Η νέα διάρθρωση δεν είναι τελική, αναμένονται αντιδράσεις και διαβουλεύσεις που θα οδηγήσουν σε παραχωρήσεις, το μέγεθος των οποίων κανείς αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να προδικάσει. Επιχειρώντας μια καλόπιστη προσέγγιση του σχεδίου και με βάση την εμπειρική παρατήρηση δεν μπορεί κάποιος να μην παρατηρήσει ότι η κατάργηση των τμημάτων στις δυο κωμοπόλεις της Τριφυλίας, στους Γαργαλιάνους και τα Φιλιατρά, είναι προβληματική. Είναι δυο περιοχές που ναι μεν είναι κοντά στην Κυπαρισσία, αλλά και ο πληθυσμός τους όσο και η ιδιαιτερότητα με τους πολλούς εποχικούς εργάτες που απασχολούνται στην περιοχή, πιθανώς να επιβάλουν μια πιο εμφανή παρουσία της αστυνομίας στην περιοχή. Αν βέβαια υπάρχει επιχειρησιακό σχέδιο που εξασφαλίζει την πολύωρη και εμφανή αστυνόμευση, τότε πράγματι ούτε και σε αυτές τις περιοχές απαιτείται η ύπαρξη αστυνομικού τμήματος.
Τα αστυνομικά τμήματα δημιουργήθηκαν μια εποχή που αφενός ο πληθυσμός στην επαρχία ήταν μεγαλύτερος, αφετέρου οι μετακινήσεις ήταν ιδιαίτερα δυσχερείς για πολίτες και αστυνομικούς. Στη σημερινή εποχή καταρχήν δεν υπάρχει λόγος οι πολίτες να πηγαίνουν «για υπόθεσήν τους στο αστυνομικό τμήμα». Επιπρόσθετα ελάχιστα είναι τα ζητήματα για τα οποία χρειάζεται να απευθυνθεί ένας πολίτης στο αστυνομικό τμήμα με φυσική παρουσία. Με δύο λόγια η κατάργηση των τμημάτων -ως κτήρια- δεν θα επιβαρύνει την ποιότητα της παροχής υπηρεσιών προς τους πολίτες. Από την άλλη μεριά με την κατάργηση των τοπικών τμημάτων επιτυγχάνεται εξοικονόμηση πόρων (ενοίκια, ρεύματα, τηλέφωνα κ.λπ.) και -το κυριότερο- προσωπικό το οποίο ουσιαστικά φυλάει ένα άδειο κτήριο.
Η κατάργηση λοιπόν των τμημάτων μπορεί υπό προϋποθέσεις να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες με την χρησιμοποίηση των ίδιων πόρων. Το προσωπικό που αναγκαστικά φύλαγε το τηλέφωνο μέσα στο κτήριο, απελευθερώνεται και συγκροτεί μια ομάδα η οποία μπορεί να κάνει αισθητή την παρουσία της στο δρόμο. Από εκεί δηλαδή που η αστυνομική δύναμη ήταν κρυμμένη μέσα στο γραφείο θα φανεί στο δρόμο. Αυτή η εξοικονόμηση πόρων αν συνδυαστεί και με ένα καλό επιχειρησιακό σχέδιο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της επαρχίας -με την ύπαρξη για παράδειγμα μπλόκων τα βράδια σε κομβικά σημεία του επαρχιακού οδικού δικτύου- μπορεί να προσφέρει πολλαπλά.
Η ανασφάλεια του γερασμένου πληθυσμού στην ύπαιθρο της Μεσσηνίας -ιδιαίτερα την περίοδο του ελαιομαζέματος- είναι μεγάλη. Το κράτος με τις υπηρεσίες του το πρώτο που οφείλει να κάνει είναι να νιώθουν οι πολίτες του ασφαλείς. Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι αν θα έχουμε 5,10 ή 22 τμήματα, αλλά η αστυνομία να λειτουργεί με σχέδιο και να παράγει αποτελέσματα, να νιώθουν δηλαδή οι πολίτες ασφαλείς. Δεν φτάνει δηλαδή να έχουμε γάτα, αλλά πρέπει αυτή να πιάνει και ποντίκια. Το πώς θα διαρθρωθούν λοιπόν οι υπηρεσίες και πού θα κάνουν περιπολίες οι αστυνομικοί δεν είναι δουλειά κανενός άλλου παρά μόνο αυτών που έχουν την ευθύνη να «πιάνουν τα ποντίκια». Τώρα ο κάθε τοπικός πολιτικός παράγοντας μπορεί να νομίζει ή όντως να νιώθει ασφαλής βλέποντας ταμπέλες και ένα αραγμένο περιπολικό έξω από ένα κλειστό κτήριο. Εκ του αποτελέσματος όμως έχει κριθεί ότι αυτό είναι αναποτελεσματικό. Δεν έχουμε λοιπόν να χάσουμε τίποτα αν δοκιμάσουμε το νέο σύστημα. Σε κάθε περίπτωση τα πάντα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος και αυτό θα φανεί πολύ σύντομα.
