Τα αποτελέσματα της πρώτης έρευνας αξιολόγησης των υπηρεσιών της Δημόσιας Διοίκησης από τους πολίτες παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Εσωτερικών Θοδωρής Λιβάνιος, σε εκδήλωση στο Μέγαρο Μαξίμου, παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Στην αξιολόγηση των υπηρεσιών από τους πολίτες, η οποία διεξήχθη ηλεκτρονικά μέσω πλατφόρμας, συμμετείχαν εθελοντικά σχεδόν 65.000 ενήλικοι Έλληνες πολίτες ή μόνιμοι κάτοικοι της χώρας. Από τα 9 εκατομμύρια ενήλικους κατοίκους της χώρας, ψήφισαν τυχαία σε μια πλατφόρμα 65.000 και βγήκαν κάποια αποτελέσματα, η αξιοπιστία των οποίων είναι ελάχιστης -αν όχι μηδενικής- αξίας.
Σε τοπικό επίπεδο, για τους Δήμους Καλαμάτας συμμετείχαν 421 πολίτες, Μεσσήνης 45, Τριφυλίας 59, ενώ για τους υπόλοιπους δεν υπήρχαν καν ενδεικτικές απαντήσεις. Να σημειωθεί ότι δεν μιλάμε για ένα σταθμισμένο δείγμα, όπως συμβαίνει σε μια δημοσκόπηση, αλλά για αυτούς που είχαν τον χρόνο ή τον λόγο να μπουν να αξιολογήσουν. Η συζήτηση, νομίζουμε, θα έπρεπε να σταματά κάπου εδώ, γιατί η μικρή συμμετοχή δεν οδηγεί σε αποτελέσματα που έχουν ιδιαίτερη αξία.
Τα πράγματα, όμως, γίνονται ακόμα χειρότερα αν δει κανείς το πώς τίθενται τα ερωτήματα και τον τρόπο με τον οποίο αξιολογούσαν -υποτίθεται- οι πολίτες τις δημόσιες υπηρεσίες. Το αν έχει, για παράδειγμα, μια πόλη πεζοδρόμια ή καλούς δρόμους είναι υπηρεσίες του Δημοσίου που έχουν να κάνουν με την ικανότητα του υπηρεσιακού ή του πολιτικού προσωπικού; Αν σε μια πολεοδομία υπάρχουν δέκα οργανικές θέσεις και υπηρετεί ένας υπάλληλος, φταίει αυτός ή η κακή οργάνωση της υπηρεσίας; Και για την κακή οργάνωση της υπηρεσίας ευθύνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι ή οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι;
Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών που δεν συμμετείχε στην υποτιθέμενη αξιολόγηση, διάβασε σωστά το παραπλανητικό ερωτηματολόγιο και τη διαδικασία επικοινωνιακού χαρακτήρα. Δεν είναι τυχαία ούτε η μειωμένη συμμετοχή ούτε, βέβαια, το γεγονός ότι το αποτέλεσμα επικεντρώθηκε στις αδυναμίες των δήμων -άντε και των δημάρχων- και όχι, βέβαια, στο κράτος, την οργάνωσή του και τις ευθύνες του πολιτικού προσωπικού. Ο «καλός πατερούλης» “δίνει”, άλλωστε, τη δυνατότητα στους υπηκόους να ψηφίσουν ποιος έχει καλύτερα πεζοδρόμια και ποιος μαζεύει καλύτερα τα σκουπίδια!
Μιλάμε για κανονική παρωδία, που έχουμε την αίσθηση ότι από τους πολίτες αντιμετωπίστηκε με τον τρόπο που της άρμοζε -δηλαδή με την αγνόηση, που εκφράστηκε με τη συντριπτική αποχή.
panagopg@gmail.com
