχουν τα πράγματα στα Βαλκάνια γιατί κανένας δεν τους το δίδαξε και κανείς δεν τους ενημέρωσε γιατί οφείλουμε να προχωρήσουμε παρακάτω. Είναι πολίτες που νιώθουν ότι κάποιοι προσπαθούν να τους εξαπατήσουν, γιατί μπορεί να μην ξέρουν από υψηλή διπλωματία και ιστορία των Βαλκανίων, καταλαβαίνουν όμως ότι η συμφωνία των Πρεσπών εργαλειοποιήθηκε για μικροπολιτικούς λόγους. Δεν επιδιώχθηκε η συναίνεση, αλλά το στρίμωγμα των πολιτικών αντιπάλων. Δεν υπήρξε ενημέρωση, αλλά χοντροκομμένη προπαγάνδα. Οι πολίτες όλο αυτό το αποκωδικοποιούν ως μια ακόμα προσπάθεια εξαπάτησής τους, και αντιδρούν γιατί νιώθουν ότι κάτι τους πήραν από την εθνική τους υπερηφάνεια - κι αυτό δεν είναι μόνο το ονοματολογικό και η συμφωνία των Πρεσπών.

Το ξέσπασμα έδωσε ήχο στη βουβή αντίδραση κατά της εξαπάτησης. Η αντίδραση στο «Μακεδονικό» δεν αφορά δηλαδή αυτή καθαυτή τη συμφωνία, αλλά αποτελεί το όχημα για να εκδηλωθεί η οργή των εξαπατημένων. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην κυβέρνηση υποσχόμενος την... αξιοπρέπεια που υποτίθεται ότι είχε ποδοπατηθεί από τις κυβερνήσεις των μνημονίων. Στη συνέχεια, υπέγραψε ο ίδιος το μεγαλύτερο μνημόνιο, ως ξεκάθαρο αποτέλεσμα εντελώς λανθασμένων εκτιμήσεων και χειρισμών του 2015. Και καταλήγει σε μια κακή συμφωνία για ένα εθνικό ζήτημα, με στόχο να κουνήσει το δάχτυλο ενός δήθεν προοδευτισμού.

Οι πολίτες αντιλαμβάνονται λοιπόν την εξαπάτηση και αντιδρούν. Το ξέσπασμα στις παρελάσεις αποτελεί συνολικό μήνυμα αποδοκιμασίας.

Οι ψεκασμένες θεωρίες και τα ψέματα εκδικούνται, και με έναν περίεργο τρόπο όλα καταλήγουν εκεί από όπου ξεκίνησαν: από τα γιούχα των παρελάσεων.