Αρχής γενομένης από το Λεύκτρο-Σπάρτη, θα πρέπει να τονιστεί ότι πρόκειται για ένα τμήμα το οποίο ενδιαφέρει εξαιρετικά τη Μεσσηνία. Οχι μόνον γιατί απλώς γίνεται ευχερέστερη η επικοινωνία με το κέντρο της Λακωνίας, αλλά και γιατί εκ των πραγμάτων αποκτά ιδιαίτερη σημασία το αεροδρόμιο της Καλαμάτας για το γειτονικό νομό. Η ταχεία πρόσβαση θα μπορεί πλέον να εξυπηρετήσει καλύτερα τις ανάγκες του τουρισμού και να αλλάξει τα δεδομένα στη Νότια Πελοπόννησο. Η απόσταση από την Τρίπολη είναι ουσιαστικά η ίδια και εκ των πραγμάτων "αδυνατίζει" η ψηφοθηρική λογική κατασκευής αεροδρομίου στην αρκαδική πρωτεύουσα. Βεβαίως τον τελευταίο καιρό έχει παγώσει η συζήτηση για το θέμα, όπως έχει παγώσει και η ενασχόληση των παραγόντων με την υπόθεση της αναβάθμισης του αεροδρομίου Καλαμάτας. Είναι κάτι το οποίο οφείλουν να επαναφέρουν στην ατζέντα των διεκδικήσεων οι τοπικοί παράγοντες, καθώς μάλιστα δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη τι θα γίνει μετά και την παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων στη γερμανική εταιρεία. Το αυξημένο ενδιαφέρον που θα παρουσιαστεί εκ των πραγμάτων -η έκταση του οποίου θα εξαρτηθεί φυσικά και από τις κινήσεις των γειτόνων- απαιτεί επίσπευση των διαδικασιών για την εκτέλεση των έργων αναβάθμισης καθώς πλέον η δυνατότητα εξυπηρέτησης είναι κάτι παραπάνω από οριακή.

Αν όμως το Λεύκτρο-Σπάρτη... πήρε το δρόμο του, το Τσακώνα-Πύργος δείχνει να βρίσκεται στα αζήτητα ή στον... πάτο του ενδιαφέροντος. Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ακόμη μελέτες, επιβεβαιώνει αυτή την εκτίμηση. Οι πρόσφατες υποσχέσεις για μελέτες μέσα στο 2016 δείχνουν ότι υπάρχει πολύς ακόμη δρόμος για να διανυθεί μέχρι να αρχίσουν τα έργα. Το κακό της υπόθεσης είναι πως ούτε για το θέμα αυτό εκδηλώνεται ενδιαφέρον από τους τοπικούς παράγοντες. Αν κάποιος ασχολείται και ζητεί την ολοκλήρωση του δρόμου μέχρι την Τσακώνα και σύντομα, είναι ο περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Απ. Κατσιφάρας, ο οποίος μάλιστα και πολύ πρόσφατα έκανε νέα παρέμβαση. Ειλικρινά η στάση των τοπικών παραγόντων είναι ακατανόητη. Δείχνουν να μην ενδιαφέρονται για τίποτε περισσότερο από τη διαχείριση κάποιων ζητημάτων στα όρια του δήμου τους και έχουν εγκαταλείψει κάθε ιδέα διεκδίκησης λύσεων σε ζητήματα από τα οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του τόπου. Για την Περιφέρεια δεν το συζητάμε, οι προτεραιότητες είναι άλλες και η υπόθεση των σημαντικών έργων τα οποία αφορούν στο νομό "κορφιάζει" στην επικοινωνιακή επικαιρότητα μόνον αν σκάσει καμία κόντρα. Δεδομένων τούτων η υπόθεση έχει συνδεθεί με τον "αυτόματο πιλότο" και το μέλλον αβέβαιο σε μια δύσκολη από κάθε άποψη συγκυρία. Δεν χρειάζεται βεβαίως να τονίσουμε ότι και αυτός ο δρόμος συνδέεται άμεσα με το ρόλο του αεροδρομίου Καλαμάτας στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου.

