Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα, πολλοί πολίτες, οι περισσότεροι τοπικοί άρχοντες και σχεδόν όλοι οι πολιτικοί θεωρούν ότι οι περιβαλλοντικοί νόμοι θεσπίζονται για τα μάτια του κόσμου και ότι δεν θα χαλάσει και ο κόσμος αν καταπατηθούν. Γι' αυτό και δεν αντιδρούσε κανένας όταν πολλές περιοχές χαρακτηρίζονταν ως περιβαλλοντικά προστατευόμενες. Γι' αυτό επίσης κανένας δεν θέλει να λειτουργήσει μια οργανωμένη μονάδα διαχείρισης απορριμμάτων, αφού υπάρχει η “λύση” της χωματερής.
Στον αντίποδα, οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι -και κυρίως οι Βόρειοι- δεν μπορούν να διανοηθούν ότι δεν θα εφαρμοστούν οι κανονισμοί που ψηφίζονται. Δεν μπορούν επίσης να καταλάβουν για ποιο λόγο τα σκουπίδια καταλήγουν στα ρέματα, ενώ υπάρχουν χρηματοδοτήσεις για την επεξεργασία τους. Ειδικά στο θέμα που εξετάζουμε, δεν μπορούν να καταλάβουν πώς γίνεται σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου: “Αναρχος σχεδιασμός έργων και δραστηριοτήτων, κυρίως επενδυτικών σχεδίων οικιστικής ανάπτυξης, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η υποχρέωση μη υποβάθμισης και δέουσας εκτίμησης των επιπτώσεων στην περιοχή Natura”.
Αν όμως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ενδιαφέρονταν πραγματικά για τον εκσυγχρονισμό της χώρας μας και δεν έστελναν στην Ελλάδα φαιδρά πρόσωπα σαν τον Γιοακίμ Φούχτελ, θα είχαν καταλάβει εδώ και πολλά χρόνια ότι οι νόμοι στην Ελλάδα θεσπίζονταν για να μη τηρούνται από την εποχή που ιδρύθηκε το νεοελληνικό κράτος. Θα ήξεραν ότι οι νόμοι προστασίας ισχύουν για τα κορόιδα και ότι οι εκλεκτοί της εκάστοτε εξουσίας κτίζουν δίπλα στο κυμοθάλασσο και μέσα στο δάσος χωρίς να τους ενοχλεί κανένας. Θα είχαν μάθει επίσης ότι το μετεμφυλιακό κράτος για να προστατέψει τη χώρα από τον κομμουνισμό, επέτρεψε στους πολίτες να σηκώσουν… τοίχο από ξενοδοχεία και εξοχικά πάνω στην άμμο της παραλίας. Θα μάθαιναν ακόμα ότι η έννοια χουντοκατασκευή περιγράφει τις αθλιότητες που έγιναν σε βάρος του περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Τέλος θα ήξεραν ότι μετά το 1981 διευρύνθηκε το “δικαίωμα στο αυθαίρετο” και έτσι μπορούσαν να αποκτήσουν εξοχική κατοικία πάνω στο κύμα τα 2/3 των πολιτών που συμμετείχαν στο πάρτι των δανεικών και των επιδοτήσεων.
Από εκεί και πέρα η ιστορία είναι γνωστή: Οταν τα 2/3 πληροφορήθηκαν ότι το πάρτι τελείωσε, αγανάκτησαν και βγήκαν στους δρόμους για να ανατρέψουν τους διεφθαρμένους πολιτικούς, που έκαναν τα στραβά μάτια για τις αυθαιρεσίες πάνω στην άμμο. Κερδισμένοι από την εξέγερση των αγανακτισμένων βγήκαν οι πολιτικοί που υποσχέθηκαν συνέχεια του πάρτι και έκαναν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μην ισχύουν για όλους οι νόμοι που θεσπίζονται.
Κατά τα άλλα: Ανά τακτικά χρονικά διαστήματα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εκδίδει καταδικαστικές αποφάσεις για την Ελλάδα τις οποίες οι κυβερνήσεις γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και συνεχίζουν το πρόγραμμά τους. Ελπίδα και ανάπτυξη θα υπάρξει μόνο όταν αποφασίσουμε μόνοι μας ότι οι νόμοι θα ισχύουν για όλους και ότι όταν θα σταματάει η κατασκευή ενός αυτοκινητόδρομου για περιβαλλοντικούς λόγους, θα σταματάει και οι οικοδόμηση στην περιοχή για τους ίδιους λόγους.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
