Νικητής στον δεύτερο γύρο των εκλογών αναδείχθηκε ο Μαν. Βέκκος που έμεινε στο τιμόνι του δήμου μέχρι το τέλος του 1978. Μετά από τόσα χρόνια έχει ενδιαφέρον να δει κάποιος ορισμένα στοιχεία του προγραμματικού λόγου των υποψηφίων, τα οποία αποτυπώνουν και την κατάσταση στην πόλη εκείνη την εποχή.
Μιλώντας ο Μαν. Βέκκος εξ αρχής έδωσε και την εκλογική του στόχευση που ήταν τα λαϊκά στρώματα: “Οι ανάγκες της πόλεως δεν εκφράζονται μόνον με την εκτέλεση απαραίτητων εξυγιαντικών και άλλων έργων. Αλλά προπαντός με τις λέξεις: Φτάνει πια η εγκατάλειψη των συνοικιών. Στοργή στις φτωχογειτονιές”. Επικρίνοντας τον Κ. Κουτουμάνο για τη θητεία του ιεράρχησε ως πρώτο ζήτημα την ύδρευση λέγοντας ότι “καταντήσαμε το νερό να μη φθάνη στους άνω ορόφους των πολυκατοικιών, καθώς και σε ωρισμένες περιοχές όπως οι συνοικίες Υπαπαντής, Αγ. Παρασκευής κλπ”. Με σύνθημα “άφθονο νερό σε κάθε σπίτι” πρότεινε γεωτρήσεις άντλησης νερού από τον υδροφόρο ορίζοντα της πόλης. Η δημοτική φορολογία στα ακίνητα (που είχε επιβληθεί με νόμο) ήταν από τα επίδικα των εκλογών και ο Μαν. Βέκκος υποσχέθηκε “κατάργηση ή βελτίωση, προς όφελος των συμπολιτών μας ιδιοκτητών, της υπέρογκης δημοτικής φορολογίας στα ακίνητα”. Για το δίκτυο υπονόμων πρότεινε... σύμβαση παραχώρησης: “Θα επιδιώξουμε να αναθέσουμε σε εταιρεία τη μελέτη και την κατασκευή συγχρονισμένου δικτύου υπονόμων, με εκχώρηση σε αυτή του προνομίου εκμετάλλευσης του έργου για ωρισμένη χρονική περίοδο”. Υποσχέθηκε “μοντέρνα σφαγεία που θα πληρούν όλους τους όρους υγιεινής” και “κατασκευή συγχρόνων αφοδευτηρίων ανταξίων του πολιτισμού της Καλαμάτας”. Τα ρέματα και οι σκουπιδότοποι γύρω από αυτά και η τσιμεντόστρωση του Νέδοντα είχαν τη δική τους θέση. Οι εξαγγελίες περιλάμβαναν δημοτική πλαζ και τουριστική αξιοποίηση της ανατολικής ακτής μέχρι το “Φιλοξένια”, κατασκευή του Πανταζοπούλειου Πνευματικού Κέντρου, παιδικές χαρές σε όλες τις συνοικίες, νέα δημοτική αγορά, διάνοιξη και ασφαλτόστρωση δρόμων, ίδρυση δεύτερου νεκροταφείου στη Δυτική Πόλη και επέκταση του σχέδιου πόλης σε Ράχη, Αβραμιού, Αγιο Κωνσταντίνο, Αγιο Σίδερη, Αγία Παρασκευή, Κορδία, Πέταλο, Γιαννιτσάνικα κ.λπ. Λεωφόροι εκατέρωθεν, Δικαστικό Μέγαρο, αναζωογόνηση της Ανω Πόλης και η μετατροπή της Φραγκόλιμνας σε πάρκο ήταν, ακόμη, μεταξύ των προγραμματικών δεσμεύσεων. Ολοκλήρωση εθνικού σταδίου και κλειστού γυμναστηρίου αλλά και ενίσχυση των συλλόγων Καλαμάτα ΠΣ, Μεσσηνιακός και ΝΟΚ ήταν μέρος του αθλητικού προγράμματος, ενώ δεν έλειψαν και οι υποσχέσεις αναβάθμισης της Φιλαρμονικής.
