Οι δημοτικοί σύμβουλοι απέφυγαν να πιαστούν στα χέρια ή να ζητήσουν τη συμβολή των αρμοδίων για να ασκήσουν το δικαίωμα για το οποίο τους εξέλεξε ο καλαματιανός λαός. Η θητεία των συμβούλων λήγει, οι καινούργιοι δεν έχουν αναλάβει, οπότε υπάρχει χώρος για να παίξει το... «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Είναι περιττό βέβαια να υπογραμμίσουμε ότι είναι ακραία αντιδημοκρατική πράξη η παρεμπόδιση της συνεδρίασης εκλεγμένου οργάνου.
Οι διαμαρτυρόμενοι ζητούν τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων που δούλευαν στη ΔΕΥΑΚ. Αίτημα «δίκαιο» για αυτούς που θέλουν μια δουλειά, αλλά άδικο για όλους τους άλλους που διεκδικούν την ίδια δουλειά και δεν τους δόθηκε η ευκαιρία. Ανεξάρτητα όμως από το δίκαιο ή άδικο του αιτήματος, υπάρχουν κάποια βασικά στοιχεία για να μπορεί να λειτουργήσει η δημοκρατία: Ο καθένας μπορεί να διαμαρτύρεται όσο θέλει, αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να καταλύει τη δημοκρατία στο όνομα του δίκιου που νομίζει ότι έχει. Οποιος στο όνομα της υπεράσπισης του δίκαιου αιτήματός του δεν δουλεύει, μπορεί να απεργήσει. Κάτι κουτοπόνηρα όμως, του τύπου «κλείνουμε την πόρτα πέντε αλλά πληρώνονται όσοι παρεμποδίστηκαν να μπουν» είναι παραμύθια για μικρά παιδιά. Οποιος συμπαρίσταται, απεργεί και πληρώνει από την τσέπη του.
Και πάμε τώρα στο πολιτικό προσωπικό που έχει την ευθύνη να υπερασπιστεί τη δημοκρατία αλλά και την ομαλή λειτουργία μια δημοτικής επιχείρησης. Τι ακριβώς κάνει; Περιμένουν οι σύμβουλοι να ξεθυμώσουν οι θυμωμένοι για να τους επιτρέψουν να συνεδριάσουν; Ο παλιός αλλά κυρίως ο νέος δήμαρχος Καλαμάτας τι σκοπεύει να κάνει για το θέμα; Θα μας πει ή θα περιμένει το Σεπτέμβριο; Ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΚ, που είναι και βασικό στέλεχος της νέας δημοτικής αρχής, θα αναλάβει πρωτοβουλίες εφαρμογής του νόμου ή θα συνεχιστεί η φαρσοκωμωδία;
Δεν τρέφουμε αυταπάτες, γνωρίζουμε ότι κανένας δεν πρόκειται να κάνει τίποτα ουσιαστικό. Θα συρθεί το θέμα για μερικές ημέρες ακόμα, θα δοθούν διαβεβαιώσεις, θα ενταθούν οι πιέσεις και η υπόθεση θα ξεχαστεί. Το μόνο που θα μείνει είναι ένα εξευτελισμένο Δημοτικό Συμβούλιο που δεν μπορεί να υπερασπιστεί ούτε το δικαίωμά του να συνεδριάσει.