Τουλάχιστον ατυχής μπορεί να χαρακτηρισθεί η παρέμβαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσήνης σχετικά με το ύψος του μεροκάματου για το μάζεμα της ελιάς. Μπορεί να προκαλεί… ρίγη ενθουσιασμού σε μια (σχετικά μεγάλη) μερίδα αγροτών οι οποίοι θεωρούν ως "εχθρό" το μεροκάματο του ξένου εργάτη. Αφού δεν μπορούν να κόψουν από αλλού, θεωρούν ότι ένα ιδιότυπο "εργοδοτικό καρτέλ" μπορεί να χαλιναγωγήσει τις αμοιβές σε χαμηλά επίπεδα και να αυξήσει το εισόδημα. Πολλές φορές στρέφονται εναντίον των ετεροδημοτών ιδιοκτητών, οι οποίοι προκειμένου να μαζέψουν το λάδι τους στο λίγο χρόνο που διαθέτουν "χαλάνε την αγορά" δίνοντας υψηλότερα μεροκάματα. Και φυσικά το μεγάλο πρόβλημα εμφανίζεται όταν ο καιρός δεν πάει πρίμα και οι ιδιοκτήτες βιάζονται να προλάβουν για να μαζέψουν τις ελιές. Ουκ ολίγα επεισόδια έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια με αφορμή τέτοια περιστατικά και το ψήφισμα ουσιαστικά αποτυπώνει αυτή την κατάσταση.
Συμφωνεί δεν συμφωνεί κάποιος αυτή είναι η πραγματικότητα και η παρέμβαση του Δημοτικού Συμβουλίου υποκύπτει στον πειρασμό της δημαγωγίας, καθώς ηχεί ευχάριστα στα αυτιά των εκλογικών πελατών, κάτι που προκύπτει άλλωστε από το ομόφωνο του ψηφίσματος. Ενεργεί έτσι ως "συλλογικός εργοδότης", ιδιότητα την οποία δεν διαθέτει ως φορέας, και παρεμβαίνει στην αγορά εργασίας προωθώντας καταναγκασμούς σε βάρος των εργατών χωρίς τους οποίους η ύπαιθρος θα είχε λογγώσει.
Από την οικονομική κρίση υποφέρουν όλοι εκείνοι που ζουν από την εργασία τους, πολύ περισσότερο εκείνοι οι οποίοι δίνουν πραγματική μάχη επιβίωσης κυνηγώντας τα ελάχιστα μεροκάματα που δίνονται πλέον. Το γεγονός ότι δεν… ψηφίζουν, ηθικά και πολιτικά δεν νομιμοποιεί κανέναν δήμο να δίνει οδηγίες για το ύψος των αμοιβών τους. Τα ζητήματα αυτά θα λυθούν στο επίπεδο του χωριού όπου οι σχέσεις είναι πολύ πιο σύνθετες και οφείλουν όλοι να συνυπάρξουν με τους αναγκαίους συμβιβασμούς κατά περίπτωση.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr