Του Γιώργου Παναγόπουλου
Να θυμίσουμε ότι το Μάιο του 2014 έχουμε εκλογές. Δηλαδή εφόσον όλα πάνε καλά, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές θα έχει προκύψει ανάδοχος. Με άλλα λόγια, πέρασε μια ολόκληρη θητεία και το μόνο που κατάφεραν -αν και αυτό καταστεί εφικτό- είναι να... καταλήξουν σε ανάδοχο. Το εντυπωσιακότερο μάλιστα είναι ότι για αυτό το «επίτευγμα» πανηγυρίζουν! Οταν τα πράγματα κινούνται με αυτούς τους ρυθμούς, μπορεί εύκολα ο καθένας να καταλάβει γιατί χρεοκόπησε το παλιό πολιτικό σύστημα και γιατί δεν λύνεται κανένα απολύτως μεγάλο πρόβλημα.
Την οριστική λύση στο πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών όλα δείχνουν ότι θα κληθεί να τη δώσει η επόμενη ηγεσία της Περιφέρειας Πελοποννήσου, θέλουμε να πιστεύουμε σε συνεργασία με τις νέες δημοτικές αρχές, μετά τις εκλογές του 2014. Η σημερινή ηγεσία δεν προλαβαίνει να κόψει κορδέλα. Οπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, θα ήταν ευχής έργον να δρομολογηθεί οριστικά και αμετάκλητα η λύση που θα επιλεγεί χωρίς να υπάρξουν ενστάσεις, προσφυγές και αντιδράσεις που θα ανάγκαζαν τις νέες αυτοδιοικητικές αρχές να ξεκινήσουν από την αρχή τη διαδικασία. Το έργο της «επανεκκίνησης» της διαδικασίας από μηδενική βάση, εξετάζοντας νέες ιδέες και λύσεις για τα σκουπίδια, το έχουμε δει τόσες φορές... που δεν έχουμε πολλές αμφιβολίες ότι για μια ακόμα φορά θα το ξαναδούμε - πιθανόν με άλλους πρωταγωνιστές και άλλους κομπάρσους.
Το πρόβλημα διαχείρισης των σκουπιδιών, από την πρώτη στιγμή που προέκυψε, ήταν και παραμένει πολιτικό. Ηταν η αδυναμία του πολιτικού συστήματος, συνολικά όλων των κομμάτων και των αυτοδιοικητικών παραγόντων, να συμφωνήσουν και να επιβάλουν την επιλογή χώρων για τη διαχείριση των σκουπιδιών. Οι κοντόφθαλμες λογικές του πολιτικού κόστους «αγκάλιαζαν» την κάθε τοπική κοινωνία που δεν ήθελε τα σκουπίδια στην πόρτα της, και ξεκινούσε το παιχνίδι της... κολοκυθιάς που ζούμε όλα αυτά τα χρόνια. Η διαχείριση των απορριμμάτων στοιχίζει έτσι ακριβά στους πολίτες και στο περιβάλλον, και οι τοπικοί παράγοντες είχαν βρει δουλειά, να κάνουν κάθε τόσο εξαγγελίες μετά από συσκέψεις - χωρίς όμως να καταλήγουν σε συγκεκριμένη, αξιόπιστη και κυρίως βιώσιμη λύση. Για όσους έχουν ασθενή μνήμη, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει δεκάδες συσκέψεις, έχουν ξοδευτεί λεφτά σε διάφορες μελέτες λύσεων (ένας ΧΥΤΑ ανά νομό, ένας ΧΥΤΥ στην Περιφέρεια, μετά ξανά ανά νομό, στη συνέχεια δεματοποιητές και διάφορα άλλα... μαντζούνια) αλλά τα σκουπίδια εξακολουθούν να παραμένουν πρόβλημα.
Η διαδικασία που προσπαθεί να ολοκληρώσει στο παρά πέντε η ηγεσία της Περιφέρειας Πελοποννήσου, όπως από την πρώτη στιγμή είχαμε επισημάνει, δεν αντιμετωπίζει το βασικό θέμα της χωροθέτησης. Και είναι προφανές ότι όποιος αναμένει -στο πολιτικό περιβάλλον που επικρατεί, και μάλιστα μια ανάσα πριν από τις εκλογές- μια εταιρεία να επιλέξει το χώρο όπου θα τοποθετήσει εγκατάσταση διαχείρισης σκουπιδιών χωρίς να προκληθούν εκρηκτικές αντιδράσεις... είναι τουλάχιστον αιθεροβάμων. Με βάση λοιπόν την κοινή πολιτική λογική, αν η ηγεσία της Περιφέρειας θέλει να δώσει πραγματική λύση στο πρόβλημα θα πρέπει να εμπλέξει σε αυτή την τελευταία φάση όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και αυτοδιοικητικούς παράγοντες της περιοχής. Να παρουσιάσει τις προτάσεις και να επιδιώξει τη συναπόφαση, εξασφαλίζοντας έτσι τη μέγιστη δυνατή συναίνεση και θέτοντας πραγματικά -κι όχι προσχηματικά- τους πάντες προ των ευθυνών τους.
Μόνο μέσα από μια μεγάλη τέτοια συμφωνία μπορεί να προκύψει λύση στο πρόβλημα. Δεν είμαστε όμως αισιόδοξοι ότι θα επιλεγεί ο δρόμος του ισότιμου διαλόγου και της διαβούλευσης, γιατί τουλάχιστον μέχρι σήμερα η κυρίαρχη πρακτική στην ηγεσία της Περιφέρεια είναι άλλη. Πάντως είναι καιρός να κατανοήσουν όλοι ότι, επειδή τα σκουπίδια μας δεν μπορούν να πάνε στο φεγγάρι, πρέπει μέσα από διάλογο και συναίνεση, μακριά από ηγεμονισμούς και ετσιθελικές πρακτικές, να βρούμε επιτέλους έναν τρόπο να τα διαχειριστούμε κι ένα χώρο για να τα αποθέσουμε.
panagopg@gmail.com