Αναμένοντας τον περιφερειακό της πόλης δεν μπορεί να μην ανησυχεί κάποιος για την απουσία προετοιμασίας. Το κυκλοφοριακό σοκ είναι αναμενόμενο καθώς θα αλλάξουν οι ροές προς το κέντρο της πόλης. Πολύ περισσότερο καθώς τον όγκο της κίνησης θα πρέπει να σηκώσει η Αρτέμιδος, η οποία ήδη καλείται να εξυπηρετήσει πολύ μεγάλα φορτία. Αυτή η αλλαγή ασφαλώς δεν θα είναι απλώς μια μετακίνηση της κίνησης. Είναι βέβαιο ότι θα εφαρμοστούν ευρύτερες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις σε ό,τι έχει σχέση με τη στάθμευση, γεγονός που θα επηρεάσει σημαντικά και τις δραστηριότητες σε μια μεγάλη περιοχή. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν υπάρχουν και ποια είναι τα σενάρια που εξετάζει η δημοτική αρχή για τις ρυθμίσεις αυτές. Ελπίζω πως η απάντηση δεν είναι στην... ανάθεση της μελέτης για δύο λόγους. Κατ' αρχήν θα ήταν τραγικό να ξεκινήσει η αντιμετώπιση της νέας κατάστασης μετά την παράδοση του περιφερειακού στην κυκλοφορία καθώς θα πρέπει να αντιμετωπιστούν εγκαίρως κάποια από τα ζητήματα που θα παρουσιαστούν. Και καμία μελέτη δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει χωρίς να υπάρχουν "πολιτικές επιλογές" από τη δημοτική αρχή σε σχέση με τις ρυθμίσεις που προκρίνει να επιλεγούν. Ας ελπίσουμε ότι οι συζητήσεις και η προετοιμασία έχουν αρχίσει και απλώς δεν έχουν δημοσιοποιηθεί. Αλλιώς...

Αλλιώς η συνέχιση των κυκλοφοριακών ερασιτεχνισμών θα κάνει ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα στην πόλη. Η αμφιδρόμηση της Βασ. Γεωργίου όχι μόνον δεν έλυσε κανένα υπαρκτό πρόβλημα αλλά οι παρενέργειες είναι ήδη εμφανείς: Μεγαλύτερα φορτία στην Αριστομένους, μπλοκάρισμα της κυκλοφορίας στη Φαρών από βορρά προς νότο όπου σχηματίζονται ουρές αυτοκινήτων, καθώς το "πράσινο" στο φανάρι διαρκεί ελάχιστα, μια διασταύρωση καρμανιόλα στη συμβολή Βασ. Ολγας και Ακρίτα, απώθηση της στάθμευσης ακόμη μακρύτερα από το κέντρο και πάει λέγοντας. Ολα αυτά επειδή το ζήτησαν κάποιες επαγγελματικές ομάδες και επειδή ο δήμαρχος θέλει να επιβάλλει τη δική του άποψη και σε τεχνικούς που αντιδρούν και σε εκείνους που ασκούν κριτική και στην πόλη τελικά. Τα πράγματα ασφαλώς θα γίνουν πολύ χειρότερα από την επιλογή να διοχετευτεί η κίνηση του περιφερειακού προς το κέντρο μέσω της Αριστομένους. Κάτι που σημαίνει ότι η Βασ. Γεωργίου μπορεί να μετατραπεί σε είσοδο-έξοδο της πόλης με σημαντικά μεγαλύτερα φορτία από αυτά για τα οποία είχε σχεδιαστεί και από αυτά που επιτρέπονται από τη θέση της στον οικιστικό ιστό. Γενικώς, όπως μπορεί να διαπιστώσει κάποιος, γίνεται... των δρόμων, με ρυθμίσεις οι οποίες δεν υπακούουν σε κάποιο σχέδιο αλλά σε επιθυμίες και εμμονές. Πόσο μπορεί να το αντέξει η πόλη;