Δυστυχώς όμως αντί να συζητούμε πολιτικά, για ακόμα μια φορά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου των αυτοδιοικητικών εκλογών οι περισσότεροι υποψήφιοι θα τονίζουν ότι είναι πιο ικανοί από τους αντιπάλους τους με στόχο να πείσουν το εκλογικό σώμα ότι θα προκαλέσουν... μικρότερες καταστροφές από τους άλλους υποψηφίους.

Σε κάθε περίπτωση το σημερινό μοντέλο αυτοδιοίκησης αποτελεί μικρογραφία του "πελατειακού κράτους" που χρεοκόπησε οριστικά μαζί με την ελληνική οικονομία, αν και οι περισσότεροι Ελληνες αρνούνται να παραδεχτούν ότι πέρασαν ανεπιστρεπτί τα χρόνια της δανειακής ευημερίας. Ουσιαστικά οι κοινοτάρχες (πριν τον "Καποδίστρια"), οι δήμαρχοι, οι νομάρχες (πριν τον "Καλλικράτη") και οι περιφερειάρχες διαχειρίζονται τα χρήματα των φορολογουμένων και των επόμενων γενιών, με κύριους στόχους την επανεκλογή τους και τη διεύρυνση των οργανισμών που διοικούν. Μαζί με την κεντρική κυβέρνηση και με πρόσχημα το κράτος πρόνοιας, αποσπούν ολοένα και περισσότερους πόρους από την ιδιωτική οικονομία για να χρηματοδοτήσουν τον "εκλογικό στρατό" των εξαρτημένων (από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα) εργαζομένων και επιχειρήσεων.

Την ίδια ώρα η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος συνήθως επιβραβεύει όχι μόνο όσους μεγεθύνουν το δήμο ή την περιφέρεια, αλλά και εκείνους που χρηματοδοτούν αντιπαραγωγικές δράσεις συλλόγων και φορέων που έχουν δημιουργηθεί με μοναδικό σκοπό να καλυφθεί (με το αζημίωτο βέβαια) η ματαιοδοξία των μελών τους. Εννοείται ότι όσο οι πολίτες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο ιδιωτικός τομέας κερδοσκοπεί ενώ το Δημόσιο προσφέρει δωρεάν υπηρεσίες, οι αυτοδιοικητικοί δεν έχουν κανένα λόγο να αλλάξουν συμπεριφορά. Αντιθέτως έχουν πολλούς λόγους να συνεχίσουν να διοικούν με στόχους την επανεκλογή τους και τη διεύρυνση της εκλογικής πελατείας. Ετσι και αλλιώς σχεδόν κανένας δεν ρωτά γιατί πάμε με αραμπά, ενώ υπάρχουν αυτοκίνητα. Αρκεί που υπάρχουν ικανοί οδηγοί για αραμπά.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr