Τετάρτη, 22 Αυγούστου 2018 13:07

Γιατί δεν πουλάμε ούτε γουρνοπούλα 

Γράφτηκε από τον

Γιατί δεν πουλάμε ούτε γουρνοπούλα 

Η Ισπανία παρήγαγε πέρυσι περισσότερους από 4 εκατομμύρια τόνους προϊόντων χοιρινού κρέατος, που απέφεραν στην οικονομία της 6 δισ. ευρώ.

Τα στοιχεία αυτά αναφέρονται σε ρεπορτάζ του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ) - και το μόνο που θα προσθέσω για να πικάρω περισσότερο εκείνους που μοιρολογούν τα μεσσηνιακά προϊόντα στα πανηγύρια, είναι ότι το πρώτο εξάμηνο του 2018 οι εισπράξεις από τον τουρισμό την Ελλάδα ήταν συνολικά μόνο 4,8 δισ. ευρώ. 

Πριν προχωρήσω σε περαιτέρω σχολιασμό, αντιγράφω από το ίδιο ρεπορτάζ:

«Για να χαρακτηριστεί το χαμόν πρέπει να προέρχεται από καθαρόαιμους χοίρους, μαύρου χρώματος, οι οποίοι περνούν τους τελευταίους μήνες της ζωής τους ελεύθεροι, μέσα σε δάση δρυός και τρέφονται αποκλειστικά με βελανίδια. Το κρέας πρέπει στη συνέχεια να συντηρηθεί για τουλάχιστον 36 μήνες. Πρόκειται για μια αργή διαδικασία και η ζήτηση υπερβαίνει την προσφορά».

Γιατί λοιπόν η Ισπανία εισπράττει 6 δισ. ευρώ από το χοιρινό χαμόν, ενώ η Μεσσηνία εισπράττει μόνο πενταροδεκάρες από την γουρνοπούλα και το παστό; Γιατί η Ισπανία καταφέρνει να πουλήσει στη διεθνή αγορά χιλιάδες τόνους χαμόν, ενώ η Μεσσηνία δεν μπορεί να πουλήσει ακριβά ούτε το λάδι της;

Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα δεν μπορούν φυσικά να δοθούν με... ένα άρθρο. Οποιος τις αναζητήσει στην πράξη όμως, καλό θα είναι να επισκεφτεί την Ισπανία προκειμένου να διαπιστώσει τι κάνουν καλύτερα από εμάς οι Ισπανοί. Καλό θα είναι επίσης να επισκεφτεί και την Τοσκάνη, για να δει τι κάνουν καλύτερα από εμάς οι Ιταλοί και το λάδι τους βρίσκεται στα ράφια των ευρωπαϊκών σούπερ μάρκετ, ενώ το μεσσηνιακό με δυσκολία το βρίσκεις σε ράφι μπακάλικου στην Τρίπολη.

Σε κάθε περίπτωση, ένα τοπικό προϊόν δεν μπορεί να κατακτήσει τη διεθνή αγορά με αντικαπιταλιστικές μπουρδολογίες και δεκαρικούς λόγους κατά των πολυεθνικών. Αντιθέτως, θα κατακτήσει μια καλή θέση στο ράφι εάν στην παραγωγή του, τη μεταποίηση και την εμπορία του αντιγραφούν επιτυχώς οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται από τις περισσότερες δυτικές επιχειρήσεις.

Αν δεν συμφωνήσουμε ούτε σε αυτά τα βασικά, μπορούμε να συνεχίσουμε απερίσπαστοι τα μοιρολόγια για τα τοπικά προϊόντα, αφού έτσι κι αλλιώς βγήκαμε από τα... μνημόνια.

Ετσι δεν είναι, σύντροφοι της κάτω και συναγωνιστές της πάνω πλατείας;

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr

 

Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 22 Αυγούστου 2018 13:08