Από τις επενδύσεις ξεκίνησε τον προγραμματικό του λόγο ο Γ. Δημόπουλος: “Σήμερα είναι φανερό πως για να υπάρξη οικονομική πρόοδος, είναι απαραίτητο να εξασφαλισθεί η δημιουργία επενδύσεως σε έργα υποδομής, και μάλιστα σε ικανοποιητικά επίπεδα, ώστε να κατορθωθή η γρήγορη έξοδος της πόλεως από το τέλμα της καθυστερήσεως”. Ως “έντονα προβλήματα” χαρακτήρισε την εθνική οδό Κορίνθου - Καλαμάτας, τη δημιουργία προϋποθέσεων για να καταστή το λιμάνι διαμετακομιστικό κέντρο, και τη δρομολόγηση φέρι-μποτ Κρήτη - Καλαμάτα. Το ύψος των δημοτικών τελών και του τιμολογίου ύδρευσης ήταν επίσης από τις πρώτες αναφορές, ενώ δόθηκε υπόσχεση ότι “θα επιβληθή πάση θυσία αλλαγή του τρόπου επιβολής και είσπραξης της υπεραξίας ακινήτων”, καθώς και για δίκαιη αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων του δήμου. Για τους υπονόμους δόθηκε υπόσχεση για “επί πανελληνίου κλίμακος συζήτηση και κατασκευή”. Η ύδρευση, οι λασπόδρομοι των συνοικιών, ο δημοτικός φωτισμός και η κατασκευή αφοδευτηρίων ήταν μεταξύ των θεμάτων που αναφέρθηκαν. Και ο Γ. Δημόπουλοες επικέντρωσε στις συνοικίες: “Ολες οι συνοικίες, που δεν είναι σε σχέδιο πόλεως και δεν μπορούν να ενταχθούν σε αυτό, θα χαρακτηρισθούν οικισμοί, για να μπορούν οι συνδημόται να κτίζουν το σπίτι τους χωρίς τον φόβο της διώξεώς των από την Αστυνομία. Τα βασικά προβλήματα των συνοικιών μας είναι γνωστά. Θα είναι υποχρέωσις της δημοτικής αρχής”. Η ταχεία κατασκευή του Πνευματικού Κέντρου, η συμπαράσταση στη Λαϊκή Βιβλιοθήκη, οι υποτροφίες σε αριστούχους μαθητές, η αναβάθμιση της Φιλαρμονικής και η κατασκευή παιδικών χαρών είχαν τη δική τους θέση στις εξαγγελίες. Οπως και οι Εστίες Εργαζόμενης Γυναίκας κατά περιοχές, κάτι σαν παιδικοί σταθμοί, ήταν ιδιαίτερο κεφάλαιο. Και ο Γ. Δημόπουλος εξήγγειλε πρότυπα σφαγεία, αλλά και μετατροπή του χώρου των παλιών σε πάρκο και παιδική χαρά. Τέλος υποσχέθηκε την υλική και ηθική βοήθεια σε κάθε αναγνωρισμένο αθλητικό σύλλογο.
Υποσχόμενος διαρκή επαφή με τους πολίτες και δημόσιο απολογισμό δράσης της δημοτικής αρχής ξεκίνησε την ομιλία του ο Ν. Σταματέλος. Αναφέρθηκε αρχικά στα μεγάλα αναπτυξιακά θέματα: “Απώτερος στόχος μας είναι η τουριστική αξιοποίηση της Παραλίας μας, η ανάπτυξη του λιμένος, η προσέλκυσις βιομηχανικών μονάδων και η πραγματοποίηση της εθνικής οδού Κορίνθου - Καλαμών”. Αλλά και σε ένα θέμα που είχε απασχολήσει έντονα την τοπική κοινωνία τα προηγούμενα χρόνια: “Μας απασχολεί σοβαρά το θέμα των ναυπηγείων της Δυτικής Παραλίας. Γι’ αυτό θα εξετασθή κάθε σοβαρή πρόταση δημιουργίας ναυπηγείων με γνώμονα τα συμφέροντα της εργατικής τάξεως, την γενικωτέρα ανάπτυξη της Καλαμάτας και την προστασία του περιβάλλοντος”. Και η ομιλία του Ν. Σταματέλου είχε ψηλά το θέμα των συνοικιών: “Θα πραγματοποιήσιυμε την ταχεία και συστηματική βελτίωση του οδικού δικτύου και θα πυκνώσουμε το δίκτυο δημοτικού ηλεκτροφωτισμού των συνοικιών της πόλεως. Διότι είναι απαράδεκτο να θεωρούνται όλοι οι Καλαματιανοί ίσιοι ως προς τις υποχρεώσεις τους, αλλά ο δήμος να δείχνη άνισα την μέριμνα και την στοργή του προς αυτούς”. Το ίδιο έγινε και με το σχέδιο πόλης: “Θα επεκτείνουμε το σχέδιο πόλεως και θα δημιουργήσουμε οικισμούς στις απομακρυσμένες συνοικίες που θα πληρούν τις νόμιμες προϋποθέσεις”. Δεν έλειψε φυσικά το θέμα της υπεραξίας ακινήτων για τα οποία δήλωσε ότι “θα ρυθμισθή αμέσως το θέμα της ανυπάρκτου υπεραξίας”. Ενώ εξήγγειλε ότι “θα καλυφθούν όλα τα ρέματα, θα συμπληρωθή το δίκτυο υπονόμων ομβρίων και θα κατασκευασθούν δημοτικά αφοδευτήρια και σύγχρονα δημοτικά σφαγεία”. Τόνισε μάλιστα ότι “όλες αυτές οι προσπάθειες θα συνδυασθούν με την πλήρη αξιοποίηση και εκμετάλλευση των δημοτικών κληροδοτημάτων”. Η “συνεχής προσπάθεια για πολιτιστική ανάπτυξη”, η δημιουργία κεντρικού παιδικού σταθμού, οι παιδικές χαρές σε κάθε συνοικία, η ενίσχυση των εξωραϊστικών συλλόγων, ο στόχος να γίνει η Καλαμάτα κέντρο καλλιτεχνικών και επιστημονικών εκδηλώσεων, η δημιουργία Πνευματικού Κέντρου και Δημοτικού Θεάτρου ήταν μεταξύ των εξαγγελιών. Και η ενίσχυση των αθλητικών σωματείων για “να ορθοποδήσουν οικονομικά”.
