Οι συντηρητικές απόψεις θα ήταν εύκολα εξηγήσιμες αν εκφραζόταν κυρίως (ή μόνο) από κάποιους επιχειρηματίες που φοβούνται ότι θα χάσουν τα προνόμιά τους αν μπουν νέες επιχειρήσεις στην τουριστική αγορά. Φαίνεται όμως ότι τις αλλαγές στον οικονομικό χάρτη δεν τις φοβάται μόνο ένα τμήμα της επιχειρηματικής τάξης, αλλά και ένα ευρύτερο κομμάτι της κοινωνίας που δεν έχει να χάσει τίποτα απολύτως (αντιθέτως, έχει πολλά να κερδίσει) από την αύξηση του αριθμού των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην τουριστική αγορά της Μεσσηνίας.

Ανεξάρτητα όμως από τα προσχήματα ή τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν όσοι δεν θέλουν ν' αλλάξει τίποτα στη Μεσσηνία, πίσω από τη συντηρητική τους στάση είναι δύσκολο να κρυφτεί ο τρόμος με τον οποίο αντιμετώπιζαν οι παραδοσιακές αγροτικές και κτηνοτροφικές κοινωνίες κάθε ενδεχόμενη αλλαγή, που θα μπορούσε να επιφέρει στη ζωή τους μια μεταβολή στις οικονομικές ή κοινωνικές σχέσεις.

Η φοβία αυτή για τις αλλαγές ενδεχομένως να εξηγεί σε μεγάλο βαθμό και τη λατρεία των Μεσσήνιων για την ασφαλή αγκαλιά του κράτους-πατερούλη που υποκατέστησε σε μεγάλο βαθμό την "οθωμανική ειρήνη" του Σουλτάνου, την οποία αμφισβήτησαν οι Ελληνες έμποροι και αστοί.

Ισως δεν είναι τυχαίο λοιπόν το ότι οι περισσότεροι Μεσσήνιοι εξακολουθούν να ζητούν από τον... διάδοχο του Σουλτάνου (δηλαδή το κράτος-πατερούλη) να τους βρει δουλειά, αντί να διεκδικούν απελευθέρωση της αγοράς και μείωση φόρων-γραφειοκρατίας, ώστε να γίνουν επενδύσεις που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας.

Και μάλλον δεν είναι τυχαίο το ότι η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος εξακολουθεί να συνδέει την οικονομική ανάπτυξη με το κράτος, κι όχι με τις επιχειρήσεις.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr