Η πολιτική σπέκουλα με αφορμή τη διαχείριση ενός ακραίου καιρικού φαινομένου δεν είναι κάτι καινούργιο. Τα αναθέματα για την εκάστοτε κυβέρνηση που άφησε τη χώρα «να καεί», «να πνιγεί» ή «να θαφτεί στα χιόνια» αποτελούσαν πάντα αγαπημένες επιλογές κάθε αντιπολίτευσης. Όσοι βρίσκονται στην αντιπολίτευση πάντα θα είχαν συντονίσει καλύτερα, θα είχαν οργανώσει τα πάντα με αρτιότητα και θα είχαν αποτρέψει την καταστροφή. Την ώρα όμως της κρίσης ψάχνουν δικαιολογίες και άλλοθι. Και η σημερινή κυβέρνηση τα ίδια έλεγε όταν ήταν αντιπολίτευση και αυτά σήμερα… λούζεται.
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι όλοι έξω από το χορό όλα εύκολα τα βλέπουν. Όταν βρίσκονται όμως στην κυβέρνηση μετρούν νεκρούς ρίχνοντας την ευθύνη στην ένταση του αέρα και ψάχνουν δικαιολογίες με θεωρίες συνωμοσίας, χρησιμοποιώντας ακόμα και δορυφορικές φωτογραφίες για να στηρίξουν το αφήγημά τους! Τα έχουμε πλέον ζήσει όλα. Κανείς δεν είναι αθώος, ούτε όμως και οι πολίτες ανυποψίαστοι. Όσοι έχουν διαχειριστεί εξουσία έχουν όλοι στο ενεργητικό τους αποτυχημένες διαχειρίσεις κρίσεων, γι’ αυτό δεν μπορούν να πείσουν ότι θα τα κατάφερναν καλύτερα. Αυτά που σήμερα εύκολα καταγγέλλουν είναι βέβαιο ότι αύριο θα τα λουστούν, και θα ψάχνουν δικαιολογίες ή θα ζητούν συγγνώμη στην πρώτη στραβή που θα τύχει στη βάρδια τους!
Η κλιματική αλλαγή σε συνδυασμό με τις αλλαγές στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες σε ύπαιθρο και μεγάλα αστικά κέντρα έχουν δημιουργήσει εντελώς νέα δεδομένα στην αντιμετώπιση των καιρικών φαινομένων. Ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρινόταν στο παρελθόν ο κρατικός μηχανισμός και το πολιτικό σύστημα είναι πλέον ανεπαρκής. Βλέπουμε ότι αποτυγχάνουν και οι «στρατηγοί» που έχουν τα πάντα υπό τον έλεγχό τους και η «επιτελική διαχείριση» με αποκεντρωμένες αρμοδιότητες. Χρειάζεται τα πάντα να οργανωθούν από μηδενική βάση και στα πλαίσια μιας μεγάλης πολιτικής συμφωνίας μακράς διάρκειας και ευρείας συμμετοχής.
Η πολιτική προστασία θα πρέπει καταρχήν να μείνει εκτός πολιτικής αντιπαράθεσης. Όσο ψάχνουμε για υπεύθυνους και για πολιτική ρεβάνς δεν πρόκειται ποτέ να βγει άκρη. Όλοι έχουν αποτύχει και θα συνεχίσουν να αποτυγχάνουν γιατί το ζήτημα δεν είναι μόνο πολιτικών προσώπων και κομμάτων. Όσο αυτό δεν αλλάζει, θα ψάχνουμε κάθε φορά για εξιλαστήριο θύμα, αρνούμενοι να δούμε βασικές αδυναμίες και προβλήματα τα οποία χρειάζεται να διορθωθούν. Είναι καιρός να σταματήσει η πολιτική υποκρισία.
Δεν χρειάζεται λοιπόν απλώς να αλλάξουν οι επικεφαλής με άλλους, αλλά να αλλάξει ο συνολικός τρόπος διαχείρισης κρίσεων. Απαιτείται πολιτική συναίνεση στην εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου, που θα κληθούν να το υλοποιήσουν πρόσωπα τα οποία θα επιλεγούν αξιοκρατικά και θα παραμείνουν στις θέσεις τους όχι μέχρι να τους τύχει η... στραβή στη βάρδια τους, αλλά μέχρι να ολοκληρωθεί η θητεία τους. Ένα σχέδιο δηλαδή το οποίο θα εφαρμόζεται απαρέγκλιτα από όποιον και αν είναι στην κυβέρνηση. Στην αντιμετώπιση των εκτάκτων καταστάσεων όλος ο μηχανισμός του κράτους και της αυτοδιοίκησης, οι εθελοντικές οργανώσεις, αλλά και οι πολίτες, θα πρέπει να λειτουργούν με ένα σχέδιο και υπό τις οδηγίες της Πολιτικής Προστασίας.
Θα ήταν βέβαια τουλάχιστον αφελής όποιος θα πίστευε ότι αρκεί ένα σχέδιο για να πάνε όλα καλά. Σε κάθε περίπτωση θα υπάρχουν διαφορετικές δυναμικές και απρόβλεπτοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν ανατροπές και να οδηγήσουν σε τραγωδίες. Τίποτα δεν μπορεί να προβλεφθεί με ακρίβεια. Όταν όμως θα έχουν τελειώσει οι μικροκομματικοί καβγάδες και τα τηλεοπτικά δικαστήρια, θα υπάρξει χώρος και χρόνος για αποτύπωση θετικών και αρνητικών έτσι ώστε να σημειωθεί βελτίωση. Ο κρατικός μηχανισμός και οι υποδομές της χώρας δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Τα πάντα λειτουργούν οριακά και η τραγωδία παραμονεύει σε κάθε λεπτομέρεια. Το ζήτημα είναι μετά από κάθε γεγονός να βγαίνουν τα σωστά συμπεράσματα προκειμένου να μην επαναληφθεί την επόμενη φορά το ίδιο λάθος. Η βελτίωση θέλει επαγγελματισμό και χρόνο. Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη, ούτε με γιουρούσια ούτε με ναπολεόντειες εντολές.
Οι πολίτες έχουν πλέον καταλάβει ότι όσοι σε υψηλούς τόνους καταγγέλλουν τις αδυναμίες στην αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών είναι υποκριτές και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν κομματικά το γεγονός. Γνωρίζουν ότι είναι το ίδιο αν όχι περισσότερο ανεπαρκείς. Οι εξυπνάδες και τα ευφυολογήματα συγκινούν μόνο κομματικούς στρατούς και ανόητους φανατικούς. Τα σηκωμένα δάχτυλα των φανφαρόνων μετά από κάθε καταστροφή δεν επιλύουν κανένα πρόβλημα. Οι πολίτες κατανοούν πολύ περισσότερα από όσα ορισμένοι νομίζουν. Το σημαντικότερο, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών βλέπει τα λάθη και τις αδυναμίες, αλλά ταυτόχρονα κατανοεί ότι απαιτούνται αξιόπιστες λύσεις, με σχέδιο που θα το υπηρετήσουν πρόσωπα με αξία και επάρκεια. Η ανακύκλωση αποτυχημένων συνταγών δεν συγκινεί πλέον κανέναν.
panagopg@gmail.com
