Η αντιμετώπιση της χρεοκοπίας το 2010 ανέδειξε τόσο τις αδυναμίες του πολιτικού προσωπικού της χώρας όσο και την ευπιστία των πολιτών. Οι πολίτες συχνά επιλέγουν εύκολες λύσεις και πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας, δίνοντας δύναμη σε πολιτικούς που πουλούν κρέμες για τη φαλάκρα ενώ οι ίδιοι είναι φαλακροί! Έτσι, οι πολιτικοί που υπόσχονται ευημερία χωρίς πολλές εξηγήσεις, κερδίζουν την προτίμηση του κόσμου υποστηρίζοντας ότι "αγαπούν τους πολίτες", ενώ οι αντίπαλοί τους "τους μισούν". Όμως, αυτοί οι πολιτικοί αποθεώνονται μόνο μέχρι να αποδειχθεί ότι οι υποσχέσεις τους είναι ανεδαφικές.
Η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Κύπρος μπήκαν σε μνημόνια, αλλά κατάφεραν να εξέλθουν από την κρίση πέντε χρόνια νωρίτερα από εμάς. Πολίτες και πολιτικοί στις χώρες αυτές ακολούθησαν τον δύσκολο δρόμο της υπευθυνότητας και της ανάληψης ευθύνης. Όλοι έβαλαν πλάτη, για να βγει το "κάρο από τη λάσπη". Αντίθετα, στην Ελλάδα υπήρχαν πολλοί που έδιναν εντολές για το πώς θα βγει το "κάρο", με αποτέλεσμα αυτό να βουλιάζει ακόμη βαθύτερα στον βούρκο. Η χώρα μας, ακόμα και σήμερα, δεν έχει βγει από αυτή την περιπέτεια. Όσα συμβαίνουν στο πολιτικό σύστημα είναι αποτέλεσμα εκείνης της περιόδου.
Η οικονομική κρίση δημιούργησε πολιτικά κόμματα από το πουθενά, «ηγέτες» και «σωτήρες» που αναδείχθηκαν μέσα από τις ειδικές συγκυρίες, και έναν ακραίο λαϊκισμό που διόγκωνε τα πάθη των πολιτών και απαξίωνε κάθε έννοια πολιτικής λειτουργίας και θεσμικής υπόστασης. Τα όσα συμβαίνουν σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και οι αναταράξεις που παρατηρούνται στη δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ., είναι αποτελέσματα αυτής της εποχής.
Η διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από τη Ν.Δ. άνοιξε συζητήσεις για τον ρόλο και τις αποφάσεις του την περίοδο της «αντιμνημονιακής χίμαιρας». Όπως πάμε θα ανακαλύψουμε σύντομα και τις τραγικές ευθύνες του Κώστα Καραμανλή στη χρεοκοπία της χώρας! Η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία είχε ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο και διαγράφηκε από τη Ν.Δ. του αντιμνημονιακού τότε Σαμαρά, θύμισε αυτό στο οποίο οι περισσότεροι σήμερα συμφωνούν, ότι δηλαδή αν στηριζόταν πολιτικά η προσαρμογή της χώρας, όλα θα ήταν ευκολότερα για τους πολίτες. Αποκάλυψε ταυτόχρονα πως ο Σαμαράς αντί να βλέπει τη χώρα και την προοπτική της, ασχολούνταν με μικροκομματικά παιχνίδια. Η οπτική του ήταν τόσο κοντόφθαλμη, που φοβόταν την αντιπολίτευση από το ΚΚΕ και αγνοούσε εντελώς την άνοδο του Τσίπρα, του Καμμένου και τα "φυντάνια" της Χρυσής Αυγής. Αυτές τις "φωτεινές" ηγεσίες πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει η χώρα. Τα διδάγματα της κρίσης πρέπει να μας οδηγήσουν σε μία πιο υπεύθυνη και ώριμη πολιτική πορεία, τόσο από πλευράς πολιτικών όσο και πολιτών.
panagopg@gmail.com
