Η διήμερη επίσκεψη του υπουργού επικρατείας Μάκη Βορίδη στη Μεσσηνία έχει ιδιαίτερη σημασία και αξία για τον τρόπο που το κράτος και η αυτοδιοίκηση υπηρετούν την κομματική σκοπιμότητα. Ο Βορίδης επισκέφθηκε έναν-έναν όλους της δημάρχους της Μεσσηνίας όχι για να ενημερωθεί ως υπουργός για τα προβλήματα της κάθε περιοχής και να παρέμβει για την επίλυση ζητημάτων αλλά για να τους ζητήσει να κινητοποιηθούν εν όψη των ευρωεκλογών υπέρ της Ν.Δ. Και αυτό δεν το έκανε σε κάποια κομματικά γραφεία αλλά στα δημαρχεία με την κυβερνητική του ιδιότητα και βέβαια με τη χρήση αυτοκινήτων, συνοδών και όλων των υπολοίπων που προβλέπονται με βάση την υπουργική και όχι την κομματική του θέση.
Το να καλούσε τον περιφερειάρχη, τους δημάρχους, τους αντιπεριφερειάρχες, τους αντιδημάρχους και όλα τα κομματικά στελέχη της Ν.Δ που έχουν θεσμικό ρόλο σε μια συνάντηση για τις ευρωεκλογές δεν θα ήταν προβληματικό. Αυτό όμως που γίνεται με τόσο προκλητικό τρόπο εκπέμπει αλαζονεία και καθεστωτισμό. «Εμείς είμαστε η εξουσία και χρησιμοποιούμε το θεσμικό μας ρόλο για να επιτύχουμε το στόχο μας». Το μήνυμα καθαρό και με συγκεκριμένη στόχευση.
Η αξιοποίηση των δημάρχων για την επίτευξη κομματικών ή προσωπικών εκλογικών στόχων δεν είναι κάτι καινούργιο. Να θυμίσουμε ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος κατάργησε τους δήμους που είχαν θεσπίσει οι Βαυαροί και δημιούργησε χιλιάδες κοινότητες για να περιορίσει ακριβώς το ρόλο των δημάρχων. Η ιστορία μπορεί να επαναλαμβάνετε ως φάρσα αλλά είναι φανερό ότι ελλείψει άλλου μηχανισμού η Ν.Δ προσπαθεί μέσω περιφερειαρχών και δημάρχων να κάνει εκλογές. Το ζήτημα εδώ δεν είναι τι κάνει ο κάθε δήμαρχος προσωπικά, ως κομματικό στέλεχος, αλλά το αν χρησιμοποιεί την τοπική εξουσία και το δημοτικό μηχανισμό για τη στήριξη του κόμματος.
Η χρήση πόρων του κράτους και της αυτοδιοίκησης για προεκλογικούς λόγους τυπικά απαγορεύεται. Σε πολλές χώρες της Ευρώπης υπάρχουν αυστηροί μηχανισμοί επιτήρησης ενώ πρόσφατα υπήρξαν έρευνες στο Ευρωκοινοβούλιο για την απασχόληση συνεργατών ευρωβουλευτών και υπήρξαν καταλογισμοί και ποινές. Στην Ελλάδα το κράτος χρησιμοποιείται ως λάφυρο. Οι υπουργοί, οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι θεωρούν ιδιοκτησία τους θεσμούς που υπηρετούν και συμπεριφέρονται με αντίστοιχο τρόπο. Πρόκειται για υστέρηση που χαρακτηρίζει πολίτες και πολιτικό προσωπικό που έρχεται από την Οθωμανική εποχή και φτάνει με παραλλαγές μέχρι τις ημέρες μας.
panagopg@gmail.com