Σε κάθε περίπτωση το αποψινό Σαββατόβραδο θα είναι διαφορετικό στην πόλη της Καλαμάτας. Η πρωτοβουλία του δήμου αλλά και των υπολοίπων φορέων να οργανώσουν μια διαφορετική βραδιά για τους κατοίκους και τους επιχειρηματίες θα περίμενε κανείς ότι θα συγκέντρωνε τουλάχιστον τη θετικό σχόλιο για την προσπάθεια. Από εκεί και πέρα προφανώς ο καθένας θα μπορούσε να ζητήσει να δοθεί βαρύτητα στον ένα ή στον άλλο τομέα ή να εμπλουτιστεί το πρόγραμμά με τη συμμετοχή και άλλων καλλιτεχνών.

Η αυτονόητη όμως αυτή στήριξη στην προσπάθεια ή έστω η σιωπή της ανοχής δέχεται επίθεση από την λογική της μιζέριας και του λαϊκισμού. Από τα δήθεν αθώα και εξυπνακίστικα σχόλια στις παρέες και τα κοινωνικά δίκτυα, μέχρι τις δημόσιες τοποθετήσεις με τα κλαψουρίσματα για την καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων είναι κυρίαρχη η λογική της μαυρίλας. Το επιχείρημα ότι τα εργατικά δικαιώματα κινδυνεύουν γιατί θα συμμετάσχουν οι εργαζόμενοι συγκεκριμένων κλάδων μια φορά το χρόνο στην υλοποίηση ενός χάπενινγκ κινείται στα όρια της γραφικότητας. Τα επιχειρήματα αυτού του είδους αναδεικνύουν τη μίζερη αντιμετώπιση των πραγμάτων και τελικά της ίδιας της ζωής. Μιας αντίληψης που θέλει να μην γίνεται τίποτα, να μην αλλάξει τίποτα, να γυρίσουμε στην εποχή των σπηλαίων, να σταματήσουμε να προσπαθούμε και να δημιουργούμε  και όλα αυτά στο όνομα της υπεράσπισης ιδανικών ή απολύτως δίκαιων λύσεων. Είναι η πολιτική λογική που διακινεί διαρκώς το φόβο για την επερχόμενη μεγάλη καταστροφή. Είναι η λογική που δεν θέλει τους ανθρώπους να χαμογελούν και να χαίρονται αλλά να παραμένουν διαρκώς θυμωμένοι έτοιμοι για την «μεγάλη ανατροπή» που θα οικοδομήσει τον ιδεατό κόσμο.

Η ανατροπή είναι αναμφίβολα αναγκαία αλλά θα πρέπει να αφορά αυτή την αφόρητη μιζέρια και τον λαϊκισμό. Η πραγματικότητα που περνά ο καθένας μας δεν είναι η καλύτερη. Ο επιχειρηματικός κόσμος και κυρίως οι μικροεπιχειρήσεις της πόλης έχουν ανάγκη απ οτιδήποτε αυξάνει το τζίρο τους. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται ότι και το παραπάνω ευρώ που θα μπει στο ταμείο αφορά έμμεσα και αυτούς και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμμετάσχουν σε μια γιορτή έστω και αν δεν αποζημιωθούν άμεσα όπως θα έπρεπε.  Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι πολίτες ψάχνουν αφορμή για να χαμογελάσουν και να χαρούν και αγκαλιάζουν αυτές τις πρωτοβουλίες με τη μαζική τους συμμετοχή. Δεν πειράζει, ας χαρούν και ο άνεργος και αυτός που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα παρακολουθώντας τα δρώμενα στις γωνίες της πόλης. Δεν θα καμφθεί το αγωνιστικό τους  φρόνιμα αν χαρούν και δεν θα αναβληθεί η επανάσταση γιατί θα χαμογελάσουν.

 Η μίζερη αντιμετώπιση του καινούργιου, η διαρκής γκρίνια και η μαυρίλα αποτελούν βαθειά συντηρητικές επιλογές, γιαυτό και στο τέλος ηττούνται.  Η αποψινή «λευκή νύχτα» στην Καλαμάτα μπορεί να στείλει ένα μήνυμα αισιοδοξίας ότι μπορούμε να υπερβούμε το μίζερο παρόν και να αρχίσουμε να οικοδομούμε ένα καλύτερο μέλλον. Τόσο η δική μας χώρα όσο και πολλές άλλες ιστορικά ξεπέρασαν κρίσεις πολύ χειρότερες από αυτές που εμείς σήμερα αντιμετωπίζουμε. Τα κατάφεραν καλύτερα όταν γύρισαν την πλάτη στο λαϊκισμό και τις δυνάμεις του ολοκληρωτισμού και του απομονωτισμού. Οι δημιουργικές δυνάμεις αυτού του τόπου αλλά και οι πολίτες κάθε μέρα που περνά αντιλαμβάνονται ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και κυρίως ότι χωρίς αισιοδοξία δεν πρόκειται να βγούμε ποτέ στο ξέφωτο. Χρειαζόμαστε λευκές νύχτες και λαμπερές μέρες και όχι το γκρίζο και το μαύρο της μιζέριας και του απομονωτισμού. Ας κάνουμε ό,τι καλύτερο για να χαρούμε τη σημερινή βραδιά.

panagopg@gmail.com