Αφενός ότι η πόλη έχει πάρει διαζύγιο από την πραγματικότητα. Και αφετέρου, ότι ο συντηρητικός δήμαρχος Παναγιώτης Νίκας είναι πιο προοδευτικός από όσους λαϊκίζουν ελπίζοντας... είτε απλώς να τον διαδεχτούν είτε να εγκαθιδρύσουν σοσιαλιστικό καθεστώς στην Ελλάδα.
Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή, σχολιάζοντας τη συγχώνευση του ΤΕΙ και του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου που επιχειρεί η κυβέρνηση - και η οποία στο συγκεκριμένο πλαίσιο δεν εξυπηρετεί τίποτα περισσότερο από τα συντεχνιακά συμφέροντα των διδασκόντων και των εργαζόμενων στα δυο ιδρύματα. Δυστυχώς, όχι μόνο η εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και οι περισσότεροι πολίτες αρνούνται να συζητήσουν σοβαρά και με ανοιχτούς ορίζοντες για μια ουσιαστική μεταρρύθμιση στην παιδεία.
Ουσιαστικά η ελληνική κοινωνία αρνείται πεισματικά να παραδεχτεί ότι το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα νοσεί και ότι, παρά τις μεγάλες κρατικές δαπάνες, οι πολίτες τελικώς αναγκάζονται να βάλουν βαθιά το χέρι στη τσέπη για να πληρώσουν τα δίδακτρα των φροντιστηρίων. Η ελληνική κοινωνία αρνείται επίσης πεισματικά να παραδεχτεί ότι, ενώ το άρθρο 16 του Συντάγματος προβλέπει πως "όλοι οι Ελληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια", τελικώς τα μεταπτυχιακά πωλούνται από 1.500 έως 5.000 ευρώ αλλά κανένας δεν λέει κουβέντα γι' αυτό, επειδή έτσι εξασφαλίζουν το παντεσπάνι τους οι πανεπιστημιακοί καθηγητές.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί, ότι η "αγορά" των μεταπτυχιακών ξεκίνησε από τα κομματικά παραμάγαζα που είχαν στήσει στα πανεπιστήμια οι φοιτητικές παρατάξεις. Συγκεκριμένα, οι συνδικαλιστές φοιτητοπάτερες, σε συνεργασία με τους ομοϊδεάτες τους καθηγητές, πουλούσαν μεταπτυχιακά με αντάλλαγμα τις ψήφους που απαιτούνταν για τη διατήρηση των θέσεών τους στα διοικητικά συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων και στις διοικήσεις των ιδρυμάτων. Εννοείται ότι τα κομματικά παραμάγαζα στα πανεπιστήμια δεν "πουλάνε" μόνο μεταπτυχιακά. "Πουλάνε" από σημειώσεις μέχρι... θέσεις εργασίας σε μπαρ και εκδρομές στη Μύκονο και στην Αράχοβα. Την ίδια ώρα, συνδικαλιστές φοιτητές και καθηγητές διαδηλώνουν κατά της εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης... προασπίζοντας ουσιαστικά τη μονοπωλιακή αγορά από την οποία οι ίδιοι βγάζουν άκοπα και χωρίς κανένα ρίσκο το παντεσπάνι τους.
Εννοείται ότι οι πρώτοι αγοραστές διδακτορικών από τα κομματικά παραμάγαζα έχουν ήδη γίνει καθηγητές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και πουλάνε με τη σειρά τους μεταπτυχιακούς τίτλους για να βγάλουν το παντεσπάνι τους. Εννοείται επίσης ότι οι περισσότερες σχολές στην Ελλάδα ιδρύθηκαν με γνώμονα τα συντεχνιακά συμφέροντα των διδασκόντων. Με το ίδιο κριτήριο γίνεται φυσικά και η συγχώνευση του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ Πελοποννήσου, αφού πολλοί διδάσκοντες, εκτός όλων των άλλων, θέλουν τις σχολές στην Τρίπολη προκειμένου να πηγαινοέρχονται αυθημερόν στον τόπο διαμονής τους που είναι... η Αθήνα.
Με απλά λόγια: Οι καθηγητές θέλουν μια πολυτεχνική σχολή στην Τρίπολη για να πηγαινοέρχονται στις δουλειές τους στην Αθήνα. Για τον ίδιο λόγο οι διδάσκοντες θέλουν τις σχολές Υγείας στην αρκαδική πρωτεύουσα και όχι στη Σπάρτη. Ουσιαστικά, η Τρίπολη λειτουργεί ως προάστιο της Αθήνας λόγω μικρότερης απόστασης - και γι' αυτόν και μόνο το λόγο την προτιμούν οι καθηγητές, απορρίπτοντας παράλληλα τη Σπάρτη και την Καλαμάτα.
Από εκεί και πέρα, είναι θέμα χρόνου και μόνο να κλείσουν τουλάχιστον οι μισές σχολές της Περιφέρειας και οι δημοσιογράφοι να κάνουν ρεπορτάζ για τις ερειπωμένες κτηριακές εγκαταστάσεις των περιφερειακών πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Προφανώς οι αλλαγές αυτές δεν θα γίνουν... του χρόνου, αλλά κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα διακινδύνευε να προβλέψει τη μορφή της εκπαίδευσης σε μια δεκαετία: Η ανάπτυξη των δικτύων 5G, η βελτίωση των εκτυπωτών 3D, η πρόοδος της νανοτεχνολογίας και γενικότερα η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, θα επιφέρουν αλλαγές όχι μόνο στην παραγωγική διαδικασία, αλλά και στην εκπαίδευση, αφού τα σημερινά πανεπιστήμια δεν θα μπορούν να ικανοποιήσουν τις μελλοντικές ανάγκες.
Δεν χρειάζεται όμως να είσαι προφήτης για να αντιληφθείς ότι τα δίκτυα 5G θα διευκολύνουν την ήδη αναπτυσσόμενη εξ αποστάσεως εκπαίδευση, και ότι ωφελημένα από αυτή την εξέλιξη θα βγουν τα πανεπιστήμια που θα προσφέρουν στην παγκόσμια αγορά ευέλικτα προγράμματα διαρκούς εκπαίδευσης. Ούτε χρειάζεται να είσαι πολιτικός επιστήμονας για να καταλάβεις ότι τα κρατικά πτυχία είναι αναγκαία μόνο για προσλήψεις στο Ελληνικό Δημόσιο, ενώ στην παγκόσμια αγορά εργασίας σημασία έχουν οι πραγματικές δεξιότητες κι όχι οι τίτλοι.
Θα μου πείτε βέβαια: Γιατί να ενδιαφερθούν οι δημοτικοί σύμβουλοι Καλαμάτας για τις εξελίξεις στο παγκόσμιο χωριό, αφού μπορούν να επανεκλεγούν διορίζοντας συμβασιούχους στους δήμους; Πράγματι, έτσι έχει η κατάσταση - και δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα αν ο μέσος ψηφοφόρος δεν συνειδητοποιήσει ότι, τελικά, σε αυτή τη χώρα κινδυνεύουν να μείνουν μόνο κακοπληρωμένοι δημόσιο υπάλληλοι και εξίσου κακοπληρωμένοι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες.
Ετσι κι αλλιώς οι περισσότεροι νέοι με δεξιότητες εδώ και πολλές δεκαετίες φεύγουν για άλλες... πολιτείες.
