Παρά την μεγάλη πλειοψηφία στην αρμόδια επιτροπή, η Κομισιόν υπέκυψε στις πιέσεις συμφερόντων με πρωταγωνίστρια τη Γερμανία και απέσυρε το σχέδιο.
Οι οργανώσεις των παραγωγών ασκούν πιέσεις για να αναθεωρήσει τη στάση της η Κομισιόν, αλλά κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα καθώς από τη διεθνή εκστρατεία των μέσων μαζικής ενημέρωσης κατά του αρχικού σχεδίου, φαίνεται ότι πίσω από την ιστορία υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα. Οταν προέκυψε το ζήτημα είχαμε επισημάνει ότι από τη μια πλευρά μια τέτοια διάταξη ισχύει στην Πορτογαλία τα τελευταία χρόνια με θετικά αποτελέσματα και από την άλλη δεν εμποδίζει κανένας τη χώρα μας να καθιερώσει αυτό το μέτρο. Ανάλογες ρυθμίσεις καθιερώθηκαν τελευταίως στην Ιταλία όπου το ελαιόλαδο στα εστιατόρια σερβίρεται πλέον υποχρεωτικά σε επώνυμες συσκευασίες.
Ενδιαφέρον έχει όμως να παρακολουθήσουμε τι συμβαίνει στην Ισπανία και από την άποψη αυτή χρήσιμο είναι το ρεπορτάζ που έχει αναρτήσει μεταφρασμένο από τα ισπανικά ο εξειδικευμένος ιστότοπος olivenews.gr:
«Κάθε μέρα και πιο κοντά η Ισπανία στην καθιέρωση των μη επαναγεμιζόμενων φιαλιδίων ελαιολάδου στην αλυσίδα Horeca. Ο Ισπανός υπουργός Γεωργίας δήλωσε ότι εργάζεται εντατικά για την τροποποίηση της απόφασης σχετικά με τα μέτρα εμπορίας για το ελαιόλαδο, με τρόπο που να απαγορεύονται τα επαναγεμιζόμενα φιαλίδια στα εστιατόρια και μπαρ.
Το υπουργείο θεωρεί ότι είναι αναγκαία η τροποποίηση για να διασφαλιστεί η γνησιότητα του περιεχομένου των φιαλιδίων και κατά συνέπεια για την προάσπιση των συμφερόντων των παραγωγών και καταναλωτών, καθώς και για την εντιμότητα των συναλλαγών.
Τόσο η Cooperativas agro-alimentarias όσο και η αγροτική οργάνωση Asaja, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την πρωτοβουλία αυτή του υπουργού υπενθυμίζοντας, ότι μέτρα σαν αυτά αποτελούν σημαντικά βήματα για την εγγύηση της ποιότητας του ελαιολάδου και του ζητούν να συνεχίσει με σκοπό την εφαρμογή του μέτρου σε όλη την Ευρώπη, δεδομένου ότι οι στόχοι είναι σε πλήρη συμφωνία με την πολιτική ποιότητας και διαφάνειας που διέπει την Ε.Ε.
Η Cooperativas agro-alimentarias δήλωσε ότι το μέτρο ωφελεί κυρίως τον καταναλωτή καθώς με αυτό τον τρόπο θα γνωρίζει ακριβώς τι καταναλώνει, κάτι το οποίο προς το παρόν δεν συμβαίνει. Υπενθύμισε ότι στην Ε.Ε. έχουν γίνει αποφασιστικά βήματα ώστε το προϊόν που φτάνει στον καταναλωτή να είναι προσδιορισμένο και γι' αυτό υπάρχουν κανόνες απαιτητικής επισήμανσης υποστηριζόμενοι από ένα πολύ αυστηρό σύστημα ιχνηλασιμότητας για τους παραγωγούς και γι' αυτό πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε το τελευταίο στάδιο της αλυσίδας να μην "σαμποτάρει" το σύνολο του ελέγχου ποιότητας και ενημέρωσης.
Πρόσθεσε επίσης, ότι το κόστος καθιέρωσης των μη επαναγεμιζόμενων φιαλιδίων δεν είναι σημαντικό μπροστά στα οφέλη που προκύπτουν. Αντίθετα από αυτό που πολλοί νομίζουν, το μέτρο δεν απαιτεί φιαλίδια μιας δόσης απλά υποχρεώνει τον επαγγελματία να διαθέτει στους πελάτες ελαιόλαδο σε φιάλες που να μην ξαναγεμίζουν και οπωσδήποτε με ετικέτα, των οποίων η χωρητικότητα θα ποικίλλει από 250 ml μέχρι 1 lt.
Η ουσία του μέτρου είναι ένα νέο κεφάλαιο στον κανονισμό που αναφέρει ότι στους χώρους μαζικής εστίασης το ελαιόλαδο θα πρέπει να υπάρχει στα τραπέζια σε φιάλη με σύστημα ανοίγματος που χάνει την ακεραιότητά του μετά την πρώτη χρήση και με σύστημα προστασίας που εμποδίζει την επαναχρησιμοποίησή της όταν εξαντληθεί το αρχικό περιεχόμενο που αναγράφεται στην ετικέτα της συσκευασίας».
Το ρεπορτάζ δίνει απαντήσεις και στις όποιες ενστάσεις υπάρχουν σχετικά με το θέμα αυτό ανάμεσα σε παραγωγούς και επαγγελματίες. Το βέβαιο είναι ότι θα δημιουργηθούν προβλήματα -ιδιαιτέρως στις ελαιοπαραγωγικές περιοχές- τα οποία όμως με την κατάλληλη οργάνωση μπορεί να ξεπεραστούν. Τα οφέλη από την εφαρμογή μιας τέτοιας ρύθμισης έστω και στο εσωτερικό της χώρας θα είναι πολλαπλά. Πολύ περισσότερο αν τέτοιες ρυθμίσεις συνοδευτούν και από πρωτοβουλίες καθιέρωσης σημάτων αποκλειστικής χρησιμοποίησης ελαιολάδου σε όλη της διαδικασία παραγωγής φαγητών σε εστιατόρια και ταβέρνες. Και δεν είναι μόνον ο περιορισμός της απάτης και η προστασία του ελαιολάδου, αλλά η εκπαίδευση των καταναλωτών που θα έχει πολλαπλασιαστικές συνέπειες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι στη χώρα που "πνίγεται" στο ελαιόλαδο (και ειδικά στις περιοχές που το παράγουν) θα έπρεπε να μαγειρεύονται και να σερβίρονται τα πάντα με αυτό. Δυστυχώς συμβαίνει το ανάποδο και τα "διοικητικά" μέτρα είναι πλέον αναγκαία για να παρακολουθήσουμε αυτό που αλλάζει στον κόσμο. Δεν είναι κορόιδα στις άλλες χώρες της Μεσογείου που εφαρμόζουν τα μέτρα. Η πρόκληση είναι μπροστά μας αλλά οι κυβερνητικοί παράγοντες σιωπούν.
Ηλίας Μπιτσάνης