Ο Κ. Κουτουμάνος αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του στον απολογισμό του, με δεδομένο το γεγονός ότι ήταν από το 1964 μέχρι το 1972 δήμαρχος, και αναφέρθηκε εκτενώς σε έργα και μελέτες. Ανοιξε μέτωπο με όλους τους αντιπάλους του μέσα από έναν καθαρά τεχνοκρατικό λόγο. Υποσχέθηκε ασφαλτοστρώσεις δρόμων στις συνοικίες γιατί “από το 1967 μέχρι της απολύσεώς μου οι κυβερνήσεις δεν μας έδιδαν χρήματα διά συνοικίας”. Αναφέρθηκε στα έργα εξυγίανσης και τα αντιπλημμυρικά των ρεμάτων, μιλώντας για μελέτες που έχουν γίνει και εγκρίσεις πιστώσεων για ορισμένα από αυτά (Νέδοντας, Λαγκάδα, Καλαμίτσι, Βέλιουρας, Πολιτέικο, Κερεζένια). Μίλησε για μελέτη που προβλέπει 3 αφοδευτήρια σε κεντρικά σημεία της πόλης, για τις εργασίες αναπαλαίωσης του Δημαρχείου και επέκταση δικτύου παιδικών χαρών στις συνοικίες. Πρότεινε χαρακτηρισμό ως λιμενικής ζώνης της περιοχής από τον προλιμένα μέχρι το Νέδοντα και μετατροπή σε πάρκο του χώρου από το παλιό μηχανοστάσιο των τρένων μέχρι την Κρήτης (Πάρκο Σιδηροδρόμων σήμερα). Αναφέρθηκε στις εργασίες που γίνονταν στο εθνικό στάδιο και το κολυμβητήριο, ενώ πρόσθεσε το στόχο δημιουργίας δημοτικού γυμναστηρίου με την αγορά 27 στρεμμάτων στη δυτική πόλη και την παραχώρηση 5 στρεμμάτων στη ΓΓΑ για κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου, αλλά και τα έργα στο γήπεδο του Μεσσηνιακού. Αναφέρθηκε στην αγορά οικοπέδων για την κατασκευή σχολείων και τις καθυστερήσεις των κρατικών υπηρεσιών. Θεώρησε ως πρώτο στόχο το Πνευματικό Κέντρο στο χώρο που έχει αναπτυχθεί σήμερα με την αγορά του “Εσπερου” και τη συμμετοχή της Λαϊκής Βιβλιοθήκης. Ανέφερε ακόμη ότι υπάρχει μελέτη και έχει εξασφαλισθεί οικόπεδο για το Δημοτικό Θέατρο. Υπερασπίστηκε το έργο του στην ύδρευση δηλώνοντας ότι μέσα στον επόμενο χρόνο το πρόβλημα λύνεται οριστικά με τη νέα δεξαμενή στις Τούρλες. Και αναφερόμενος σε μελέτη δικτύου αποχέτευσης ομβρίων και ακαθάρτων, εξήγγειλε τη δημιουργία δημοτικού οργανισμού ύδρευσης - αποχέτευσης. Για το σχέδιο πόλης αναφέρθηκε στις μελέτες του Πολυτεχνείου και ότι θα είχε προχωρήσει αν δεν είχε απολυθεί το 1972.
Ολα όσα προαναφέρθηκαν είναι μια μικρή περίληψη των όσων ακούστηκαν και γράφτηκαν σε εκείνες τις εκλογές. Γιατί υπήρχαν και αναλυτικά προγράμματα, άρθρα και καθημερινή ειδησεογραφία από τις τοποθετήσεις των υποψηφίων δημάρχων στις περιοδείες τους. Είναι αρκετά όμως για να καταδείξουν την κατάσταση της πόλης, τα βασικά αιτήματα και την τοποθέτηση των υποψηφίων δημάρχων σε αυτά, τις διαφορές και τις συγκλίσεις τους.
