«Οπως φαίνεται και στη Μεσσηνία, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, είμαστε καταδικασμένοι να οδηγούμε σε επικίνδυνους δρόμους με επικίνδυνους οδηγούς και χωρίς καμία βοήθεια από αρχές ασφαλείας. Συγκεκριμένα οδηγούμε σε δρόμους χωρίς διαγράμμιση και φωτισμό αλλά με λακκούβες και όρια ταχύτητας που δεν τηρούνται από κανέναν.
Υπενθυμίζω ότι το όριο ταχύτητας σε πολλά σημεία του εθνικού και επαρχιακού δικτύου είναι 50 χιλιόμετρα την ώρα, αλλά κανένας δεν το τηρεί. Αντιθέτως οι περισσότεροι οδηγοί στην Ελλάδα πιστεύουν ότι οι πινακίδες με τα όρια ταχύτητας έχουν διακοσμητικό χαρακτήρα και γι' αυτό θυμώνουν αν και όταν οι τροχονόμοι αποφασίσουν να κάνουν τη δουλειά τους και κόψουν κλήσεις για υπερβολική ταχύτητα.
Θυμώνουν επίσης και οι επαγγελματίες οδηγοί όταν κάποιος τους υπενθυμίσει τις υποχρεώσεις τους και ότι πρέπει να σέβονται τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Δεν πάει πολύς καιρός που φορτηγατζής είχε πάρει οργισμένος τηλέφωνο την “Ε” για να διαμαρτυρηθεί επειδή είχε γραφτεί ένα σχόλιο που παρότρυνε τις αρχές να εφαρμόσουν το νόμο, καθώς κινδυνεύουν ζωές κάθε φορά που κινείται στους δρόμους της Μεσσηνίας ξεσκέπαστο φορτηγό με χαλίκια. Φυσικά δεν είναι ο μόνος οδηγός, ούτε μόνο οι επαγγελματίες που πιστεύουν ότι οι νόμοι δεν πρέπει να τηρούνται και ότι οι τροχονόμοι είναι εχθροί του λαού. Πολλοί Ελληνες οδηγοί θεωρούν την απειθαρχία αρετή και γι' αυτό θεωρούν αντιστασιακή υποχρέωση την παραβίαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Ετσι άλλος προσπερνά παράνομα, άλλος περνά με κόκκινο φανάρι και άλλος οδηγεί αντίθετα σε μονόδρομο αδιαφορώντας για τον ποιον θα πάρει ο χάρος.
Για την απειθαρχία των Ελλήνων στους δρόμους τεράστια ευθύνη φέρουν οι τροχονόμοι που δεν εφαρμόζουν το νόμο, και οι πολιτικοί που πιέζουν τα όργανα της τάξης να κάνουν τα στραβά μάτια για τους πελάτες τους. Βεβαίως τα τελευταία χρόνια έχει ατονήσει η πολιτική πίεση προς την Τροχαία. Για πολλά χρόνια όμως οι πολιτικοί και οι τοπικοί άρχοντες έσβηναν κλήσεις πελατών, με συνέπεια να κυριαρχεί ακόμα η ανομία καθώς οι πολίτες δεν θέλουν να πιστέψουν ότι τελείωσαν τα ρουσφέτια.
Εννοείται ότι για τα τροχαία δυστυχήματα δεν φταίνε μόνο οι επικίνδυνοι οδηγοί. Μεγάλη ευθύνη φέρουν τόσο οι πολιτικοί όσο και οι τοπικοί άρχοντες που αφήνουν τους δρόμους χωρίς διαγράμμιση και φωτισμό σπαταλώντας το δημόσιο χρήμα σε αναπλάσεις.
Ευθύνη όμως φέρουν και όλοι όσοι δεν πιέζουν πολιτικούς, τοπικούς άρχοντες και Τροχαία για να εφαρμοστεί απαρέγκλιτα ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας και για να κατασκευαστούν ασφαλείς δρόμοι. Η ασφαλής οδήγηση είναι πολιτισμός».
Τον Απρίλιο του 2014 έγραφα, επίσης, για την ανομία στους δρόμους:
«Δυστυχώς για όλους μας, η πλειοψηφία των πολιτών έχει εκπαιδευτεί ώστε να θεωρεί φυσιολογική την απουσία των τροχονόμων από τους δρόμους, και να πιστεύει ότι ο δήμαρχος και η Αστυνομία κάνουν τη δουλειά τους, ακόμα κι όταν καθημερινά επικρατεί κυκλοφοριακό χάος στους δρόμους της Ελλάδας. Ειδικότερα στην Καλαμάτα η κατάσταση έχει βγει εκτός ελέγχου εδώ και πολλά χρόνια. Ακόμα και τις ημέρες που λειτουργούσε η δημοτική αστυνομία, υπήρχαν πάντα παράνομα σταθμευμένα και διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα. Από τότε που διαλύθηκε η δημοτική αστυνομία, η κατάσταση απλώς επιδεινώθηκε λίγο στο κέντρο.
Και τότε και τώρα, δεκάδες οδηγοί παραβιάζουν τα στοπ και τα κόκκινα φανάρια χωρίς καμία συνέπεια. Αλλοι τόσοι κινούνται ανάποδα στους μονόδρομους, κι αλίμονο στον οδηγό ή τον πεζό που θα τολμήσει να τους πει ότι παρανομούν. Πολλά βράδια εδώ και χρόνια, μηχανάκια κι αυτοκίνητα μετατρέπουν αρχικώς σε πίστα την πλατεία της Υπαπαντής και στη συνέχεια συνεχίζουν το ράλι στους δρόμους της Καλαμάτας - όπως αμέτρητοι ακόμα οδηγοί από άλλες συνοικίες.
Μηχανές χωρίς ή με κομμένη εξάτμιση αφήνουν άυπνους όσους μένουν στη Φαρών, την Ακρίτα και πολλούς άλλους δρόμους. Αυτοκίνητα-κλαμπ ξεσηκώνουν τη Ναυαρίνου κυρίως το καλοκαίρι, αλλά κανείς φυσικά δε συλλαμβάνει τους... ντιτζέι οδηγούς. Στο δε νότιο πεζοδρόμιο της παραλιακής, ποδηλάτες και πεζοί στριμώχνονται και μαλώνουν καθημερινά, επειδή η δημοτική αρχή δε λέει να καταλάβει ότι ο ποδηλατόδρομος πρέπει να επεκταθεί ως το "Φιλοξένια".
Οι διαβάσεις για αναπήρους είναι μονίμως κλειστές γιατί οι οδηγοί της Ελλάδας δεν σέβονται ούτε τη μάνα του παιδιού τους που προσπαθεί να περάσει με το καροτσάκι ανάμεσα από τα παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Στα πεζοδρόμια κινούνται ανεξέλεγκτα ποδήλατα, μηχανές και... αυτοκίνητα. Στο Ιστορικό Κέντρο οδηγοί βγάζουν τις μπάρες και κινούνται ή σταθμεύουν παντού, όπως τον... παλιό καλό καιρό που δεν υπήρχαν μπάρες».
Στο ίδιο άρθρο το 2014, έγραφα για τον τότε πρωθυπουργό αυτά που αναρωτιέμαι και για τον σημερινό:
«Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν ο πρωθυπουργός ξέρει τι συμβαίνει στους δρόμους της Ελλάδας ή αν τα φιμέ τζάμια του κυβερνητικού αυτοκινήτου τον εμποδίζουν να έχει επαφή με την πραγματικότητα. Ούτε γνωρίζω αν η κυβέρνηση θα κάνει κάτι ή αν θα αφήσει τους Ελληνες να σφαχτούν στους δρόμους για ασήμαντη αφορμή. Το σίγουρο όμως είναι ότι δεν φταίει ούτε το... μνημόνιο ούτε η τρόικα ούτε οι ξένοι, για την ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους. Ευθύνεται το πελατειακό κράτος και οι πολιτικοί που ακυρώνουν τους νόμους για λίγες ψήφους».
Θα θρηνήσουμε πολλούς νεκρούς ακόμα στους δρόμους;
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
