Οποιος απαντήσει με απόλυτη βεβαιότητα στις παραπάνω ερωτήσεις, μπορεί να αισθανθεί αφενός περήφανος για την περιφερειακή του συνείδηση και αφετέρου τρομερά μόνος αφού οι περισσότεροι Μεσσήνιοι αν και γνωρίζουν πολύ καλά πότε αρχίζει το Νησιώτικο πανηγύρι δεν έχουν ιδέα για την κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή των περιφερειακών ενοτήτων της υπόλοιπης Πελοποννήσου. Εννοείται ότι αντίστοιχα δεν γνωρίζουν σχεδόν τίποτα για τους υπόλοιπους νομούς οι κάτοικοι της Αρκαδίας, της Λακωνίας, της Αργολίδας και της Κορινθίας.
Την ίδια ώρα οι πελοποννησιακές επιχειρήσεις που πωλούν προϊόντα σε όλους τους νομούς της Περιφέρειας, αν δεν μετρώνται στα δάχτυλα των δυο χεριών, σίγουρα δεν σχηματίζουν τριψήφιο αριθμό. Πολλές φορές μάλιστα οι παραγωγοί ενός νομού ζητούν να τεθούν περιορισμοί στα προϊόντα άλλων νομών, όπως για παράδειγμα στη λαϊκή της Καλαμάτας που οι αγρότες ζητούν να μην διαθέτουν αγαθά συνάδελφοί τους από τις γειτονικές περιφερειακές ενότητες.
Γενικότερα, η προσπάθεια οποιασδήποτε επιχείρησης για επέκταση των δραστηριοτήτων της στους διπλανούς νομούς αντιμετωπίζεται από τους ντόπιους τουλάχιστον με σκεπτικισμό - αν όχι με πολεμική διάθεση. Δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηριχτεί ότι πιο εύκολα θα διαθέσει προϊόντα σε ολόκληρη την Πελοπόννησο μια επιχείρηση από τη Μακεδονία ή την Κρήτη παρά μια επιχείρηση από την ίδια την Περιφέρεια.
Για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά αίτια που διατηρούν ισχυρό τον τοπικισμό σε βάρος της Περιφέρειας έχουν γραφτεί πολλά και σίγουρα θα γραφτούν ακόμα περισσότερα στο μέλλον. Ειδικά για την Πελοπόννησο όμως θα πρέπει να τονιστεί η διχοτόμηση της γεωγραφικής περιφέρειας σε δυο διοικητικές ενότητες. Η διχοτόμηση εμποδίζει την οικονομική ενοποίηση και τη δημιουργία της κρίσιμης μάζας που απαιτείται για την ανάπτυξη του Μοριά. Για παράδειγμα: Στον τουρισμό η Πελοπόννησος δεν μπορεί να ακολουθήσει την Κρήτη γιατί μεταξύ άλλων η Αρχαία Ολυμπία δεν είναι στην ίδια διοικητική περιφέρεια με την Επίδαυρο.
Σε κάθε περίπτωση αν οι κοινωνικοί εταίροι και τα κόμματα αποφασίσουν ότι είναι αναγκαία για την ανάπτυξη της Ελλάδας η διατήρηση του θεσμού της περιφερειακής αυτοδιοίκησης, θα πρέπει να ενοποιηθεί διοικητικά η γεωγραφική περιφέρεια της Πελοποννήσου με πρωτεύουσα την Αρχαία Ολυμπία. Γιατί η Αρχαία Ολυμπία και όχι η Τρίπολη ή η Πάτρα; Επειδή πρώτα από όλα η Πελοπόννησος χρειάζεται ένα νέο διοικητικό κέντρο μακριά από τα ισχυρά τοπικά παράκεντρα εξουσίας που θα λειτουργήσουν ανταγωνιστικά απέναντι στις άλλες πρωτεύουσες των νομών. Από εκεί και πέρα η Πάτρα και η Καλαμάτα μπορούν να λειτουργήσουν ως εμπορικά και τουριστικά κέντρα και η Τρίπολη ως βιομηχανικό κέντρο της ενιαίας Περιφέρειας Πελοποννήσου. Εξυπακούεται ότι αναγκαία προϋπόθεση για μια επιτυχημένη μεταρρύθμιση, είναι η ανοιχτή και ειλικρινής συζήτηση για την αυτοδιοίκηση του αύριο. Αν για μια ακόμα φορά ληφθούν αποφάσεις με κριτήριο τα τοπικιστικά ή τα κομματικά συμφέροντα, απλώς δεν θα αλλάξει τίποτα και στην επόμενη χρεοκοπία θα μας φταίνε πάλι οι… ξένοι και οι εξωγήινοι.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
